Προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας διαχρονικά και ψυχή του επιδραστικότερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών, των θρυλικών Πινκ Φλόιντ, ο αειθαλής Ρότζερ Γουώτερς, 80 χρόνων σήμερα, μοιράζει σταθερά το χρόνο του ανάμεσα σε συναυλίες ανά τον κόσμο που γεμίζουν ασφυκτικά στάδια – παρά τις συνεχείς προσπάθειες απαγορεύσεων και σαμποταρίσματος των διαφόρων σιωνιστικών κέντρων, και πύρινες δημόσιες τοποθετήσεις υπέρ της Αντίστασης των Παλαιστινίων αδερφών του, όπως τους αποκαλεί εδώ και είκοσι χρόνια.
Χαρακτηριστικά σεμνός αλλά και παίρνοντας σαφείς αποστάσεις από προσχήματα και “ισορροπίες”, ο Γουώτερς κάθε άλλο παρά μασάει τα λόγια του σ’ αυτήν την πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε πρόθυμα στη δημοσιογράφο Ανελίζ Μπόρχες του AL JAZEERA.
«Ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα δεν ξεκίνησε στις 7 του Οκτώβρη. Ξεκίνησε στα μέσα του 19ου αιώνα και δεν ήταν πόλεμος των Ισραηλινών αλλά πόλεμος των σιωνιστών εναντίον των αυτοχθόνων κατοίκων της Παλαιστίνης. Μία κομβική στιγμή αυτού του πολέμου ήταν ο Μάης του 1948, 75 χρόνια πριν. (Σημ. Στις 14 Μαΐου του 1948, την προηγουμένη δηλ. της λήξης της βρετανικής εντολής στην Παλαιστίνη και την αποχώρηση των Βρετανών, ο Δαυίδ Μπεν Γκουριόν – ήδη σε αγαστή συνεργασία με τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές – ανακήρυξε τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, ημερομηνία που σηματοδοτεί και την έναρξη της ΝΑΚΜΠΑ – που σημαίνει καταστροφή – για τους Παλαιστίνιους).
[…] Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, εισβάλλουν στη Ράφα και βομβαρδίζουν τον τόπο από παντού. Είπαν στους Παλαιστίνιους να κατευθυνθούν εκεί, γιατί θα ήταν ασφαλείς!Και κάθε πρωί ξυπνάμε αποτροπιασμένοι απ’ αυτό που συμβαίνει, από αυτήν την ασύλληπτου μεγέθους γενοκτονία στη Γάζα. Και κανείς μας, ούτε εσείς πιθανότατα, δεν νιώθει απόλυτα σίγουρος για το τι πρέπει να κάνει, καθώς αυτό που συμβαίνει είναι τόσο τρομακτικό, που δυσκολεύεται να το συλλάβει ο νους και ν’ αντιδράσει ανάλογα […]
Η γενοκτονία που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στη Γάζα, αποδεικνύει πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι όλοι όσοι συμπαρατασσόμαστε με τους Παλαιστίνιους, κάθε άλλο παρά αντισημίτες είμαστε, ούτε βεβαίως εχθρευόμαστε τους Εβραίους και την εβραϊκή θρησκεία. Τρέφω βαθύ σεβασμό για τους Εβραίους και τη θρησκεία τους.
Αντιλαμβανόμαστε όμως ότι οι σιωνιστές που έχουν τεθεί επικεφαλής αυτής της επιχείρησης γενοκτονίας, δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με τους Άγιους Τόπους. Πρόκειται για σιωνιστές της Ευρώπης, που δεν δίνουν δεκάρα για τους Εβραίους και την εβραϊκή θρησκεία, απλά τους χρησιμοποιούν προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους, να εξολοθρεύσουν ολοσχερώς τους Παλαιστίνιους. […]
Μετά τον θάνατο του πατέρα μου, που σκοτώθηκε τον Φεβρουάριο του 1944 στην Ιταλία, πολεμώντας τους ναζί, όταν είχα πια πατήσει τα 13, η μητέρα μου, που μ’ έβλεπε να βολοδέρνω πασχίζοντας ν’ αντιμετωπίσω διάφορα προβλήματα, με πήρε στην άκρη και μου είπε: “Ρότζερ, στη ζωή σου θα βρίσκεσαι διαρκώς αντιμέτωπος με δυσεπίλυτα προβλήματα, και υπάρχει ένας μόνο σίγουρος τρόπος για να τ’ αντιμετωπίζεις. Διάβαζε ιστορία, και ξαναδιάβαζε, και ξαναδιάβαζε… Και μετά διάβασε κι άλλο. […] Κι όταν θα το έχεις κάνει αυτό, θα έχεις ολοκληρώσει το πιο βαρύ μέρος. Το επόμενο βήμα είναι ευκολότερο: Να κάνεις το σωστό!»
