Την τεχνολογία επιστρατεύει ο κρατικός μηχανισμός σε πολλές χώρες του κόσμου, στήνοντας ένα τεράστιο δίκτυο παρακολούθησης των μετακινήσεων και της συμπεριφοράς των πολιτών, στο όνομα των περιορισμών που επιβάλλονται για την ανάσχεση της διασποράς του κορονοϊού.

«Έξυπνες» εφαρμογές στα κινητά, παροχή δεδομένων από τις εταιρίες κινητής, κάμερες παρακολούθησης με δυνατότητα ταυτοποίησης προσώπου, ακόμα και βραχιόλια παρακολούθησης επισκεπτών από το εξωτερικό επιστρατεύουν οι 22 χώρες που αποδεδειγμένα έχουν προχωρήσει στην εφαρμογή τέτοιων μέτρων.

Η πείρα δείχνει ότι η εφαρμογή αυτών των τεχνολογιών δεν ήρθε ξαφνικά εν μία νυκτί, αλλά «πάτησε» σε μια ήδη υπάρχουσα τεχνογνωσία και έρευνα, η οποία αναπτυσσόταν για αρκετό καιρό, χωρίς να γνωρίσει μία τέτοια μαζική εφαρμογή.

Σε Κίνα, Νότια Κορέα, Σιγκαπούρη, αλλά και σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, η Ρωσία, η Ιταλία, η Βρετανία και φυσικά οι ΗΠΑ, τεχνολογίες ψηφιακής παρακολούθησης έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο όνομα του κορονοϊού.

Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας έχει επεκτείνει τη συλλογή δεδομένων πέρα από τα κινητά τηλέφωνα και στις βάσεις δεδομένων των τραπεζών, με τα δεδομένα χρήσης των πιστωτικών καρτών.

Στην Ευρώπη, ο επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με στελέχη τηλεπικοινωνιών για να ζητήσει μεγαλύτερη πρόσβαση στις ανώνυμες πληροφορίες των πολιτών. Κάλεσε τις εταιρείες να παραδώσουν ανώνυμα και συγκεντρωτικά δεδομένα από τα κινητά τηλέφωνα των ανθρώπων για να παρακολουθήσουν τον τρόπο με τον οποίο εξαπλώνεται ο ιός.

Η δε Ρωσία χρησιμοποιεί και τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης στην αναγνώριση προσώπων από το δίκτυο των 100.000 καμερών παρακολούθησης στη Μόσχα, για να επιτηρεί τα μέτρα καραντίνας.
Στην Κίνα πολίτες μπορούν να αναφέρουν συμπολίτες τους ως πιθανούς νοσούντες μέσα από πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, όπως τα WeChat και Weibo. Επιπλέον, οι κάτοικοι των πληγεισών από την πανδημία περιοχών χρησιμοποιούν μία εφαρμογή στα κινητά τους, που αυτομάτως τους «μαρκάρει» σε χρωματικές βαθμίδες και σε επίπεδα επικινδυνότητας για τον κορονοϊό.

Στο Χονγκ Κονγκ οι τοπικές αρχές υποχρεώνουν όσους φτάνουν από εστίες της πανδημίας και άπαντες από το εξωτερικό να φορούν ηλεκτρονικό βραχιόλι παρακολούθησης.

Στις ΗΠΑ, χώρα όπου «βασιλεύει» η περιώνυμη NSA και τα σκάνδαλα παρακολουθήσεων και υποκλοπών, η κυβέρνηση Τραμπ βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με τεχνολογικούς κολοσσούς, όπως οι Google, Facebook, Apple, IBM και Amazon, διερευνώντας την αξιοποίηση του πλούτου δεδομένων χρηστών που διαθέτουν.

Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι το αν και κατά πόσο οι τεχνολογίες και οι πρακτικές αυτές ήρθαν για να μείνουν, ανοίγοντας επικίνδυνα μονοπάτια για τα ατομικά και συλλογικά δημοκρατικά δικαιώματα.
Μάλιστα, ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθούν οι πολιτικές αυτές και σε άλλες ατζέντες, όπως για παράδειγμα η αντιμεταναστευτική πολιτική είναι ορατός.

Η τεχνολογία δεν αποτελεί κάτι το «ουδέτερο» και «αντικειμενικό», πέρα από τάξεις. Υπακούει και αυτή με τη σειρά της στις επιταγές αυτού που τη χρησιμοποιεί.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι απαιτείται επαγρύπνηση και επιφυλακή από το λαϊκό και δημοκρατικό κίνημα σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να διαφυλαχθούν τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα του λαού.