H ζωή και η δράση του μεγάλου προλετάριου επαναστάτη ηγέτη
Συμπληρώνονται σήμερα 126 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου προλετάριου επαναστάτη ηγέτη, Mάο Tσετούνγκ. Το θεωρητικό και πρακτικό έργο του Mάο αποτελεί μια ανεκτίμητη συνεισφορά στην υπόθεση της απελευθέρωσης των καταπιεζομένων λαών και εθνών. Εμπλουτίζοντας με το έργο του το θησαυροφυλάκιο του μαρξισμού – λενινισμού και αναπτύσσοντας την προλεταριακή κοσμοθεωρία σ όλους τους τομείς, ο Mάο πήρε επάξια τη θέση του δίπλα στους μεγάλους ηγέτες και δασκάλους του παγκόσμιου προλεταριάτου, Mαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν. Στο σημείωμα αυτό, αφιερωμένο στο Mάο, γίνεται μια συνοπτική παρουσίαση ορισμένων στοιχείων από τη ζωή και την πλούσια επαναστατική δράση του.
O Mάο γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1893 στο χωριό Σάο Σαν της επαρχίας Xουνάν από φτωχό πατέρα αγρότη. O μικρός Mάο μόλις έμαθε να συλλαβίζει και άρχισε να ξημεροβραδιάζεται διαβάζοντας λογοτεχνία. Από τα έξι του χρόνια άρχισε να δουλεύει στους αγρούς μαζί με τους μεγάλους. Τον συγκινεί η Ιστορία – και ιδιαίτερα οι βιογραφίες μεγάλων μορφών. Σε ηλικία 17 ετών μετακομίζει από το χωριό του στην πρωτεύουσα της επαρχίας, Tσάνγκσα. Στα 1911 ήταν ανάμεσα στους φοιτητές της Tσανγκσά της επαρχίας Xουνάν που ενώθηκαν με τον επαναστατικό στρατό για να πολεμήσουν τον Mαντσού. Αυτή η δράση του άνοιξε μια βαθιά κλίση για τα στρατιωτικά ζητήματα. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Tσανγκσά παίρνοντας το πτυχίο του στα 1918. Στις 4 Μαΐου 1918 η διαδήλωση που οργάνωσαν οι φοιτητές του Πεκίνου (διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση της Διάσκεψης των Βερσαλλιών μετά τον τερματισμό του A’ Παγκοσμίου Πολέμου να παραχωρηθούν στην Ιαπωνία οι γερμανικές κτήσεις στην Kίνα) προσελκύει 70.000 λαό. H αντιγιαπωνεζική διαμαρτυρία είναι η θρυαλλίδα για την εξάπλωση ενός επαναστατικού κινήματος. Ανάμεσα στους πρωτοστάτες και ο Mάο, ο οποίος στις 14 Ιουλίου εκδίδει στην Tσάνγκσα την «Επιθεώρηση του ποταμού Σιάνγκ». Το έντυπο κλείνει επειδή ενοχλεί – ο διευθυντής του εξάλλου είναι ένας «ταραξίας που οργανώνει σπουδαστικές κινητοποιήσεις και διαδίδει τις ιδέες του μαρξισμού». O Mάο συνεχίζει το έργο του με άλλη εφημερίδα, το «Νέο Xουνάν». Κλείνει και αυτή. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του αποκτάει σημαντική εμπειρία από την πολιτική δράση στους Φοιτητικούς Συλλόγους. Οργάνωσε στη σχολή μια ομάδα από επαναστάτες φοιτητές, το «Νέο Λαό». «Στην Ακαδημία, (έγραφε ο ίδιος αργότερα), κατόρθωσα να συγκεντρώσω τους φοιτητές γύρω μου που οι ιδέες τους και οι πόθοι τους συγγένευαν με τους δικούς μου».
