Ενώ οι προετοιμασίες για την άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη στη Γενεύη (27-29 Απρίλη) βρίσκονται σε εξέλιξη, γίνονται καθαρές οι συντονισμένες ευρωατλαντικές προσπάθειες να ξεμπερδεύουν με το Κυπριακό, βγάζοντας στο παζάρι τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Και μόνο το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία απουσιάζει από τη Διάσκεψη, εκπροσωπούμενη από την Ελληνοκυπριακή κοινότητα «κονταίνοντας» στο αντίστοιχο επίπεδο της Τουρκοκυπριακής, επιβεβαιώνει ότι το Κυπριακό έχει από καιρό μετατραπεί, με την ανοχή Αθήνας και Λευκωσίας, από διεθνές πρόβλημα κατοχής μιας ανεξάρτητης χώρας, σε διμερές πρόβλημα διευθέτησης των σχέσεων των δύο κοινοτήτων με την εποπτεία των εγγυητριών δυνάμεων (Βρετανίας, Τουρκίας και Ελλάδας).
Έτσι αντί να θεωρείται σαν προαπαιτούμενο κάθε διαπραγμάτευσης η αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και στρατιωτικών βάσεων από το νησί και η κατάργηση του αποικιοκρατικού συστήματος των εγγυητριών δυνάμεων, μπαίνει στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης η «λύση δύο κρατών», με τον ΟΗΕ να αποδέχεται την τουρκική επιλογή. Κεντρικός στόχος της Τουρκίας να εξασφαλίσει άμεσα την παρουσία της στην ΕΕ μέσω του ψευδοκράτους και να έχει τον έλεγχο στα ενεργειακά. Αυτό εξάλλου έκφρασε και ο Τσαβούσογλου, στην περιβόητη επίσκεψη των κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων, Μισέλ και Λάιεν, στην Άγκυρα. Επίσκεψη που το διπλωματικό πρωτόκολλο για την καρέκλα της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (sofagate), επισκίασε κάθε άλλη πληροφόρηση για το περιεχόμενο των Ευρωτουρκικών σχέσεων.
Ταυτόχρονα, προωθείται νέα επέκταση του Αττίλα με το άνοιγμα της Αμμόχωστου και τον Τατάρ να ισχυρίζεται προκλητικά ότι η πόλη, που έχει την ωραιότερη παραλία της Μεσογείου, αποτελούσε βακουφική περιουσία, που «δόθηκε πεσκέσι» σε Ελληνοκύπριους και ξένους κατά την περίοδο των Άγγλων. Στην υπηρεσία των τουρκικών επιδιώξεων μπήκε και η προπαγανδιστική προβολή της ταινίας από την τουρκική κρατική τηλεόραση «Κάποτε στην Κύπρο», για να «αποδειχθεί» το αδύνατο της συμβίωσης και να ενισχυθεί ενόψει της άτυπης Πενταμερούς και το αφήγημα για δύο κράτη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τούρκος Αντιπρόεδρος, Οκτάι, παρευρέθηκε στην κατεχόμενη Αμμόχωστο κατά την έναρξη της προβολής, ενώ τον περασμένο Φλεβάρη είχε επιθεωρήσει τους χώρους των γυρισμάτων.
Οι πολιτικές εξελίξεις οξύνουν τις αντιπαραθέσεις στο νησί. Στην ελεύθερη Κύπρο πυκνώνουν οι ανησυχίες για το περιεχόμενο της επικείμενης Διάσκεψης, εστιάζοντας στο περιεχόμενο της λεγόμενης αποκεντρωμένης ομοσπονδίας, ιδιαίτερα μετά τις αποκαλύψεις του Ακιντζί ότι δεν είναι μόνο η Τουρκία που μιλά για λύση δύο κρατών, αλλά και οι παλιότερες «εκμυστηρεύσεις» Αναστασιάδη σε Τσαβούσογλου, που δεν απέρριπταν μια τέτοια συζήτηση.
