Η πρόσφατη θεομηνία στην Αυστραλία (όπου η καταρρακτώδης βροχόπτωση στην κοινότητα του Μπερκτάουν μετέτρεψε τα πλημμυρισμένα κτίρια και μεγάλες εκτάσεις γης σε “λίμνες” με ορατές μόνο τις κορυφές των δέντρων), αλλά και οι σφοδρές χιονοπτώσεις του Δεκέμβρη στις ΗΠΑ, με επίκεντρο την πολιτεία της Ν. Υόρκης και τραγικό απολογισμό δεκάδες νεκρούς, παρουσιάστηκαν επικοινωνιακά από τους πολιτικούς ταγούς της κάθε χώρας ως “ακραία καιρικά φαινόμενα”.

Στην περίπτωση της “προηγμένης οικονομικά” Αυστραλίας, οι ισχυρές βροχοπτώσεις των δύο τελευταίων χρόνων αποδίδονται στο φαινόμενο “Λα Νίνια” που εκδηλώνεται με μεγαλύτερη ένταση στον Ειρηνικό λόγω “και της κλιματικής αλλαγής”, σύμφωνα με τους ειδικούς. Ωστόσο, τα προβλήματα στην αποχέτευση όπως και τα διαδοχικά μπλακ άουτ, που έσπευσαν μάλιστα να προαναγγείλουν οι αρχές με ανομολόγητο στόχο την εκτόνωση της ογκούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας, (καθώς είναι νωπές ακόμα οι μνήμες του περυσινού Μάρτη, όταν έχασαν τη ζωή τους από τις πλημμύρες που επακολούθησαν πάνω από 20 άτομα), αποτελούν αδιάσειστα στοιχεία της διαχρονικής κρατικής πολιτικής υποχρηματοδότησης και εγκατάλειψης έστω και των στοιχειωδέστερων έργων και υποδομών αντιπλημμυρικής προστασίας.

Πρόκειται ασφαλώς για την ίδια πολιτική που -εντελώς αδιάφορη και εχθρική για τη λήψη μέτρων με στόχο την προστασία της εργασίας, της περιουσίας και της ίδιας της ζωής του λαού – ιδωτικοποιεί -στα πλαίσια της ακραία νεοφιλελεύθερης λογικής πριμοδότησης της αχαλίνωτης ασυδοσίας των “επενδυτών”- μεταξύ άλλων και το δίκτυο ηλεκτροδότησης μετατρέποντας εν ριπή οφθαλμού τα δημόσια αγαθά σε πανάκριβα -και συχνά ανύπαρκτα για την κοινωνική πλειοψηφία- εμπορεύματα.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο χιονιάς στις ΗΠΑ, που έγινε αφορμή (πέρα από τις εκατόμβες νεκρών) ώστε 1,7 εκ. άνθρωποι να μείνουν χωρίς ρεύμα, να κλείσουν βασικές οδικές αρτηρίες μέχρι και να καταστραφεί το δίκτυο υδροδότησης στο Μισισίπι, προβλήθηκε ως “η χιονοθύελλα του αιώνα” από την κυβερνήτη της Ν. Υόρκης, Κάθι Χότσαλ. Πιστός στο νεοφιλελεύθερο δόγμα “της ατομικής ευθύνης”, ο Μπάιντεν κήρυξε, κατά τα γνωστά (όπως και οι ομογάλακτοί του στην Αυστραλία), την πληγείσα πολιτεία της Ν. Υόρκης σε “ομοσπονδιακή κατάσταση έκτακτης ανάγκης”, η δε Χότσαλ κάλεσε τους πολίτες “να παραμείνουν σπίτι και να αποφύγουν τη χρήση περιττής ενέργειας”. Ανάλογες εικόνες βιβλικής καταστροφής κάνουν εξάλλου τον γύρο του κόσμου χειμώνα -καλοκαίρι (και) στη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, καθώς η πολιτική προστασία και εκεί είναι παρούσα όταν πρόκειται για την οικοδόμηση ενός σιδερόφραχτου κράτους καταστολής και τρομοκράτησης των εργατολαϊκών στρωμάτων και εκκωφαντικά απούσα όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση των συνεπειών των «φυσικών» καταστροφών στην ύπαιθρο και τις πόλεις, συχνά με πολυάριθμα θύματα, προκειμένου να μείνει άθιχτη η κερδοφορία των μονοπωλίων και οι πολιτικές που τη στηρίζουν.