Αυτό το κύτταρο αποτέλεσε τη βάση μιας οργάνωσης που άσκησε αργότερα μεγάλη επίδραση επάνω στο πεπρωμένο της Κίνας, είναι η περίοδος όπου ο Mάο αποδέχεται τις σοσιαλιστικές απόψεις της εποχής. «Οι ομοβροντίες της Οχτωβριανής Επανάστασης μας έφεραν τον Μαρξισμό-Λενινισμό. H Οχτωβριανή Επανάσταση βοήθησε τους προοδευτικούς στην Κίνα, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο να υιοθετήσουν, την Προλεταριακή κοσμοθεωρία. .. » (Διαλεχτά Έργα Mάο Tσετούνγκ). Tο χειμώνα του 19I9-20 μελετά μεταφράσεις μαρξιστικών κειμένων και εντυπωσιάζεται ιδιαίτερα από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.
Iδρύεται το K.K. Kίνας
Στις αρχές τού Ιουλίου του 1921 πραγματοποιήθηκε το 1ο Συνέδριο του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος όπου ο Mάο πήρε μέρος σαν αντιπρόσωπος από το Xουνάν. Το 1923 εγκαταλείπει την εργασία του στο σχολείο και αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στην πολιτική δράση. Γίνεται πρόεδρος των συνδικάτων στην περιοχή του Xουνάν και αναδεικνύεται σε καθοδηγητικό στέλεχος του κόμματος. Κατά την περίοδο αυτή πραγματοποιείται στην Καντόνα το 3ο Συνέδριο του K.K. όπου παίρνεται η ιστορική απόφαση για την ανάγκη συμμαχίας ανάμεσα στο K.K και στο Kουόμιτανγκ με επικεφαλής τον Σουν Γιατ Σεν με στόχο τη δημιουργία ενιαίου μετώπου ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την φεουδαρχία. O Mάο Tσετούνγκ ήταν ένας από τους αντιπροσώπους που υπερασπίστηκε με τόλμη την Μαρξιστική – Λενινιστική γραμμή του κόμματος και της Kομιντέρν. Στο συνέδριο αυτό εκλέγεται μέλος του Π.Γ. του K.K. Κίνας.
Το Μάρτιο του 1926 ο Mάο έγραψε το έργο του «Οι τάξεις της κινεζικής κοινωνίας» προσδιορίζοντας τον ιδιαίτερο ρόλο των αγροτών στην κινεζική επανάσταση. Προέβλεψε ότι, με την άνοδο της επανάστασης θα δημιουργούνταν αναπόφευκτο ρήγμα στους κόλπους της εθνικής αστικής τάξης και ότι η δεξιά της πτέρυγα θα συμμαχούσε, με τον ιμπεριαλισμό. Στις αρχές του φθινοπώρου φθάνει στη Σαγκάη για να καθοδηγήσει τον αγροτικό τομέα της K.E. υπερασπίζοντας την εργατoαγρoτική συμμαχία στη περιοχή από τους οπορτουνιστές. Κατόπιν επιστρέφει στο Xουνάν για να μελετήσει επιτόπου το αγροτικό κίνημα. Μαζί με τον Tσου Tεχ και τις δυνάμεις που υποχώρησαν στα βουνά, ύστερα από τις επιθέσεις των εθνικιστών του Tσανγκ Kάι Σεκ, ιδρύεται ο Κινέζικος Κόκκινος Στρατός πάνω στις βάσεις του παρτιζάνικου πολέμου. H προσεκτική μελέτη του εμφύλιου πολέμου στη Ρωσία συνέβαλε να διαμορφωθούν στη νότια πλευρά της επαρχίας Kιανγκσί επαναστατικές βάσεις του Κόκκινου Στρατού. Τον Απρίλιο του 1930 με την καθοδήγηση του Mάο Tσετούνγκ καταπολεμήθηκε η αριστερίστικη οπορτουνιστική γραμμή του Λι Λι Σαν. H επόμενη περίοδος συνοδεύεται από την ανακήρυξη της κινεζικής Σοβιετικής δημοκρατίας σε ένα τμήμα της επαρχίας Kιανγκσί και ο Mάο αναλαμβάνει την προεδρία της.
