Το σχέδιο για τον αγωγό Eαst Med ήταν μια πρόταση της κυβέρνησης του Ισραήλ το 2010, που είχε γίνει δεκτή πανηγυρικά από όλες τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, οι οποίες το ανέδειξαν σε κεντρικό άξονα της ενεργειακής στρατηγικής τους. Οι ΗΠΑ εμφανίζονταν ως οι εμπνευστές του σχεδίου με το σχήμα 3+1 και πρόσφατα μάλιστα ψηφίστηκε στη Γερουσία των ΗΠΑ η νέα «στρατηγική συμφωνία» μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας, που -εκτός από το στρατιωτικό τομέα- περιλαμβάνει και τον ενεργειακό.

Όμως πριν λίγες μέρες η αμερικανική κυβέρνηση, με στροφή 180ο έναντι προηγούμενων αποφάσεων, συμφωνιών και πολιτικών δεσμεύσεων, με non paper που έστειλε σε Αθήνα-Λευκωσία-Τελ Αβίβ, «ενημερώνει» τις αντίστοιχες κυβερνήσεις Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ να εγκαταλείψουν τα σχέδια κατασκευής του περιβόητου αγωγού East Med που θα μετέφερε φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα της Α. Μεσογείου στην Ελλάδα και μέσω Ιταλίας στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα ένα υπηρεσιακό σημείωμα των ΗΠΑ αρκούσε για να βάλει τέρμα στον περίφημο αγωγό, να τον βουλιάξουν χωρίς δεύτερη κουβέντα στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου, αυτόν που υποτίθεται ότι ήταν ο πυλώνας της ενεργειακής πολιτικής όλων των εγχώριων κυβερνήσεων και για τον οποίο τόσες θριαμβολογίες και «επιτυχίες» ακούστηκαν, τόσες πανηγυρικές συναντήσεις αρχηγών κρατών έγιναν, τόσα μνημόνια υπογράφτηκαν την τελευταία δεκαετία.

Σε αυτό το υπηρεσιακό σημείωμα τα αμερικανικά στρατιωτικο-πολιτικά επιτελεία διατυπώνουν τη θέση πως η κατασκευή του East Med είναι ασύμφορη οικονομικά και εμπορικά και πως οι ΗΠΑ επιλέγουν σαν τον καλύτερο προσανατολισμό τη στροφή στις «πράσινες ενέργειες». Για να «χρυσώσουν το χάπι» μάλιστα υποδεικνύουν λύσεις όπως τη διασύνδεση ηλεκτρικής ενέργειας, και σαν τέτοιες διασυνδέσεις προτείνουν την Euro Asia που θα συνδέει τα ισραηλινά, κυπριακά και ευρωπαϊκά ηλεκτρικά δίκτυα και την αντίστοιχη Euro Africa που συνδέει την Αίγυπτο με την Κρήτη.

Στο non paper τονίζεται -και αυτό είναι το βασικό πολιτικό ζήτημα- πως το σχέδιο και το εγχείρημα της κατασκευής του East Med δημιουργεί «σοβαρή εστία εντάσεων στην περιοχή». Η πολιτική επιλογή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού που εκφράζεται εδώ έρχεται να ενισχύσει τις θέσεις της Άγκυρας για την περιοχή χωρίς καμιά απολύτως δικαιολογία. Τα πολιτικά και στρατιωτικά επιτελεία του δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση να διακοπούν οι αμερικανό-νατοϊκοί δεσμοί με την Άγκυρα, πολύ περισσότερο να την αφήσουν να πέσει στην αγκαλιά της πολιτικο-στρατιωτικής επιρροής Ρωσίας-Κίνας.

