Ο ακροδεξιός ψάλτης της κυβερνητικής ορχήστρας, ο Άδωνης Γεωργιάδης, προβεβλημένο στέλεχος τόσο του κόμματος της ΝΔ όσο και της κυβέρνησης -υπουργός Ανάπτυξης βλέπετε…- κακοφώνησε για μια ακόμα φορά και λειτούργησε προσθετικά στη γενικευμένη αντιλαϊκή κακοφωνία της δεξιάς διακυβέρνησης.

Αυτή τη φορά στόχος του ήταν οι δανειολήπτες που τους έχουν χορηγηθεί από τις τράπεζες δάνεια για αγορά ή επισκευή πρώτης κατοικίας.

Σε εκδήλωση του Επαγγελματικού Επιμελητήριου της Αθήνας δήλωσε πως είναι βλαπτική για την οικονομία η διατήρηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Είπε συγκεκριμένα: «δεν υπάρχει απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας σε καμία προηγμένη οικονομία» για να προσθέσει ότι «ούτε πρέπει να υπάρχει».

Μάλιστα πήγε ένα βήμα παραπέρα χαρακτηρίζοντας την προστασία της πρώτης κατοικίας ως «ζημιογόνα» για την οικονομία.

Με δεδομένο ότι μετά από τις 30 Απριλίου 2020 που παύει η παράταση που δόθηκε για την προστασία της πρώτης κατοικίας και τα κοράκια των τραπεζών και των κάθε λογής funds ετοιμάζονται από τώρα για να ξεκοκκαλίσουν τις λαϊκές περιουσίες.

Ήδη στις τράπεζες υπολογίζουν σε μια καταιγίδα πλειστηριασμών και κατασχέσεων από τον Μάιο και μετά, μιλούν για 25 χιλιάδες τουλάχιστον προγραμματισμένους πλειστηριασμούς έως το τέλος του χρόνου. Ενώ ακούγονται και γράφονται αριθμοί έως και διπλάσιοι από αυτούς που αναφέραμε.

Τις είχε επαναλάβει και νωρίτερα μέσα στον Ιανουάριο τις απειλές ο Άδωνης με την μορφή προειδοποίησης, ώστε να σπεύσουν οι δανειολήπτες να αιτηθούν να συμπεριληφθούν σε ρυθμίσεις και διευθετήσεις με τις τράπεζες, με σκοπό να επιμηκύνουν την «προστασία» των σπιτιών τους.

Ακριβώς «το λέω από τώρα για να μη χαλάμε τις καρδιές μας μετά τις 30 Απριλίου» είχε δηλώσει ο Άδωνης στα μέσα του Γενάρη, εξηγώντας πως αυτό το λειψό και περιορισμένο δίχτυ προστασίας δεν θα υπάρχει από την 1η Μαίου.

Το ότι ο γενικός προσανατολισμός του μαύρου μετώπου κυβέρνησης – τραπεζών – funds είναι τα σπίτια των χτυπημένων από την διαρκούσα κρίση αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας αποδεικνύεται από το γεγονός πως στο υπουργείο Οικονομικών και γενικά στα οικονομικά υπουργεία μελετούν σενάρια επιδομάτων για όσους χάσουν τα σπίτια τους και ανήκουν στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού.

Το οικονομικό επιτελείο λοιπόν φοβούμενο τις κοινωνικές αντιδράσεις και το πολιτικό κόστος που μπορεί να φέρει η πλήρης κατάργηση της προστασίας της α’ κατοικίας, αναζητά εναγώνια τους τρόπους και το μοντέλο που θα την αντικαταστήσει, με τον υπουργό οικονομικών Σταϊκούρα να δεσμεύεται για «ειδικές πρόνοιες για τα ευάλωτα νοικοκυριά».

Το τι θα είναι αυτό, αν θα είναι κάποιο βοήθημα για την στέγαση, αν θα είναι κάποιο επίδομα άγνωστης διάρκειας, κανένας δεν γνωρίζει τη στιγμή αυτή.

Πάντως θα βάλει τα νοικοκυριά σε περιπέτειες πολύ μεγαλύτερες από αυτές που ενδέχεται να υπολογίζουν τα κυβερνητικά επιτελεία. Και τότε το μεγάλο στοίχημα που θα παιχτεί είναι στο εάν και κατά πόσο θα ξεδιπλωθεί ένα κίνημα αντίστασης και υπεράσπισης της λαϊκής κατοικίας.

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως μπορούμε να ξεχάσουμε την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που έκανε τους πλειστηριασμούς ηλεκτρονικούς, που ξυλοφόρτωνε με τα ΜΑΤ όσους αντιστέκονταν και τους τύλιγε σε μια κόλλα δικαστικών διώξεων, φορτώνοντάς τους τον μισό ποινικό κώδικα από κατηγορίες.

Εκτός των άλλων για το ζήτημα αυτό, για διαβολική σύμπτωση βρέθηκε στη χώρα μας τις μέρες αυτές, ο νέος επίτροπος οικονομικών της ΕΕ, ο Πάολο Τζεντιλόνι, που σε δηλώσεις του ξεκαθάρισε πως η κατάργηση της προστασίας πρώτης κατοικίας αποτελεί δέσμευση της Ελλάδας και οι θεσμοί επιμένουν σε αυτήν, ενώ κάλεσε τις τράπεζες να επιταχύνουν τους πλειστηριασμούς.

Η ίδια λοιπόν η ευρωπαϊκή επιτροπή ενδιαφέρεται και ωθεί την υποταγμένη κυβέρνηση να αναλάβει το κόστος της «καυτής πατάτας» των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, ενώ το εγχώριο πολιτικό προσωπικό – νυν και τέως – προσφέρει τις αντίστοιχες διευκολύνσεις για την ικανοποίηση των τραπεζών και των δανειστών – τοκογλύφων.