Με μια νέα εγκύκλιο, σχεδόν όμοια με την περσινή, ο Κατσαρός, γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, ασκεί ασφυκτικούς εκβιασμούς προς τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων ώστε να προσαρμοστούν και να πειθαρχήσουν με το «ισχύον θεσμικό πλαίσιο» της αυτοαξιολόγησης. Αφορμή για τη εγκύκλιο στάθηκε η απόφαση των δύο εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών ΔΟΕ – ΟΛΜΕ με την οποία καλούν τους εκπαιδευτικούς να συμπληρώνουν τις φόρμες τις αξιολόγησης των σχολείων με πανομοιότυπα κείμενα, τα αποκαλούμενα «ενιαία κείμενα». Αυτό τον τρόπο έχουν προκρίνει το τελευταίο διάστημα οι δύο Ομοσπονδίες ως μορφή αντίστασης απέναντι στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Υπουργείο Παιδείας εκδίδει εγκυκλίους με περιεχόμενο τρομοκρατικό, με στόχο να υποτάξει τους εκπαιδευτικούς, δάσκαλους και καθηγητές, στα κυβερνητικά σχέδια για την ολοκληρωτική εφαρμογή της διαβόητης αυτοαξιολόγησης των σχολείων. Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και την περασμένη σχολική χρονιά η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ για να τρομοκρατήσει τους εκπαιδευτικούς.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου με τον Πιερρακάκη, βαδίζοντας στα χνάρια της Κεραμέως, έδωσε ήδη από τις πρώτες ημέρες τον τόνο της πολιτικής που θα εφαρμόσει, λέγοντας ότι η αυτοαξιολόγηση θα προχωρήσει και πως θα αποτελέσει το μοχλό για να μπουν σε εφαρμογή τα επόμενα κυβερνητικά σχέδια για την πολυδιαφημισμένη «ελεύθερη επιλογή σχολείου» από τους γονείς. Πρόκειται για ένα ακόμα μέτρο που συμπληρώνει το αντιδραστικό έργο της ταξικής κατηγοριοποίησης των σχολείων και αναπόφευκτα θα οδηγήσει πολλές μονάδες σε συγχωνεύσεις και λουκέτα. Άλλωστε η πρόσφατη δήλωση της υφυπουργού Παιδείας, Δ. Μιχαηλίδου, πως «δεν πειράζει να περπατάνε τα παιδιά και 1 ή 2χλμ την ημέρα» για να πάνε στο σχολείο τους -με αφορμή τις συγχωνεύσεις σχολείων στη Θεσσαλονίκη- είναι δηλωτική των προθέσεων της κυβέρνησης να βάλει λουκέτα. Στην ίδια δήλωση η υφυπουργός με πολύ κυνισμό και έπαρση σημείωσε πως «οι συγχωνεύσεις είναι προς το συμφέρον των εκπαιδευτικών και των μαθητών».
Η αξιολόγηση δεν εξωραΐζεται. Ανατρέπεται!
Η κυβέρνηση της ΝΔ κλιμακώνει την επίθεσή της στο Δημόσιο Σχολείο και στους εκπαιδευτικούς. Θέτει σε προτεραιότητα την πλήρη εφαρμογή της αξιολόγησης των πάντων. Η επίδειξη πυγμής και ο αυταρχισμός απέναντι στο εκπαιδευτικό κίνημα είναι τα όπλα για την επιβολή της πολιτικής της, όπως έχει αποδείξει πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν.
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική πρέπει το εκπαιδευτικό κίνημα να ορθώσει ξανά το ανάστημά του. Η θέση των δύο Ομοσπονδιών για τα λεγόμενα «ενιαία κείμενα» είναι απολύτως ανεπαρκής και επιζήμια για την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού κινήματος, για το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση. Καλλιεργεί στον κλάδο των εκπαιδευτικών την ψεύτικη εντύπωση πως συμπληρώνοντας φόρμες με κείμενα «φασόν» θα ξεγελάσουν το υπουργείο Παιδείας και τους μηχανισμούς της Διοίκησης, πως έτσι θα την μετατρέψουν σε μια ακόμα γραφειοκρατική διαδικασία. Ακόμα χειρότερα όμως, οι εκπαιδευτικοί βαθμιαία ευθυγραμμίζονται τελικά με τον αντιδραστικό θεσμό της αυτοαξιολόγησης.
Η διαμόρφωση αυτής της ηττοπαθούς γραμμής που διαμορφώθηκε στις δύο Ομοσπονδίες έχει τη σφραγίδα της φιλοκυβερνητικής ΔΑΚΕ αλλά και των συνδικαλιστικών παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι οι δυνάμεις εκείνες που, απέναντι στην ποινικοποίηση της απεργίας-αποχής από την Κεραμέως το 2021, συνθηκολόγησαν και εγκατέλειψαν τους μαχόμενους δασκάλους και καθηγητές, ανακαλύπτοντας την καινοφανή σύλληψη των «ενιαίων κειμένων» ως μορφή -τάχα- πάλης.
Πολύ μεγάλη ευθύνη όμως έχει και η παράταξη του ΠΑΜΕ σε δασκάλους και καθηγητές που εδώ και δύο χρόνια χαράσσει μια δίγλωσση γραμμή διολισθαίνοντας τελικά στις θέσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, στο όνομα μάλιστα μιας ψευδεπίγραφης «ενότητας και συντεταγμένης απάντησης του κλάδου» όπως λένε. Στα λόγια λοιπόν και με βερμπαλισμούς οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ τάσσονται -υποτίθεται- υπέρ της απεργίας-αποχής από την αυτοαξιολόγηση. Υπόγεια όμως και ύπουλα εδώ και πάνω από ένα χρόνο, πρόβαλλαν, πρώτα δειλά και σήμερα ανοιχτά, τη γραμμή των ενιαίων κειμένων, παζαρεύοντας μάλιστα το περιεχόμενό τους με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Η γραμμή τους αυτή είναι συνέπεια της γενικότερης δεξιάς μετατόπισής τους, του οριστικού διαζυγίου που έχουν πάρει από τον αναγκαίο και απαιτούμενο πανεκπαιδευτικό αγώνα ενάντια στην κυρίαρχη αντιεκπαιδευτική πολιτική.
Ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών δεν έχει κριθεί ακόμα, όπως προσπαθούν να πείσουν οι απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι απολύτως αναγκαίο να ξαναμπούν οι δύο κλάδοι των δασκάλων και των καθηγητών σε τροχιά αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Να πάρει ξανά σάρκα και οστά η απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία που σχετίζεται με την αξιολόγηση. Να σημάνει ενιαίος και παρατεταμένος πανεκπαιδευτικός αγώνας, για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και την υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου.
