Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στη Δανία την πρώτη θέση κατέλαβαν οι σοσιαλδημοκράτες, καταγράφοντας ωστόσο μικρή πτώση σε σχέση με το 2015 (25.6% έναντι 26.3% πριν τέσσερα χρό­νια).
Το φιλελεύθερο κόμμα του Ράσμουσεν, που αποτελούσε τον κορμό της κυβερνητικής κεντροδεξιάς συμμαχίας με τη στήριξη του ακροδεξιού DF, κατέλαβε τη δεύτερη θέση αυξάνοντας τα ποσοστά του (23.4%).
Στον αντίποδα, το DF έχασε πάνω από το 50% της εκλογικής του δύναμης, υποχωρώντας, από το 21% και τη δεύτερη θέση στις προηγούμενες εκλογές, στο 8.7%.
Η αρχηγός του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Μέτε Φρεντέρικσεν, που απέρριψε πρόταση της τελευταίας στιγμής του Ράσμουσεν για το σχηματισμό μεγάλου συνασπισμού, προσανατολίζεται σε κυβέρνηση μειοψηφίας, νομοθετώντας “με την υποστήριξη άλλων πολιτικών δυνάμεων κατά περίσταση”.
Θα επιδιώξει κατά τα γνωστά “ευρύτερες συναινέσεις” πρώτα και κύρια με τους παραδοσιακούς συμμάχους των σοσιαλδημοκρατών, τους οικολόγους του σοσιαλιστικού λαϊκού κόμματος, που πριμοδοτούμενοι από ισχυρά κέν­τρα εξουσίας (όπως άλλωστε και σε όλη την ΕΕ), διπλασίασαν τη δύναμή τους.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Φρεντέρικσεν κατάφερε να καρπωθεί σε σημαντικό βαθμό τις απώλειες του “κόμματος του λαού της Δανίας” (DF), καθώς το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (όπως άλλωστε και το φιλελεύθερο του Ράσμουσεν), έχει εδώ και πολλά χρόνια υιοθετήσει την ακροδεξιά – ξενοφοβική ατζέντα του DF.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι σοσιαλδημοκράτες (που έκαναν σημαία τους προεκλογικά “την α­ναγκαιότητα για αυστηρότερη περιοριστική μεταναστευτική πολιτική” στο όνομα μάλιστα της “προστασίας του κοινωνικού κρά­τους”, αφού “τα επιδόματα που δίνονται στους πρόσφυγες και τους μετανάστες οδηγούν σε βαθμιαία αποδυνάμωση του κράτους πρό­νοι­ας”), υπερφαλαγγίζουν για “με­γαλύτερη καταστολή στα σύνορα”.
Τάσσονται και αυτοί (όπως και το κόμμα του Ράσμουσεν και το DF) υπέρ “της δήμευσης των τιμαλφών των προσφύγων που αιτούνται άσυλο, ώστε να αντισταθμιστεί το κόστος για το κράτος για το χρόνο που θα παραμένουν στη Δανία”. Εισηγούνται από κοινού με τους κεντροδεξιούς και ακροδεξιούς “στρατηγικούς αντιπάλους τους” ακόμα και την αποστολή των αιτούντων άσυλο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης εκτός Ευρώπης (διάβαζε Λιβύη – Βόρεια Αφρική) για όσο διάστημα χρειαστεί μέχρι να εξεταστεί το αίτημά τους…