Τα ξημερώματα της Τρίτης 16 Νοέμβρη, ο συρμός λείανσης του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου διέσχισε χωρίς φρένα το μισό δίκτυο. Οι πέντε επιβαίνοντες αναγκάστηκαν να πηδήξουν για να σωθούν και ένας από αυτούς σκοτώθηκε. Όπως έγινε γνωστό, τα ξημερώματα της 23ης Αυγούστου ο συρμός λείανσης της γερμανικής Schweerbau είχε εκτροχιαστεί πάλι ενώ εκτελούσε εργασίες στον σταθμό Βικτώρια. Την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου, οι εργαζόμενοι στις σταθερές συγκοινωνίες προχώρησαν σε 24ωρη απεργία ζητώντας απαντήσεις, ενώ και την επόμενη μέρα συνέχισαν με στάση εργασίας ώστε να παραβρεθούν στην κηδεία του αδικοχαμένου εργοδηγού. Στάσεις εργασίας πραγματοποίησαν και οι εργαζόμενοι σε λεωφορεία και τρόλεϊ, ζητώντας άμεση απόδοση ευθυνών για το τραγικό δυστύχημα και συντήρηση των υποδομών στους χώρους εργασίας.

Όπως γράφτηκε σε σχετική ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων της ΣΤΑ.ΣΥ. «Το τραγικό δυστύχημα, που στοίχισε την ζωή στον συνάδελφό μας Πέτρο Γιάμαλη και έναν ακόμα εργαζόμενο να χαροπαλεύει, ήρθε να προστεθεί σε μια σειρά ατυχήματα, που σημειώνονται σε εργασιακούς χώρους, με εργαζόμενους να θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους ανεξέλεγκτων ιδιωτικών συμφερόντων».

Η εταιρεία προσπάθησε να βγάλει από πάνω της την ευθύνη ρίχνοντας το βάρος στον εργολάβο που ανέλαβε το έργο της συντήρησης λέγοντας ότι για την ανάθεση του έργου στη γερμανική εταιρεία έγινε διεθνής διαγωνισμός και το Ελεγκτικό Συνέδριο προχώρησε σε προσυμβατικό έλεγχο. Σημείωσε ακόμα πως «η διενέργεια του Διαγωνισμού, τα τεύχη Δημοπράτησης και η κατακύρωση του Διαγωνισμού φέρουν και την υπογραφή του Εκπροσώπου των Εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΣΤΑ.ΣΥ.». Η διοίκηση της εταιρείας αρνήθηκε να δεχθεί την Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας των εργαζομένων στην ΣΤΑ.ΣΥ., θεσμοθετημένο όργανο από τον νόμο, για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα και να συνεργαστεί με την ΕΥΑΕ, ως οφείλει εκ του νόμου, στη διερεύνηση του δυστυχήματος. Τελικά ο υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής ως «υπουργός που εποπτεύει τον φορέα», με δήλωσή του όρισε ανεξάρτητη επιτροπή για τη διερεύνηση του δυστυχήματος, το πόρισμα της οποίας θα σταλεί στη Δικαιοσύνη.

Λίγες μέρες νωρίτερα είχε σκοτωθεί ο εργάτης στην Cosco, ενώ καθημερινά εργάτες, ντελιβεράδες, εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους ή σακατεύονται κυνηγώντας ένα κουτσουρεμένο μεροκάματο. Όχι από δικιά τους υπαιτιότητα, όπως σχεδόν πάντα προσπαθεί να αποδείξει η εργοδοσία, αλλά από τις εγκληματικές της παραλείψεις των προδιαγραφών ασφαλείας, στο βωμό της αύξησης των κερδών του κεφαλαίου και χωρίς κανένα προληπτικό κρατικό έλεγχο. Πολλά από αυτά τα ατυχήματα δεν δηλώνονται καν σαν εργατικά και φορτώνεται ο ίδιος ο εργαζόμενος την ευθύνη, από φόβο μήπως χάσει και τη δουλειά του. Απέναντι σ’ αυτή την αδίστακτη στάση της εργοδοσίας, του κεφαλαίου και της κυβέρνησής του, οι εργαζόμενοι οργανωμένοι στα συνδικάτα τους πρέπει να αγωνίζονται καθημερινά, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες δουλειάς.