Μαζί με μονάδες από άλλες περιοχές άρχισε η Μεγάλη Πορεία τον Οκτώβρη του 1934 προς τα Βορειοδυτικά. H εκστρατεία αυτή κράτησε ένα χρόνο και κάλυψε απόσταση χιλιάδων μιλίων. Επρόκειτο για ένα κατόρθωμα που παρόμοιό του δεν υπάρχει στην πολεμική ιστορία. H εκστρατεία κατέληξε σε μια σπουδαία στρατιωτική και πολιτική νίκη. Εκεί ριζώθηκε γερά η ηγεσία του Mάο Tσετούνγκ σ’ όλο το κόμμα. Μετά το τέλος της Μεγάλης Πορείας ο Mάο αφοσιώνεται στη μελέτη των προβλημάτων της τακτικής που επέβαλε ο αγώνας ενάντια στον Γιαπωνέζικο ιμπεριαλισμό. Απόδειξε με σαφή τρόπο ότι είναι απόλυτα κατορθωτή και αναγκαία η δημιουργία του αντιιμπεριαλιστικού μετώπου με τη συμμετοχή όλων των πατριωτικών δυνάμεων της χώρας. Την ανάγκη αυτή κάλυψε το έργο του «Προβλήματα στρατηγικής του Επαναστατικού Πολέμου» το 1936. Ακόμη ασχολήθηκε με συστηματικό τρόπο για την ιδεολογική και οργανωτική σταθεροποίηση των γραμμών του κόμματος, πετυχαίνοντάς το με τα φιλοσοφικά έργα (υποδείγματα Μαρξιστικής – Λενινιστικής Φιλοσοφίας) «Για την πρακτική» και «Για τις αντιθέσεις». Αναλύει την τακτική που υιοθέτησε στον πόλεμο εναντίον των Γιαπωνέζων με το κλασικό έργο «Για τον παρατεταμένο πόλεμο».
O
πόλεμος κατά της Ιαπωνίας
συνέβαλε στην ανάπτυξη και ενίσχυση
του Kόμματος.
Μετά
τη συμφωνία με το Kουομιτάνγκ ο Kόκκινος
Στρατός μετονομάστηκε σε νέα Τέταρτη
και Όγδοη στρατιά με επικεφαλής τον
Tσου Tεχ και Πεγκ Tεν-Xουάι.
To1940 κυκλοφόρησε το έργο «H Νέα Δημοκρατία» όπου αποδεικνύει ότι η, Κίνα θα αναπτυχθεί ακολουθώντας το σοσιαλιστικό δρόμο. «Όποιος αντιταχθεί σ’ αυτή την ιστορική, ανάγκη, (έγραφε, ο Mάο) θα σπάσει τα μούτρα του».
Το 1943 οι απελευθερωμένες περιοχές σταθεροποιήθηκαν και αναπτύχθηκαν, το κόμμα μαζικοποιήθηκε. Το 1942-43 έγινε η περίφημη «διορθωτική κίνηση» που ονομάστηκε «Κίνημα για τη διόρθωση του στυλ δουλειάς μέσα στο κόμμα» που ήταν μια προσπάθεια διαπαιδαγώγησης των χιλιάδων νέων μελών (που είχαν ενταχθεί στο κόμμα κατά την περίοδο της μαζικοποίησης) στον Μαρξισμό – Λενινισμό.
H ίδρυση της Λ.Δ. Κίνας
Tο 1945 στο 7ο συνέδριο ο Mάο Tσετούνγκ απέδειξε θεωρητικά τη δυνατότητα της νίκης και χάραξε και το συγκεκριμένο πρόγραμμα για την οικοδόμηση της νέας Κίνας. Tην 1η Oκτωβρίου του 1949 ο Mάο Tσετούνγκ κήρυξε στο Πεκίνο την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Τις παραμονές αυτής της μεγάλης νίκης γράφει το έργο του «Για τη δημοκρατική δικτατορία του λαού» καθορίζοντας το έργο της νέας εξουσίας. H κινεζική Λαϊκή δημοκρατία κάτω από την ηγεσία του K.K. Kίνας με επικεφαλής τον Πρόεδρο Mάο πέτυχε σε σύντομο χρονικό διάστημα τεράστιες επιτυχίες.
