Την αντιπολιτευτική δημαγωγία του έχει εντείνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τα μέσα του Δεκέμβρη ’21, έπειτα από την πολυσυζητημένη «μελέτη Τσιόδρα» απαιτώντας από την κυβέρνηση της ΝΔ και τον Μητσοτάκη προσωπικά να παραιτηθούν και να προκηρυχθούν εκλογές. Ο αντιπολιτευόμενος ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση για εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, χρεώνοντάς της τις εκατόμβες των νεκρών αλλά και την κατάρρευση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Καταγγέλλει τα ανύπαρκτα μέτρα στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, στα ΜΜΜ κλπ.

Ώστε χρειάστηκαν δύο ολόκληρα χρόνια για να ανακαλύψουν στο ΣΥΡΙΖΑ το μέγεθος του εγκλήματος που συντελείται με την ευθύνη τής κυβέρνησης της ΝΔ. Είναι προκλητικοί και κυνικοί! Στα δύο χρόνια που ο λαός μας δοκιμάζεται σκληρά από την επέλαση της πανδημίας και το αδιάκοπο σφυροκόπημα της αντιλαϊκής πολιτικής τής κυβέρνησης της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ στεκόταν σε ρόλο παρακολουθητή. Όχι μόνο παρακολουθούσε την κυβέρνηση της Δεξιάς να εξαπολύει ολομέτωπη επίθεση στις εργατολαϊκές κατακτήσεις και στα δημοκρατικά δικαιώματα αλλά αντίθετα πρόσφερε δυο χρόνια τώρα πολύτιμες υπηρεσίες στη ΝΔ. Έτεινε πολλές φορές χείρα βοήθειας προς το Μητσοτάκη προσφέροντας πλάτες «για να ξεπεραστεί η κρίση της πανδημίας», έκανε απανωτές εκκλήσεις για «εθνική ενότητα και ομοψυχία» λέγοντας πως δεν είναι ώρα για αντιπολίτευση και απόδοση ευθυνών. Μια τέτοια γραμμή σαν κι αυτή που χάραξε δυο χρόνια τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε το καλύτερο στήριγμα για την κυβέρνηση της ΝΔ, ξεπλένοντας και εξωραΐζοντας όλη την κυβερνητική πολιτική για μια ακόμα φορά. Ανέχθηκε, συγκάλυψε και τελικά στήριξε τις βασικές κυβερνητικές επιλογές, τις παλινωδίες, τις αντιφάσεις και την προκλητική εγκατάλειψη της Δημόσιας Υγείας που οδήγησαν στην τραγική σημερινή κατάσταση…

Γιατί ανακάλυψε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η κυβέρνηση της ΝΔ εγκληματεί σε βάρος της υγείας του λαού; Μήπως δύο χρόνια τώρα, που η πανδημία θέριζε και τα θύματά της διαρκώς πολλαπλασιάζονταν, η κυβερνητική πολιτική δεν ήταν εγκληματική; Δεν έβλεπαν ούτε άκουγαν τις απεγνωσμένες φωνές και εκκλήσεις των υγειονομικών και των σωματείων τους που ζητούσαν την άμεση ενίσχυση και στήριξη του ΕΣΥ που έχει ήδη φτάσει στα όρια της κατάρρευσης; Ακόμα παραπέρα όμως, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ καταργούσε το οκτάωρο, την καρδιά των εργατικών κατακτήσεων, όταν χτυπούσε αλύπητα τα δημοκρατικά δικαιώματα και την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, πού βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν αντιλαμβανόταν το μέγεθος της αντιλαϊκής – αντεργατικής επίθεσης;

Τα ερωτήματα είναι πολλά και σοβαρά. Το σίγουρο είναι ότι η πολιτική που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα τον έφερε σε αδιέξοδο και σε φανερή αδυναμία να αξιοποιήσει την λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση που γεννά η πολιτική της ΝΔ, να κεφαλαιοποιήσει την κυβερνητική φθορά. Αντίθετα αποτελεί και ο ίδιος μέρος της δυσαρέσκειας αυτής. Όψιμα λοιπόν σηκώνει ψηλά τον αντικυβερνητικό αμανέ επαναφέροντας μονότονα το παλιό τροπάρι των εκλογών, επιχειρώντας πρώτον να διαχωριστεί από την πολιτική ουράς στην κυβέρνηση που χάραξε όλο το προηγούμενο διάστημα και δεύτερον να συσπειρώσει τις δυνάμεις του.

