Το 3ο από τα 4 άρθρα του Λαϊκού Δρόμου πριν 20 χρόνια

Παραθέτουμε το τελευταίο μέρος από το σημείωμα του Γραφείου Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ (που δημοσιεύσαμε στις 11/9/2021)

Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και καθώς αναλύουμε τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση, τους αγώνες των λαών, τις αλλαγές και ανακατατάξεις στη δύναμη των μεγάλων διεθνών κέντρων που σημειώθηκαν στη διάρκεια των δύο αυτών δεκαετιών, κρίνουμε σκόπιμο και αναγκαίο να αναρτήσουμε μια σειρά βασικά κείμενα εκείνης της περιόδου που δημοσιεύτηκαν στο «Λαϊκό Δρόμο» και τα οποία βοηθούν να κατανοήσουμε τη σημερινή κατάσταση, κάτω από το πρίσμα των εκτιμήσεων και κατευθύνσεων που χάραζαν τα κείμενα του Μ-Λ ΚΚΕ στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Πρόκειται για κείμενα που αναλύουν τα βασικά χαρακτηριστικά και τις προοπτικές εξέλιξης της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας που διαμορφώθηκε ύστερα από το δολοφονικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη, το χαρακτήρα και τις αιτίες του πολέμου που εξαπέλυσε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, τις επιδιώξεις των επιθετιστών, τον αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό αγώνα των λαών και το θεοκρατικό ρεύμα που εκφράζουν οι Ταλιμπάν, την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και τους λόγους που επικαλούνταν για να εξαπατά τους λαούς και να κρύβει τους αληθινούς σκοπούς του πολέμου.

Τα κείμενα αυτά δημοσιεύθηκαν διαδοχικά στα φύλλα του «Λαϊκού Δρόμου» στις 22 Σεπτέμβρη, 6 Οκτώβρη, 20 Οκτώβρη και 3 Νοέμβρη 2001. Το τελευταίο είναι η ομιλία από πολιτική συγκέντρωση που οργάνωσε το Μ-Λ ΚΚΕ για να καταγγείλει τον πόλεμο των ΗΠΑ.

***

Μπορείτε να διαβάσετε το 1ο κείμενο “11 Σεπτέμβρη 2001- 2021: 20 χρόνια πόλεμοι και εγκλήματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού” εδώ

Το 2ο κείμενο: Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ετοιμάζονται να εξαπολύσουν οι ΗΠΑ σε βάρος των εθνών και των λαώνεδώ

***

Ακολουθεί το 3ο κείμενο του Λαϊκού Δρόμου

Πυρετώδεις στρατιωτικο-πολεμικές προετοιμασίες και απειλές του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού

ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Μόνο ένα παγκόσμιο μέτωπο αντίστασης των λαών μπορεί να ανατρέψει τη φιλοπόλεμη ιμπεριαλιστική πολιτική

Ο ιμπεριαλιστικός, κατακτητικός πόλεμος των Αμερικανών, των συμμάχων και των λακέδων τους ενάντια στο Αφγανιστάν βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Όπως πριν δυο χρόνια στη Γιουγκοσλαβία, έτσι και σήμερα, ι­σοπεδώνουν και καταστρέφουν το Αφγανιστάν, βομβαρδίζουν νοσοκομεία, σπίτια και σχολεία, σκορπώντας το θάνατο ή προκαλώντας «παράπλευ­ρες απώλειες», όπως καθιερώθηκε στο ιμπεριαλι­στικό λεξιλόγιο η μαζική δολοφονία αμάχων.

Καθώς βομβαρδίζουν, ερειπώνουν το Αφγανι­στάν και προετοιμάζουν να εγκαταστήσουν τα αυριανά τους ανδρείκελα, ξεδιπλώνουν ταυτόχρονα τους ευρύτερους επιθετικούς στόχους και επιδιώ­ξεις τους σε όλη την περιοχή της Μ. Ανατολής και της Ευρασίας.

Γίνεται φανερό κάθε μέρα και περισσότερο πως ο «δεκαετής πόλεμος» των αμερικάνων ιμπεριαλιστών θα τυλίξει στις φλόγες του πολλές χώρες και έ­θνη, αν δεν ξεσηκωθούν σε ένα παγκόσμιο αντιπο­λεμικό μέτωπο οι λαοί, για την υπεράσπιση της ει­ρήνης και την απόκρουση της ιμπεριαλιστι­κής επι­θετικότητας.

Κορυφαίοι αξιωματούχοι του αμερικάνικου ιμπε­ριαλισμού, ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο εκπρόσωπός τους στον ΟΗΕ, οι σύμβουλοι Εθνικής Ασφαλείας, διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους πως ο πόλεμος στο Αφγανιστάν είναι «η αρχή», και πως θα επακολουθήσουν και άλλες πολεμικές επι­θέσεις ενάντια σε χώρες που «υποθάλπουν την τρομοκρατία».

Ο κατάλογος των χωρών ποικίλλει, αλλά σε κάθε περίπτωση απλώνεται από τη Λιβύη, τη Σομαλία και το Σουδάν μέχρι την Ινδονησία και την Κορέα, περνώντας ενδιάμεσα από το Ιράκ, τη Συρία, την Υεμέ­νη, το Ιράν κ.λπ. Όλες αυτές οι χώρες και οι λαοί τους προς το παρόν γίνονται στόχος ανοιχτών πολε­μικών εκβιασμών και επιβουλών.