Στα Κατεχόμενα μετά τις πρόσφατες αντικατοχικές διαδηλώσεις οργανώσεων και συνδικάτων, η Τουρκία παίρνει κατασταλτικά μέτρα για να αποτρέψει ανάλογες εκδηλώσεις κατά την περίοδο των συνομιλιών, που θα της χάλαγαν την εικόνα. Την ίδια ώρα μιλώντας στη «βουλή», ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (ΡΤΚ), Ερχιουρμάν, κατηγόρησε τον Τατάρ ότι με την επιμονή του στα δύο κράτη, βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο τη «διαδικασία περιεκτικής λύσης», αλλά και τη συνεργασία με την ΕΕ και τις προσπάθειες για την άρση διεθνούς απομόνωσης.
Σ’ αυτές τις συνθήκες ο Ερντογάν προκρίνει τον προσχηματικό διάλογο με Ελλάδα και Κύπρο σαν το κλειδί για τη νομιμοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων και τη διεκδίκηση επωφελέστερων για την τουρκική άρχουσα τάξη σχέσεων με τη Δύση. Μετά τις δύο διερευνητικές επαφές σε Κωνσταντινούπολη και Αθήνα και τις διμερείς συνομιλίες στα πλαίσια του Νατοϊκού «μηχανισμού αποτροπής συγκρούσεων», ήρθε η αναβαθμισμένη προχθεσινή συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών στην Άγκυρα, για την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποτίθεται ότι έθετε σαν όρο στην Τουρκία «να εγκαταλείψει την οδό των προκλήσεων».
Ωστόσο καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη επενδύει στο διάλογο με «εποικοδομητική διάθεση» η βεντάλια των προκλήσεων παραμένει ανοικτή. Η Άγκυρα ενθαρρυμένη από την κατευναστική αντιμετώπιση, που συναντά σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, κλιμακώνει τις διεκδικήσεις της.
Ακόμα και την παραμονή της επίσκεψης Δένδια στην Άγκυρα ο Ερντογάν ακολούθησε τη πεπατημένη «οδό των προκλήσεων», εξαπολύοντας μύδρους απειλών ενάντια σε Ελλάδα και Κύπρο.
Το δημόσιο “μπρα ντε φερ” -όπως έσπευσαν διάφοροι να το χαρακτηρίσουν- των Δένδια και Τσαβούσογλου, μετά τις ιδιαίτερες συνομιλίες τους στην Τουρκία, επιβεβαιώνει ότι αναπαράγονται και παραμένουν απειλητικά τα ίδια στην ουσία προβλήματα.
Στο μεταξύ βολή κατά Μητσοτάκη αποτέλεσαν οι πρόσφατες τοποθετήσεις Καραμανλή στα πλαίσια της δημόσιας αντιπαράθεσής του με τον Σημίτη σχετικά με τις συμφωνίες Μαδρίτης (1997) και Ελσίνκι (1999), που αναγνώριζαν τουρκικά «ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο και παρέπεμπαν για την επίλυση των εκκρεμών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ο πρώην πρωθυπουργός κλείνοντας το μάτι στην άποψη του Σαμαρά ότι «με τους πειρατές δεν κάνουμε διάλογο» επέλεξε τη στιγμή, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ανάγει το διάλογο και τη Χάγη σε πεμπτουσία της εξωτερικής πολιτικής της, να απαντήσει σε πρόσφατο άρθρο του Σημίτη, λέγοντας: «Έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις με τον κ. Σημίτη και όσους συμμερίζονται τις απόψεις του. Για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Δεν διαπραγματευόμαστε εθνική κυριαρχία και δεν την θέτουμε στην κρίση κανενός. Μοναδικό θέμα προς επίλυση με την Τουρκία: η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ».
Σίγουρα η πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη όχι μόνο δημόσια αλλά και στο εσωτερικό της ΝΔ δεν γνωρίζει την απαιτούμενη από τις κυρίαρχες κλίκες της ολιγαρχίας και τους ξένους προστάτες της, πλήρη αποδοχή…