Η εγκατάλειψη από τις ΗΠΑ του East Med αποτελεί μια κίνηση προσέγγισης με την Τουρκία και καταρρίπτει τους «πανηγυρισμούς» της Κυβέρνησης Μητσοτάκη για απομόνωση της Τουρκίας και για δήθεν επίτευξη ισχυρών συμμαχιών και επιτυχημένους σχεδιασμούς στην εξωτερική πολιτική. Διόλου απίθανο να ανοίγει και δρόμο προσέγγισης Τουρκίας – Ισραήλ.
Με τη θέση αυτή, ότι δηλαδή ο East Med αποτελεί «σοβαρή εστία εντάσεων στην περιοχή», αναγνωρίζεται έμμεσα η ισχύς του τουρκολιβυκού συμφώνου και αφήνεται ανοικτό το έδαφος στην τουρκική ηγεσία να παραβιάζει και να διεκδικεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Η αμερικανική διπλωματία τορπίλισε τον East Med, αφού πρώτα απέσπασε δεκάδες συμφωνίες από την ελληνική κυβέρνηση και έχει ήδη μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα αμερικανο-νατοϊκό ορμητήριο. Με αυτές τις στρατιωτικο-πολιτικές συμφωνίες η Ελλάδα βρίσκεται εντελώς δεσμευμένη να ακολουθεί τις επιταγές του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και να εξυπηρετεί τα γεωστρατηγικά του συμφέροντα.

Η ελληνική κυβέρνηση, σαν πειθήνιος υπηρέτης των ξένων αφεντικών της, έσπευσε μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου της να ευθυγραμμιστεί με τα «διατάγματα» του non paper. Ο Γ. Οικονόμου σε δηλώσεις του, μετά την αρχική «σιγή ασυρμάτου» της κυβέρνησης, είπε ότι: «Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή έχει υποστηρίξει το εγχείρημα του EastMed. Ταυτόχρονα όμως έχει στηρίξει και θα στηρίζει μια σειρά από οδεύσεις οι οποίες ενδεχομένως είναι οικονομικά και τεχνολογικά πολύ πιο βάσιμες και τεχνικά εφικτές». Και με άλλη δήλωσή του κάνει ακόμα πιο πλήρη την προσαρμογή της κυβέρνησης της ΝΔ με το «διάταγμα» που εκπέμπει το υπηρεσιακό σημείωμα του State Department: «Η χώρα μας δεν είναι παραγωγός. Η χώρα μας είναι ένας ισχυρός διαμετακομιστικός κόμβος, ρόλο που θα τον έχει ανεξαρτήτως του ποιά διαδικασία όδευσης θα επιλεγεί. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται η πολιτική μας, η ενεργειακή πολιτική, η εξωτερική πολιτική όλο το προηγούμενο διάστημα».

Αυτό το non paper φέρνει στο προσκήνιο τους πολλαπλούς κρίκους εξάρτησης που δένουν τη χώρα μας. Ταυτόχρονα δείχνει την χρεοκοπία της πολιτικής της υποτέλειας και της εξάρτησης που ακολουθούν η κυβέρνηση και τα κόμματα της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Καταρρέει η κορωνίδα της μητσοτακικής πολιτικής και οι «μυθολογίες» που τη συνοδεύουν για την «ιστορική συμμαχία» που ενισχύει τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας, που δυναμώνει τη γεωπολιτική της επιρροή, που θα την εξελίξει σε ενεργειακό κόμβο και «ρυθμιστή» των εξελίξεων στην περιοχή.

Το ναυάγιο του East Med με κάποιο τρόπο ήταν και ναυάγιο της πολιτικής μιας σειράς οργανώσεων του «αντικαπιταλιστικού», φιλοτροτσκιστικού χώρου, που είχαν αναγάγει τον αγωγό σαν την ακλόνητη απόδειξη της επιθετικής πολιτικής της αστικής τάξης της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία. Σαν το μοχλό που έχει επιφέρει την πολιτική και ενεργειακή απομόνωση της Τουρκίας.
Ένα υπηρεσιακό σημείωμα αρκούσε για να καταδείξει πραγματικά ακλόνητα τη σημερινή πολιτική και οικονομική θέση της Ελλάδας και να στείλει στα αζήτητα τους ισχυρισμούς για την «ισχυρή Ελλάδα» και άλλα παρόμοια ηχηρά που έρχονται για να συγκαλύψουν την υποτελή θέση της χώρας μέσα στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Εντελώς αντίθετα με την κυβερνητική προπαγάνδα, η Ελλάδα της υποτέλειας και της εξάρτησης περιπλέκεται όλο και περισσότερο σε θανάσιμους κινδύνους, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί πιόνι στη γεωστρατηγική σκακιέρα των ιμπεριαλιστών και συνθλίβεται στους ανταγωνισμούς τους.
Για όλα αυτά ο ελληνικός λαός πρέπει να αντιδράσει, να συσπειρωθεί και να αναπτύξει ένα μαζικό αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.