Αυτή είναι κι η προτροπή μου προς τα νέα παιδιά που αναρωτιούνται τι να κάνουν: Δεν έχουμε εναλλακτική, φίλοι μου! Πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να κάνουμε το σωστό! Δεν είμαστε λίγοι, υπάρχουν δισεκατομμύρια σαν εμάς στον κόσμο. Είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία. […]
Έχασα κάθε πίστη στη λεγόμενη δημοκρατία της Δύσης, λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Υπάρχουν δυστυχώς αρκετοί χοντροκέφαλοι στις λεγόμενες δυτικές δημοκρατίες, που αρνούνται να σκεφτούν τι πραγματικά συμβαίνει. Δεν είναι μόνο οι Αμερικανοί που έχουν βγει ανοιχτά, δεν είναι μόνο ο Τζο Μπάιντεν, ο Άντονι Μπλίνκεν, η Βικτώρια Νιούλαντ, ο Τζέικ Σάλλιβαν κλπ. Είναι και ο Ρίκι Σούνακ, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, αλλά και ο Κιρ Στάρμερ, ο πρόεδρος των Εργατικών, και όλοι οι ηγέτες των λεγόμενων δημοκρατιών της Δύσης που στεγάζονται στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Αυτοί όλοι δηλώνουν ανοιχτά ότι δεν δίνουν δεκάρα για όλους εμάς και τη δημοκρατία, ή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα οικονομικά συμφέροντα που υπηρετούν και η πολιτική τους ηγεμονία. […]
Τη δύναμη όμως την έχουμε εμείς, οι χιλιάδες άνθρωποι που διαδήλωσαν για λογαριασμό των Παλαιστινίων στο Λονδίνο την εβδομάδα που ακολούθησε την 7η Οκτώβρη. Εμάς κανένα πέπλο δεν σκεπάζει τα βλέμματά μας. Εμείς θα βγούμε και θα ξαναβγούμε στους δρόμους να διαδηλώσουμε. Και πρέπει να επιστρέφουμε συνεχώς στους δρόμους, εμείς οι πολλοί, και ν’ αντιτασσόμαστε στους Ρίκι Σούνακ αυτού του κόσμου. […]
Αυτό είναι και το πρώτιστο χρέος μας, να αντισταθούμε στους δρόμους. Είτε πρόκειται για τους δρόμους του Λονδίνου, της Υεμένης, του Σικάγου ή αλλού. Θα νικήσουμε σ’ αυτόν τον αγώνα. Γιατί εμείς είμαστε ο λαός. Και γι’ αυτή τη γενοκτονία, υπεύθυνοι είναι οι παράφρονες ηγέτες της Δύσης. Που πιστεύουν στη μονοπολική ηγεμονία τους. Εγώ δεν πιστεύω. Εμείς όλοι δεν πιστεύουμε. […]
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί καλλιτέχνες σωπαίνουν όλον αυτόν τον καιρό. Όποιος γνωρίζει προσωπικά τον Μπόνο (σημ.: τον επικεφαλής μουσικό και τραγουδιστή του συγκροτήματος U2), πρέπει να τον βουτήξει από τους αστραγάλους και να τον ταρακουνήσει. Πρέπει να μιλάμε μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Και να τους λέμε καθαρά ότι οι απόψεις τους είναι φριχτές, επικίνδυνες. Αυτό που έκανε ο Μπόνο πριν δυο βδομάδες στο Λας Βέγκας, που μίλησε ενθουσιωδώς για το άστρο του Δαυίδ, είναι από τα πιο αποκρουστικά πράγματα που έχω δει στη ζωή μου. Άρχισα λοιπόν να του γράφω γι’ αυτό. […]
Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στη μουσική βιομηχανία που σηκώνουν το ανάστημά τους, υπερασπιζόμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το ερώτημα που τίθεται είναι σαφές και κάθετο: Πιστεύεις ότι πρέπει να υποστηρίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα – ή όχι; Δεν μπορείς να είσαι και με τις δύο πλευρές, οφείλεις να διαλέξεις πλευρά. Εμείς όλοι αγαπάμε τους ανθρώπους κι αυτόν τον πλανήτη. Απ’ την άλλη υπάρχουν ο Μακρόν, ο Μπάιντεν, ο Σούνακ, η Φον ντερ Λάιεν, που καταστρέφουν το σπίτι μας. Τον πλανήτη μας. […]
Οι καρδιές όλων μας σμίγουν με τ’ αδέρφια μας στη Ράφα, με τις αδερφές και τους αδερφούς μας στη Γάζα που σφαγιάζονται από τους σιωνιστές. Ο χρόνος τους όμως τελείωσε. […]
Οι Ισραηλινοί δολοφονούν έναν ολόκληρο λαό, δολοφονούν παιδιά, γυναίκες και άντρες αδιακρίτως στην Παλαιστίνη, και τίποτ’ άλλο δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή. Θα καταφέρουμε να τους σταματήσουμε αν μπορέσουμε να εμποδίσουμε τον Μπάιντεν απ’ το να τους χρηματοδοτεί και να τους στέλνει όπλα. Είναι πολύ δύσκολο να τους σταματήσουμε. Είναι όμως αυτό που πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να σταματήσουμε αυτήν την ενίσχυση. Και τότε θα σταματήσει και η φρίκη. Όλοι αυτοί, οι Σούνακ και οι Φον ντερ Λάιεν, οφείλουν ν’ ακούσουν τους λαούς.
Οι λαοί έχουν το δίκιο, κι εσείς έχετε άδικο. Είναι τόσο απλό. […]
Ο κόσμος πρέπει ν’ αγαπιέται, ν’ αντιμετωπίζεται με σεβασμό, και πάνω απ’ όλα να μοιράζεται. Αυτό είναι το μάθημα για τους Αμερικανούς. Δεν μπορείτε να έχετε όλη την πίτα δική σας. Πρέπει να την μοιραστείτε με τον υπόλοιπο κόσμο […]».
