Με όρους ταξικού συμφιλιωτισμού -που εντάσσουν σταθερά το ΠΑΜΕ-ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ στις συνδιαχειριστικές δυνάμεις του συνδικαλισμού – συγκροτήθηκε το ΔΣ της ΕΛΜΕ σε σώμα τη Δευτέρα (13/01), χωρίς κανένα αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης και με μοναδικό κριτήριο τη σύγκλιση όλων των προαναφερόμενων παρατάξεων στη θέση του αναλογικού προεδρείου, δηλ στην κατανομή των αξιωμάτων με αποκλειστικό κριτήριο(!) …τα εκλογικά ποσοστά.
Μάλιστα, το ΠΑΜΕ-ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ δεν περιορίστηκε στη στήριξη των κυβερνητικών παρατάξεων. Επιχείρησε πραξικοπηματικά να καταργήσει βασικούς δημοκρατικούς κανόνες εκλογής του προεδρείου, με βάση το καταστατικό (που ορίζει σαφώς ότι κάθε παράταξη έχει το δικό της πλαίσιο και μπορεί να θέσει όποια υποψηφιότητα θέλει, με τους όρους που θέλει). Έτσι, το ΠΑΜΕ απαίτησε θορυβωδώς να τεθεί στην ψηφοφορία(!) ως τάχα πρόταση… η θέση του αναλογικού προεδρείου (που αποδέχεται το ίδιο μαζί με τις κυβερνητικές παρατάξεις), με στόχο να αποπροσανατολιστεί η βάση και να πιστέψει ότι το σωματείο έχει τάχα ως «αρχή» του… να εκλέγει το προεδρείο με βάση τις ψήφους και όχι με βάση τις αναγκαιότητες της συλλογικής πάλης.
Τέτοια αντιδημοκρατικά τερτίπια επιστράτευσε το ΠΑΜΕ, για να συγκαλύψει τον ενδοτισμό, τη συμπόρευση και τη συγκατοίκησή του με τις γραφειοκρατικές παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Απέναντι σε αυτήν την αντιδημοκρατική τακτική αντισταθήκαμε, απαιτώντας να τηρηθούν οι δημοκρατικές διαδικασίες και οι καταστατικές αρχές και η απαίτησή μας έγινε αποδεκτή από όλους τους υπόλοιπους ως καταστατικά επιβαλλόμενη.
Απέναντι σε αυτήν την πολιτική διαδικασία της ταξικής συνεργασίας και της αποσιώπησης των πραγματικών στόχων που πρέπει να αναδειχτούν και να ανασυντάξουν τη συλλογική πάλη, η παράταξή μας, η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, αντιστάθηκε, καταθέτοντας πλαίσιο αγωνιστικής διεκδίκησης, αναδεικνύοντας τον αντιδραστικό χαρακτήρα της πολιτικής της ΝΔ, που συνεχίζει και επιτείνει την αντιλαϊκή καταιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην υπηρεσία της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Επεσήμανε το εκρηκτικό τοπίο των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, την απειλή μιας γενικευμένης ανάφλεξης και κάλεσε σε μαζική ανυποχώρητη, ενωτική και νικηφόρα λαϊκή πάλη. Καταψήφισε τις παρατάξεις της υποταγής, καταδίκασε τη συμφιλιωτική λογική του αναλογικού προεδρείου, ανέδειξε την ανάγκη της συλλογικής πάλης, για την οποία θα καταθέσει τις δυνάμεις της και τη συνδικαλιστική χρονιά που ακολουθεί.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