Στροφή 180 μοιρών έκανε η ηγεσία του ΚΚΕ και για πρώτη φορά κάλεσε ανοιχτά μέσα από το Ριζοσπάστη στη φοιτητική, εκπαιδευτική συγκέντρωση της προηγούμενης Πέμπτης στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Για πρώτη φορά το ΚΚΕ εν μέσω καραντίνας κάλεσε σε συγκέντρωση και για πρώτη φορά γνωστοποίησε χρόνο και τόπο συγκέντρωσης. Μέχρι τώρα η ηγεσία του ΚΚΕ και σε όλη τη διάρκεια της καραντίνας πρόβαλε τη στάση τής συμμόρφωσης στις υποδείξεις των επιστημονικών και κυβερνητικών παραγόντων. Υποτάχτηκε στην τρομοκρατία που εξαπέλυσε η κυβέρνηση και προσαρμόστηκε κάτω από την πίεση της κυβερνητικής προπαγάνδας στο πλαίσιο των απαγορεύσεων που έθεσε η κυβέρνηση.

Την Πρωτομαγιά, όταν η κυβέρνηση δεν επέτρεψε τις συγκεντρώσεις παρά το ότι ήταν μόνο λίγες ώρες πριν την άρση της καραντίνας, το ΚΚΕ πραγματοποίησε μόνο συμβολικές, μυστικές εκδηλώσεις χωρίς κάλεσμα και συμμετοχή κόσμου -και αυτό κάτω από την πίεση ορισμένων δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που εξήγγειλαν και πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις και πορείες.
Απέναντι στις πρωτοφανείς χουντικού τύπου απαγορεύσεις στο Πολυτεχνείο, το ΚΚΕ αρνήθηκε να κινητοποιήσει τον κόσμο του και να καλέσει το λαό, επανέλαβε τις συμβολικές συγκεντρώσεις και ο Κουτσούμπας έγραφε στα ΝΕΑ 21 Νοεμβρίου «… ήξερε, (η κυβέρνηση) από την Πρωτομαγιά, ότι ο φετινός γιορτασμός, λόγω των ειδικών συνθηκών, δεν θα ήταν μια πορεία χιλιάδων που κατακλύζουν τους δρόμους μέχρι την Αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά συμβολικές εκδηλώσεις, με μέτρα προστασίας, σύμφωνα με τις υποδείξεις των υγειονομικών, και αποφυγής μαζικής καθόδου όπως άλλες χρονιές».

Και την ίδια στάση τήρησε το ΚΚΕ και στην επέτειο του Γρηγορόπουλου.
Αλλά και την ίδια στάση κράτησε η ηγεσία του ΚΚΕ και τα εκατοντάδες υποτιθέμενα ταξικά σωματεία, οι δεκάδες ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα που ελέγχει το ΠΑΜΕ στην απεργία που κήρυξαν οι ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ και άλλα εργατικά κέντρα και Ομοσπονδίες στις 26 Νοέμβρη.
Την ίδια στάση κράτησαν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και στην κινητοποίηση ενάντια στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό στις 15 Δεκέμβρη, και την ίδια στάση οι δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΜΑΣ στις φοιτητικές κινητοποιήσεις στις 17 Δεκέμβρη και στις 14 του Γενάρη.

Και τώρα η ηγεσία του ΚΚΕ πραγματοποιεί οπορτουνιστική μεταστροφή αλλάζοντας τη στάση της, κάτω από την πίεση της κοινωνίας και της νεολαίας που ολοένα και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι η κυβέρνηση αξιοποιεί τον κορονοϊό για να επιβάλει μια σειρά αντιλαϊκά και αντιφοιτητικά μέτρα.

Διότι κατά τα άλλα, ούτε ο κορονοϊός καταπολεμήθηκε, ούτε οι επιτροπές έδωσαν το πράσινο φως, ούτε η κυβέρνηση και οι Χαρδαλιάδες «επιτρέπουν» κινητοποιήσεις και οι υγειονομικοί κίνδυνοι -που η ηγεσία του ΚΚΕ κρυβόταν πίσω τους, ασκώντας πολιτική πειθάρχησης και προσαρμογής στα κυβερνητικά μέτρα- παραμένουν.
Και όχι μόνο παραμένουν, αλλά τα νούμερα λένε πως, όταν την Πρωτομαγιά το ΚΚΕ έκανε συμβολική κινητοποίηση στέλνοντας παντού εικόνες συμμόρφωσης, τα κρούσματα ήταν 30 και τώρα που «καλεί» σε κινητοποίηση είναι 500!

Το δε εμβόλιο το έχει κάνει λιγότερο από το 1% του πληθυσμού.
Τώρα άραγε οι μαζικές κινητοποιήσεις στις οποίες καλεί δε θέτουν σε υγειονομικό κίνδυνο το λαό;

Η αλλοπρόσαλλη στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ σχετίζεται με το ότι λαμβάνει το μήνυμα ότι έχει αλλάξει η κατάσταση μέσα στην κοινωνία, ότι ολοένα και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση αξιοποιεί την πανδημία για να επιβάλει ταχύτερα την αντιλαϊκή, αντιδραστική πολιτική της. Η αλλαγή στάσης της οφείλεται στην πίεση των δυνάμεων που κράτησαν μια συνεπή αγωνιστική στάση και στην πίεση φοιτητών που ξυπνούν από το νομοσχέδιο της κυβέρνησης και αναζητούν αγωνιστικές αντιδράσεις, όπως αποτυπώθηκε και στις τελευταίες φοιτητικές κινητοποιήσεις και στην πίεση αγωνιστικών διαθέσεων της βάσης που διαθέτει.

Η «αλλαγή» στάσης του ΚΚΕ είναι στην πραγματικότητα μια οπορτουνιστική μεταστροφή, όχι για να τεθεί το κόμμα αυτό μπροστάρης στον αγώνα, αλλά στην ουρά και για να μη βρεθεί έξω από τον αγώνα, στο περιθώριο και χάσει την επαφή με τον κόσμο που θέλει να αντιδράσει στην πολιτική της κυβέρνησης.
Τα αγωνιστικά του καλέσματα είναι κάλπικα κι είναι η άλλη όψη μιας πολιτικής που το κύριο στοιχείο της είναι τα «αγωνιστικά» νανουρίσματα.

Την πολιτική της κυβέρνησης, που τώρα τάχα το ΚΚΕ θέλει να εμποδίσει, τη διευκόλυνε κρατώντας όλο αυτό το διάστημα κλεισμένο τον κόσμο στο σπίτι του. Τάχα ενεργό, τάχα με φωνή, μαζεύοντας υπογραφές, κάνοντας συμβολικές κινητοποιήσεις και κινητοποιήσεις δια αντιπροσώπων. Όμως αυτές, οι συμβολικές κινητοποιήσεις και οι υπογραφές δεν είναι κίνημα, παριστάνουν το κίνημα. Είναι αυτά που επέβαλε η κυβέρνηση με την τρομοκρατία και τις απαγορεύσεις και συμμορφώθηκε η ηγεσία του ΚΚΕ αναπαράγοντας την κυβερνητική γραμμή πως οι μαζικές, οι πραγματικές δηλαδή κινητοποιήσεις του λαού είναι επικίνδυνες για την υγεία του.

Στο διάστημα αυτό η κυβέρνηση προχώρησε με 113 νομοσχέδια σε σάρωμα λαϊκών δικαιωμάτων, δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας και οι ευθύνες της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι για άλλη μια φορά μεγάλες για τον αφοπλισμό του λαού και τη διευκόλυνση του κυβερνητικού έργου.