Πολύ σημαντική όμως παράμετρος που καθορίζει την πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το διάστημα είναι και η προσπάθεια της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης να αναστηλώσει το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ για να αποτελέσει το επόμενο διάστημα ισχυρό παράγοντα του πολιτικού συστήματος στο χώρο της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Οι πρόσφατες εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ με την εκλογή του «άφθαρτου» Ανδρουλάκη αλλά και οι προσπάθειες μερίδας της ντόπιας ολιγαρχίας να ενισχύσει με κάθε τρόπο το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ και να το εμφανίσει σαν βασική εναλλακτική λύση στο αστικό πολιτικό σύστημα, ασκούν φανερή πίεση και φορτώνουν «άγχη» στον Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό άλλωστε και ο ίδιος ο Τσίπρας δηλώνει δημόσια ότι το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα πραγματοποιηθεί στην ώρα του (τέλος Φλεβάρη), ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να μπορέσει να αναδειχθεί σε ηγεμονεύουσα δύναμη του σοσιαλδημοκρατικού πυλώνα του πολιτικού συστήματος.

Στην πραγματικότητα, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για εκλογές είναι μια πρόταση αντιπερισπασμού απέναντι στη δημοσκοπική άνοδο του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ μετά την εκλογή του Ανδρουλάκη στην ηγεσία του και την τεράστια προβολή του απ’ τα ΜΜΕ. Αν έχει κάποιο επί πλέον ενδιαφέρον αυτή η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με το αν θα «τσιμπήσουν» κάποιοι απ’ τις οργανώσεις του εξωκοινοβουλευτικού χώρου, όπως είχε συμβεί και με την περίοδο 2013-15, που κατάφερε να «ρουφήξει» κάποιες απ’ αυτές και στη συνέχεια να τις εξαφανίσει.

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει η δήλωση της Μ. Ξενογιαννακοπούλου, εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, που κατήγγειλε το πετσόκομμα των συντάξεων χηρείας το οποίο ανακοίνωσε η κυβέρνηση παραμονές της πρωτοχρονιάς. Γιατί η τέχνη της εξαπάτησης έχει και όρια. Φωνάζει ο κλέφτης για ν’ ακούσει ο νοικοκύρης, λέει ο λαός και όχι άδικα. Θυμίζουμε ότι οι σκληρές περικοπές που ανακοίνωσε η κυβέρνηση της ΝΔ αποτελούν την εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου «Κατρούγκαλου», αυτόν δηλαδή που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ! Και έχουν το θράσος να διαμαρτύρονται για τα μέτρα που οι ίδιοι επέβαλαν. Αυτό βέβαια δεν αθωώνει την ΝΔ, αντίθετα επιβεβαιώνει ότι οι πολιτικές τους αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Τις συνέπειες πληρώνει για μια ακόμα φορά ο λαός, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και οι συνταξιούχοι, που καταδικάζονται εν μέσω του νέου κύματος σαρωτικής ακρίβειας να ζουν με ψίχουλα στα όρια της ανέχειας.

Η νέα χρονιά εγκυμονεί πολιτικές εξελίξεις. Μπροστά στη φανερή και γενικευμένη κυβερνητική φθορά η ντόπια μεγαλοαστική τάξη θα επιδιώξει να εγκλωβίσει για μια ακόμα φορά τη λαϊκή οργή ανάμεσα στις συμπληγάδες του αστικού δίπολου, ώστε να συνεχιστεί αδιατάρακτα η αντιδραστική πολιτική. Μακριά λοιπόν από τις αυταπάτες και τα κούφια δημαγωγικά πυροτεχνήματα του ΣΥΡΙΖΑ, που μόνο αποπροσανατολισμό και εξαπάτηση σπέρνουν.