Διήμερη σύνοδος Ιταλίας-Αφρικής πραγματοποιήθηκε στις 28-29 Γενάρη στη Ρώμη. Παρευρέθηκαν εκπρόσωποι περίπου 25 αφρικανικών κρατών, οι ταγοί του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών (ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, η πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Ρ. Μέτσολα, προεξάρχουσας της ανθυπάτου Φον ντερ Λάιεν) καθώς και απεσταλμένοι του ΟΗΕ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πρόκειται για την εναγώνια προσπάθεια της Ιταλίας -και μέσω αυτής του «μεγάλου ασθενούς», της ΕΕ- να διατηρήσει και να ενισχύσει τα ερείσματά της στη Μαύρη Ήπειρο σε μια περίοδο σημαντικών γεωπολιτικών ανακατατάξεων όπου οι «στρατηγικοί ανταγωνιστές», Ρωσία και Κίνα, αυξάνουν την οικονομικοπολιτική τους επιρροή στην περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό πως το ιερατείο των Βρυξελλών παρουσίασε το 2022 «σχέδιο βοήθειας της Αφρικής» ύψους 150 δισ. ευρώ. Στα πλαίσια αυτά η πρόεδρος της Κομισιόν δημαγώγησε για τη συγκυρία της «έντονης και ανανεωμένης συνεργασίας μεταξύ Αφρικής και Ευρώπης, διότι όχι μόνο διασταυρώνονται τα πεπρωμένα μας, αλλά και τα συμφέροντα ευθυγραμμίζονται περισσότερο από ποτέ».

Από την πλευρά της η Ιταλία, που αποτελεί την τρίτη οικονομική δύναμη στην Ευρωένωση, επιδιώκει «αυτόνομα», με μοχλό τον πολυεθνικό κολοσσό υδρογονανθράκων ENI, να αμφισβητήσει τη γαλλική πρωτοκαθεδρία στο ευρύτερο τόξο της Β. Αφρικής – Ανατολικής Μεσογείου. Η ίδια η Μελόνι, που προεδρεύει φέτος στο G7, έχει αναγάγει την «ανάπτυξη» της Αφρικής σε κεντρικό θέμα της θητείας της. Με περισσή υποκρισία η Ιταλίδα πρωθυπουργός έκανε λόγο για «ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της σχέσης μας, μια συνεργασία μακριά από οποιαδήποτε ληστρική επιβολή ή φιλανθρωπική στάση απέναντι στην Αφρική».

Παρουσιάζοντας το «σχέδιο Ματέι» αποκάλυψε τους μύχιους πόθους της να μετατρέψει την Ιταλία «σε ένα είδος κόμβου για τον ενεργειακό εφοδιασμό από την Αφρική στην Ευρώπη». Προσπαθεί έτσι να μειώσει την εξάρτηση της χώρας της (αλλά και της ΕΕ) από το πανάκριβο υγροποιημένο αμερικανικό φυσικό αέριο (LNG). Πιλοτικό έργο μείζονος σημασίας που κοσμεί το περιβόητο «σχέδιο Ματέι» είναι πρωτίστως η δημιουργία κέντρου επαγγελματικής κατάρτισης για τις ΑΠΕ στο Μαρόκο (τομέας στον οποίο η ΕΕ επιδιώκει να αποκτήσει «αυτονομία» και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, λυμαινόμενη με την «τεχνογνωσία» της τις απέραντες αφρικανικές εκτάσεις). Στον εν λόγω κατάλογο «εμβληματικών έργων» του ιταλικού ιμπεριαλισμού με στόχο τη λαφυραγώγηση του εθνικού πλούτου των χωρών της αφρικανικής ηπείρου και το βάθεμα της οικονομικοπολιτικής εξάρτησής τους από τη Ρώμη, περιλαμβάνονται «οι επενδύσεις» στον αγροτικό τομέα, στην ύδρευση, στις μεταφορές και τις υποδομές.

Στο κλίμα ευφορίας των εκπροσώπων της Εσπερίας «για την ισότιμη και αποδοτική συνεργασία» με τις χώρες της Μαύρης Ηπείρου με τυράκι τα 5,5 δισ. του σχεδίου Ματέι, ο πρόεδρος της επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης αντιπαρέθεσε ξέπνοα πως «καλό θα ήταν να είχε ζητηθεί η γνώμη τους σχετικά με το όλο αυτό σχέδιο…δε χρειάζονται λόγια αλλά έργα, διότι έχει συσσωρευτεί σειρά υποσχέσεων που δεν τηρήθηκαν». Σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, η σεσημασμένη Μελόνι συνοψίζοντας για άλλη μια φορά το αυταρχικό μήνυμα της «μηδενικής ανοχής» της καταστολής, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που εκπέμπει η σιδερόφραχτη ΕΕ, αναφέρθηκε …«στο δικαίωμα των ανθρώπων να μην μεταναστεύουν…να μην κόβουν τις ρίζες τους με την ελπίδα να στήσουν μια ζωή στην Ευρώπη, η οποία είναι όλο και δυσκολότερο να γίνει πραγματικότητα». Στο ίδιο μήκος κύματος η πρωθυπουργός της Ιταλίας (που κατά τα λοιπά «θέλει να σεβαστεί την αυτονομία των αφρικανικών χωρών»), επιχειρεί να υπογράψει με την Τουρκία συμφωνία με στόχο την αποτροπή και ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών από τη Λιβύη προς την Λαμπεντούζα, την Καλαβρία και τη Σικελία.