Νέα αύξηση τον Απρίλιο στον κατώτατο μισθό προανήγγειλε προεκλογικά η κυβέρνηση, φέρνοντας στο προσκήνιο ξανά το ζήτημα των μισθών. Μάλιστα ο πρωθυπουργός σε ομιλία του στη Βουλή εκτόξευσε τη δημαγωγική κορώνα ότι “αν ο τίτλος της πρώτης μας θητείας, η κορωνίδα των προεκλογικών μας δεσμεύσεων, ήταν λιγότεροι φόροι, ο τίτλος της επόμενης θητείας θα είναι καλύτεροι μισθοί για όλους τους Έλληνες”.!
Παράλληλα, ο καθ’ ύλην αρμόδιος, ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης, υπερθεματίζει λέγοντας ότι «μία από τις βασικές μας προτεραιότητες για τη νέα τετραετία είναι οι νέοι μισθοί», ενώ δεν διστάζει να δώσει και κάποια αριθμητικά στοιχεία, που καταγράφονται στην ΕΡΓΑΝΗ: τα ετήσια αποτελέσματα καταγράφουν, μεταξύ άλλων, αύξηση την τελευταία τριετία (2019-2022) των μέσων μηνιαίων αποδοχών κατά 12,4%, δηλαδή ποσοστό που υπερβαίνει την άνοδο του πληθωρισμού που μεσολάβησε, ο οποίος, σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, πέρυσι έκλεισε στο 9,6%! Ο ίδιος δηλώνει: «Από το 2019 η αγορά εργασίας έκανε ποσοτικά και ποιοτικά άλματα: η απασχόληση όσο και οι αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα βελτιώθηκαν σημαντικά. Περισσότεροι εργαζόμενοι έβαλαν περισσότερα χρήματα στην τσέπη τους, ακόμη και αν συνυπολογίσουμε τον πληθωρισμό» (!)
Από τη μία μεριά, λοιπόν, έχουμε την κυβέρνηση που υποστηρίζει, εν μέσω σκανδάλων και μομφών, ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι εφαρμόζεται μια άμεμπτη κοινωνική πολιτική που φέρνει μόνο αυξήσεις στους μισθούς και κατορθώνει να απορροφήσει τον πληθωρισμό(!), και από την άλλη έχουμε τους εργαζόμενους, που σύμφωνα με επίσημα στοιχεία έχουν χάσει τουλάχιστον το 19% της αγοραστικής τους δύναμης και σχεδόν το 40% οι χαμηλόμισθοι, που φτωχοποιούνται καθημερινά και ασθμαίνουν κάτω από το βάρος της ακρίβειας και του καλπάζοντος πληθωρισμού. Πού βρίσκεται, λοιπόν, η αλήθεια;
Ψάξαμε να βρούμε την αλήθεια με μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο και αναζήτηση σε επίσημους φορείς. Εκεί διαπιστώνει κανείς τον ανενδοίαστο τρόπο με τον οποίο ψευδολογεί και μαγειρεύει στοιχεία η κυβέρνηση για να εξωραΐσει την πολιτική της: ενόσω θριαμβολογεί για την οικονομική πολιτική της, το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, βασιζόμενο σε στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αναφέρει ότι «το α’ τρίμηνο του 2022 η μείωση του πραγματικού μέσου μισθού άγγιξε το 12%, γεγονός που αναδεικνύει το χαμηλό επίπεδο προστασίας της εργασίας από ΣΣΕ και την υποβάθμιση της ευημερίας των εργαζομένων» και ταυτόχρονα σε διάγραμμά του, επεξεργαζόμενο στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, δείχνει πως από τον Γενάρη του 2019 ως τον Γενάρη του 2021 ο ονομαστικός μέσος μισθός ΜΕΙΩΘΗΚΕ κατά 2% περίπου και ο πραγματικός μέσος μισθός κατά 6% περίπου.
Τα δημοσιευμένα στοιχεία του OOΣΑ (φτάνουν ως το 2021) αναφέρουν ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός το 2019 ήταν 1.155 ευρώ μικτά, ενώ το 2021 1.160, συνεπώς η αύξηση που σημειώθηκε την τριετία 2019- 2021 ήταν μόλις 0,4%, ενώ για το ίδιο διάστημα, τα στοιχεία της EUROSTAT μας πληροφορούν ότι η αύξηση ήταν μόλις 0,3%, αφού ο μέσος μισθός από 1.130 το 2019 ανήλθε σε 1.134 το 2021. Να σημειωθεί ότι για την ίδια χρονική περίοδο (2019-2021), η ΕΡΓΑΝΗ δίνει…. αύξηση 6,7% στον μέσο μισθό!
Πώς προκύπτει μία τέτοια απόκλιση; Προκύπτει πολύ απλά και αβίαστα από την αποσπασματική πληροφόρηση και τη δημιουργική λογιστική της κυβέρνησης, που επικαλείται συγκεκριμένα στοιχεία (εν προκειμένω της ΕΡΓΑΝΗΣ) και αποσιωπά άλλα δεδομένα (ΕΛΣΤΑΤ, EUROSTAT, ΟΟΣΑ). Είναι το αποτέλεσμα της επιτελικής κυβέρνησης των “αρίστων”, που έχει βάλει σε εφαρμογή πλέον όλους τους μηχανισμούς της εξαπάτησης και δημαγωγίας, ώστε να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο και τις απάνθρωπες επιπτώσεις του πληθωρισμού ως μη γενόμενο.
Παράλληλα, οι κυβερνώντες δεν ξεχνάνε να δηλώσουν θρασύτατα σε όλους τους τόνους ότι θέλουν «κοινωνική πολιτική, όχι με μεγάλα λόγια και συνθήματα, αλλά με έργο» και να διαστρεβλώνουν τεχνηέντως την πραγματικότητα, όταν για παράδειγμα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Θεοχάρης δηλώνει ότι οι αυξήσεις που δεν αντέχει η οικονομία οδηγούν σε αυξημένες απολύσεις – οπότε για κάθε αύξηση μισθού, οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι άνεργοι!
Ούτε λόγος για τα κέρδη επιχειρήσεων, για έλλειψη ΣΣΕ, για καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, ή τουλάχιστον για αποκατάσταση της αλήθειας των αριθμών και της πραγματικότητας…
