Τροπολογία με την οποία προωθείται η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης να βάλει ιδιώτες (δικηγόρους, λογιστές) στον ΕΦΚΑ, οι οποίοι θα εκδίδουν συντάξεις, κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση και ψηφίστηκε στα τέλη του Απρίλη.

Με πρόσχημα την «επιτάχυνση» της έκδοσης των συντάξεων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθώντας τα χνάρια όλων των κυβερνήσεων που προηγήθηκαν, συνεχίζει την επίθεση αποδόμησης και διάλυσης του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος.

Η κυβέρνηση εμμένει στην άρνησή της να προσλάβει μόνιμο προσωπικό για την αντιμετώπιση του προβλήματος των εκκρεμών συντάξεων και να ενισχύσει την απαρχαιωμένη υλικοτεχνική υποδομή του Οργανισμού και εμφανίζει το ζήτημα των ιδιωτικών γραφείων ως μονόδρομο και «πανάκεια» σχετικά με το ζήτημα της άμεσης απονομής των συντάξεων. Ταυτόχρονα κρύβει το γεγονός ότι το κόστος που θα συνεπάγεται η έκδοση συντάξεων από ιδιωτικά γραφεία θα πληρώνεται από τις εισφορές των ασφαλισμένων.

Η τροπολογία που ψηφίστηκε παραπέμπει την αμοιβή των ιδιωτών σε Υπουργικές Αποφάσεις, ενώ «σκοτεινό» σημείο παραμένει αν μέρος της αμοιβής των ιδιωτών θα φορτωθεί απευθείας στις πλάτες των συνταξιούχων, καθώς όπως ορίζεται οι ιδιώτες «ασκούν το έργο τους μετά από σχετική ανάθεση που τους γίνεται από τον ενδιαφερόμενο ασφαλισμένο». Επιπλέον, η ανάθεση γίνεται μέσω υπεύθυνης δήλωσης του ν.1599/1986 που απευθύνεται στον e-ΕΦΚΑ και σύμφωνα με την τροπολογία «συνεπάγεται δε (ακόμα και αν δεν αναφέρεται ρητά στο σχετικό έγγραφο) εξουσιοδότηση για την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων του ασφαλισμένου»!

Με την σκανδαλώδη παραχώρηση αρμοδιοτήτων και δικαιωμάτων από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας σε δικηγορικά και λογιστικά γραφεία, το ζητούμενο δεν είναι η άμεση έκδοση των συντάξεων αλλά η υποχρέωση του ασφαλισμένου να πληρώσει για την έκδοσή της.

Είναι περισσότερο από προφανές ότι ανάλογα με το πόσο γνωστό θα είναι το όνομα του δικηγορικού ή λογιστικού γραφείου που θα αναλάβει την έκδοση της σύνταξης, θα πρέπει να βάζει το χέρι βαθιά στην τσέπη ο ενδιαφερόμενος, με αποτέλεσμα να έχουμε απονομή συντάξεων πολλών ταχυτήτων, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του ασφαλισμένου.

Το ζήτημα βέβαια της καθυστέρησης των συντάξεων δεν προβλέπεται να επιλυθεί με αυτόν τον τρόπο διότι η πιστοποίηση των ιδιωτών, ο χρόνος που θα χρειαστεί γι’ αυτή και το κόστος των σεμιναρίων αποτελούν κάποια πρώτα σημεία «τριβής» μεταξύ των ιδιωτών και του υπουργείου, που περιμένουν πλέον τις υπουργικές αποφάσεις που θα ακολουθήσουν για να εξειδικεύσουν τις λεπτομέρειες.

Επιπλέον, η τελική υπογραφή για τη σύνταξη συνιστά εξίσου ένα «θολό» σημείο, καθώς οι μεν υπάλληλοι του ΕΦΚΑ τονίζουν πως εφόσον θα έχουν την ευθύνη της υπογραφής θα πρέπει να διπλοτσεκάρουν τον φάκελο που θα τους παραδίδει ο ιδιώτης, γεγονός που σημαίνει επιπλέον χρόνο και έξτρα καθυστερήσεις.