Πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 15/5 στο Ηράκλειο Κρήτης οι εκλογές του ΣΕΠΕ «Δ. Θεοτοκόπουλος» για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. και νέων αντιπροσώπων στο επερχόμενο συνέδριο της ΔΟΕ. Ο Έκπαιδευτικός Όμιλος – παρέμβαση α/βάθμιας Ν. Ηρακλείου έδωσε φέτος δυναμικά το παρόν για πρώτη φορά και πήρε 32 ψήφους. Σε μια περίοδο γεμάτη αντιξοότητες, με το εκπαιδευτικό κίνημα σε πλήρη υποχώρηση και την πλειονότητα των εκπαιδευτικών, μετά και τις αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, αποστρατευμένη από το μαζικό αγώνα, ο Εκπαιδευτικός Όμιλος-παρέμβαση α/βάθμιας Ν.Ηρακλείου σήκωσε τη σημαία του αγώνα υπέρ των λαϊκών αναγκών για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για ίσα δικαιώματα όλων των εργαζομένων στα σχολεία, για μαζική συμμετοχή σε συνελεύσεις και σε κινητοποιήσεις. Προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις να ενημερώσει τους εκπαιδευτικούς και να αναδείξει ζητήματα που τους πλήττουν ήδη, όπως το «προσοντολόγιο», αλλά και εκείνα που βρίσκονται προ των πυλών, όπως η αξιολόγηση.
Αναδείχθηκε η υποταγή της κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, στις επιταγές του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και του ΣΕΒ, που θέλουν να δημιουργήσουν και στην Ελλάδα το νέο σχολείο «της αγοράς», όπως επίσης και η συνεχής υποχρηματοδότηση της παιδείας, την ώρα που η εξάρτηση της χώρα από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και το ΝΑΤΟ βαθαίνει. Δίνονται υπέρογκα ποσά για εξοπλισμούς στις ΗΠΑ, την ίδια στιγμή που το δημόσιο σχολείο παραμένει ρημαγμένο και γεμάτο ελλείψεις σε όλους τους τομείς.
Στη συνέλευση, η οποία έγινε σε μια άδεια αίθουσα, αφού οι παρατάξεις του φανερού ή και κρυφού εργοδοτικού συνδικαλισμού εργάζονται χρόνια τώρα για την απομάκρυνση των εργαζομένων από τα σωματεία τους, ως Εκπαιδευτικός Όμιλος-παρέμβαση α/βάθμιας Ν. Ηρακλείου, επισημάναμε την ανάγκη μαζικοποίησης του εκπαιδευτικού κινήματος και ζητήσαμε για πολλοστή φορά την ενοποίηση των δύο πρωτοβάθμιων σωματείων που απευθύνονται στον ίδιο χώρο εργασίας, στο ίδιο σχολείο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, ζητήσαμε από τους εκπαιδευτικούς να περπατήσουν μαζί μας στο δρόμο της διεκδίκησης και του αγώνα, και όχι σε ξεχωριστές πλατείες που το μόνο που καταφέρνουν είναι η απομόνωση και η απομαζικοποίηση. Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς μέσα στο σωματείο, όχι την ίδια την ύπαρξη των σωματείων.