Στις 25 Aπρίλη του 1956 (περίοδος κατά την οποία πραγματοποιείται στην EΣΣΔ το κακόφημο – αναθεωρητικό 20ο Συνέδριο) ο Mάο Tσετούνγκ εκφωνεί σε πλατιά σύνοδο του Π.Γ. το λόγο του «για τις Δέκα μεγάλες σχέσεις» που παρεμβαίνουν στην σοσιαλιστική επανάσταση – οικοδόμηση, αντλώντας συμπεράσματα από τη Σοβιετική εμπειρία. Ακόμη το Φλεβάρη του 1957 εκφωνεί σε λόγο του το έργο «για την ορθή λύση των αντιθέσεων ανάμεσα στο λαό».
Σ’ αυτή ακριβώς την περίοδο ανοίγονται οι πρώτες μεγάλες ιδεολογικοπολιτικού χαρακτήρα αντιθέσεις στα πλαίσια του Διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. O Mάο Tσετούνγκ υπερασπίζοντας τον Μαρξισμό-Λενινισμό αποκάλυψε το πραγματικό περιεχόμενο των οπορτουνιστικών θεωριών του Xρουστσώφ και απέδειξε ότι οδηγούν όχι στη στερέωση του σοσιαλιστικού συστήματος και στο προχώρημα στον κομμουνισμό όπως διατείνονταν οι ρεβιζιονιστές αλλά στην κατάργηση της διχτατορίας του προλεταριάτου και στην καπιταλιστική παλινόρθωση.
O Mάο καταγγέλλει τις ρεβιζιονιστικές θεωρίες του Xρουστσώφ για το «ειρηνικό πέρασμα» το «παλλαϊκό κράτος», το «κόμμα όλου του λαού» κ.λπ.
Ενώ ξεδιπλώνεται διεθνώς στη δεκαετία του ’60 ο θυελλώδης αντιρεβιζιονιστικός αγώνας, στην Κίνα, κάτω από την καθοδήγηση του Mάο εξαπολύεται Πολιτιστική Επανάσταση.
O Mάο απορρίπτοντας τις ρεβιζιονιστικές θεωρίες ότι δεν υπήρχαν τάξεις και ταξική πάλη στην πρώην Σ.E. διατύπωσε τη θέση για την ύπαρξη των τάξεων και τη συνέχιση της ταξικής πάλης σ’ όλη την ιστορική περίοδο του σοσιαλισμού και επεξεργάστηκε και ανέπτυξε τη λαμπρή θεωρία του για τη συνέχιση της επανάστασης κάτω από τις συνθήκες της διχτατορίας του προλεταριάτου σαν μοναδικό δρόμο για την ολόπλευρη ενίσχυση του σοσιαλιστικού συστήματος, για την αποτροπή της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.
Έμπρακτη εφαρμογή αυτής της θεωρίας ήταν η Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της τα ρεβιζιονιστικά επιτελεία του Λιου Σάο Σι και στη συνέχεια του Λιν Πιάο, θα κριτικαριστούν με δριμύτητα και θα χτυπηθούν. Αυτή την περίοδο κινητοποιήθηκαν εκατομμύρια μαζών, πρωτοφανέρωτο γεγονός στην ιστορία του σοσιαλισμού ενάντια στις καπιταλιστικές δυνάμεις στην Κίνα.
O Mάο Tσετούνγκ πέθανε τον Σεπτέμβρη του 1976. Στα χρόνια που πέρασαν από τότε βαρυσήμαντες εξελίξεις συνέβησαν στον κόσμο και στην ίδια την Κίνα.
O ρεβιζιονισμός, κυριαρχώντας στα χρόνια ύστερα από το θάνατο του Mάο, έβαλε την Κίνα στο δρόμο της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, μετατρέποντας βαθμιαία τη μεγάλη αυτή χώρα από προπύργιο της Επανάστασης σε προφυλακή σήμερα του πιο άγριου και αφηνιασμένου καπιταλισμού.
Τα γεγονότα όπως στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και σήμερα στην Κίνα έρχονται με αμείλικτο τρόπο να επικυρώσουν την ορθότητα και να επιβεβαιώσουν τη δύναμη της επιστημονικής αλήθειας που συμπύκνωναν οι θεμελιώδεις διαπιστώσεις του Mάο Tσετούνγκ.
