Σε παταγώδη αποτυχία οδηγήθηκε και η πρόσφατη -και τέταρτη στη σειρά στη διάρκεια της τετράχρονης κυβερνητικής θητείας του- απόπειρα του ακροδεξιού κόμματος «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS) να επιβάλει πραξικοπηματικά την ουσιαστική απαγόρευση των αμβλώσεων στην Πολωνία. Με τις ευλογίες της καθολικής εκκλησίας που αποτελεί βασικό στήριγμα του αντιδραστικού καθεστώτος και μοχλό το Ανώτατο Δικαστήριο (η πρόεδρος του οποίου, ως λαγός της κυβέρνησης φρόντισε να προεξοφλήσει ότι ακόμα και το σημερινό κατακρεουργημένο πλαίσιο «προστασίας» είναι …ασυμβίβαστο με το Σύνταγμα), δόθηκε αρχικά το πράσινο φως για την τροποποίηση επί τα χείρω της μεσαιωνικού τύπου νομοθεσίας που ισχύει από το 1993.
Σύμφωνα με τις σχετικές «πρόνοιες», η άμβλωση επιτρέπεται σε περίπτωση σοβαρής δυσπλασίας του εμβρύου, εφόσον η εγκυμοσύνη θέτει σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας, καθώς και σε περίπτωση αιμομιξίας ή βιασμού. Ωστόσο, το Συνταγματικό Δικαστήριο με την επίμαχη απόφασή του στις 22/10 απεφάνθη υπέρ της κατάργησης της ρύθμισης που «νομιμοποιεί» την άμβλωση σε περίπτωση εμβρυϊκής δυσπλασίας, εκφράζοντας τους μύχιους πόθους των πιο σκοταδιστικών ακροδεξιών κύκλων της αντίδρασης και της εκκλησίας.
Η αρμόδια επίτροπος της ΕΕ, Ν. Μιγιάτοβιτς, δημαγώγησε υποκριτικά περί «παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και ο πολύς Ν. Τούσκ, πρώην πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου, για «πολιτική ατιμία». Πίσω ωστόσο από τα κροκοδείλια δάκρυά τους οι ευρωπαίοι επικυρίαρχοι δεν μπορούν να κρύψουν πως η ακραία νεοφιλελεύθερη, ακροδεξιά πολιτική του εκφασισμού του κράτους, των αντικομμουνιστικών μνημονίων και της αντιπροσφυγικής υστερίας αποτελεί το βαθύ DNA του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και λιπαίνει το έδαφος για την εμφάνιση και το δυνάμωμα των εκτρωματικών πολιτικών καθεστώτων τύπου Όρμπαν και Πολωνίας που δήθεν «παραβιάζουν τις θεμελιώδεις αξίες» της Εσπερίας.
Στην ενορχηστρωμένη κυβερνητική επιχείρηση καθολικής ποινικοποίησης του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση (είναι χαρακτηριστικό πως στην χώρα πραγματοποιούνται κάθε χρόνο λιγότερες από 1000 «νόμιμες» αμβλώσεις, ενώ ο αριθμός των «παράνομων» εντός και εκτός Πολωνίας ξεπερνά ενδεχομένως τις 200.000) επιστρατεύτηκαν τα γνωστά κατασταλτικά-αστυνομικά μέτρα, με πρόσχημα την πανδημία. Στο ίδιο μήκος κύματος ο γενικός εισαγγελέας απείλησε με διώξεις και ποινές μέχρι οχτώ έτη «για όσους διοργανώνουν διαδηλώσεις, δημιουργώντας επιδημιολογικό κίνδυνο».
Ωστόσο, χιλιάδες γυναίκες και γενικότερα ο πολωνικός λαός αψηφώντας το κλίμα τρομοκρατίας (μέχρι και αντισυγκεντρώσεις αγανακτισμένων ακροδεξιών οργανώθηκαν καθ’ υπόδειξη του αντιπροέδρου και αρμόδιου για την εθνική ασφάλεια Κατσίνσκι), πραγματοποίησαν επί δώδεκα μέρες μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική απαγόρευσης των αμβλώσεων. Ξεχωρίζουν βέβαια οι μεγαλειώδεις διαδηλώσεις στις 26/10, όταν περίπου 400.000 λαού συγκεντρώθηκαν στη Βαρσοβία και σε εκατοντάδες άλλες πόλεις, όπως και η διαδήλωση 100.000 στην πρωτεύουσα στις 30/10, που τσάκισαν το αυταρχικό, αλαζονικό προφίλ των ακροδεξιών του PiS και τους οδήγησαν σε άτακτη αναδίπλωση. Στα πλαίσια αυτά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε πάγωμα της εφαρμογής της απόφασης, διαμηνύοντας δημαγωγικά πως το κόμμα του «θα δώσει χρόνο για διάλογο».