Όσοι δεν υποκύψουν στις απειλές πολέμου και δεν ευθυγραμμιστούν με τα τελεσίγραφα και τις υ­παγορεύσεις, είναι υποψήφια θύματα της ιμπερια­λιστικής θηριωδίας.

Μπροστά στα μάτια των λαών, με πρόσχημα την «καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας», προε­τοιμάζεται και ξεδιπλώνεται η μεγαλύτερη μεταπο­λεμική ιμπεριαλιστική επίθεση, με στρατιωτικές ε­πεμβάσεις, ανατροπές κυβερνήσεων, απόπειρες δολοφονίας αρχηγών κρατών, προκειμένου να θέ­σει. ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός κάτω από τον έ­λεγχο και την κυριαρχία του μια τεράστια γεωστρα- τηγική περιοχή, να καταληστεύσει τις πρώτες ύλες, να εκτοπίσει και να περικυκλώσει τους ανταγωνι­στές και αντιπάλους του, σε μια προσπάθεια να ε­δραιώσει την παγκόσμια αποκλει­στική κυριαρχία του.

Μια τέτοιας έκτασης ιμπεριαλιστική, κατακτητική εκστρατεία, αν δεν βρει αντιμέτωπους τους λαούς και όλες εκείνες τις δυνάμεις που θίγονται από την αμερικάνικη επιθετικότητα, στην πορεία της θα θέ­σει σε άμεσο κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη.

Όλα τα δεδομένα στοιχεία μαρτυρούν πως οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές προετοιμάζονται για παρατεταμένες μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις και α­νατροπές.

Προχωρούν ταχύτατα στο εσωτερικό τους μέτωπο σε μια αντιδραστική, εθνικιστική συσπείρωση του αμερικάνικου λαού, σε έναν εκφασισμό και μιλιτα­ρισμό πρωτοφανέρωτο.

Με ένα (!) θανατηφόρο κρούσμα άνθρακα δημι­ουργούν κλίμα αλλοφροσύνης για επικείμενο «βιοχημικό πόλεμο», επιχειρώντας να στρέψουν τον α­μερικάνικο λαό ενάντια σε εχθρούς που φωτογραφίζουν, τρομοκρατώντας και παραλύοντας ταυτό­χρονα κάθε διάθεση αντίστασης στα φιλοπόλεμα σχέδιά τους.

Την ίδια στιγμή ανακοινώθηκε πως προχωρούν σε μία τεράστια αύξηση των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, αδιάψευστο στοιχείο των πυρετώδικων πολεμικών προετοιμασιών.

Προβλέπεται ότι ο «αμυντικός προϋπολογισμός» των ΗΪΊΑ, δηλαδή ο πολεμικός εξοπλισμός του αμε­ρικάνικου στρατού θα αυξηθεί μέχρι το 2005 κατά 66%.

Μία αύξηση που μεταφράζεται για τις πολεμικές βιομηχανίες, που ήδη είδαν τις μετοχές τους να ε­κτινάσσονται στα ύψη, σε 500 δισεκατομμύρια δο­λάρια.

Σταθερή αφύπνιση των λαϊκών μαζών ενάντια στην πολιτική της εξαθλίωσης και του πολέμου

Μπροστά σε όλα αυτά που σχεδιάζουν οι «πρί­γκιπες του σκότους», το πιο ενθαρρυντικό και ελπιδοφόρο μήνυμα που δυναμώνει την πίστη στα μεγά­λα ιδανικά της ειρήνης, της λευτεριάς, της ανε­ξαρτησίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης είναι η σταθερή αφύπνιση των λαϊκών μαζών, οι μα­ζικές κι­νητοποιήσεις αντίστασης στη φιλοπόλεμη πολιτική των ιμπεριαλιστών. Παντού στον κόσμο, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ασία, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι κινη­τοποιούνται και καταγγέλλουν τον πόλεμο των ι­μπεριαλιστών, αγωνίζονται ενάντια στην αντιδρα­στική πολιτική της εξαθλίωσης, της τρομοκρατίας και του πολέμου.

Ιδιαίτερα οι λαοί θύματα της ιμπεριαλιστικής επί­θεσης ξεσηκώνονται στον αντιαμερικάνικο αγώνα. Οι αραβικοί λαοί, ολόκληρη η περιοχή της Ευρα­σίας είναι καζάνι που βράζει. Οι ντόπιες αμερικανόδουλες κλίκες βρίσκονται σε μεγάλη απομόνωση. Και είναι αυτή η κατάσταση που κάνει εύθραυ­στη και αβέβαιη τη λυκοσυμμαχία που έχει συμπήξει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός με τους ντόπιους λακέ­δες του στην περιοχή.

Κάτω από τη μεγάλη πίεση των λαών, οι κυβερνή­σεις ακόμη και αυτή της Σαουδικής Αραβίας, που α­ποτελεί το στήριγμα του αμερικάνικου ιμπεριαλι­σμού στον αραβικό κόσμο, διαφοροποιούνται, ελίσ­σονται και προσπαθούν να γλιτώσουν από την οργή των λαών τους.

Στο Πακιστάν το καθεστώς του δικτάτορα Μουσάραφ, που αποτελεί βασικό κρίκο στους αμερικάνικους σχεδιασμούς, δοκιμάζεται από πολιτική α­στάθεια, ενώ η ινδοπακιστανική εχθρότητα οξύ­νεται με επίκεντρο το διαφιλονικούμενο Κασμίρ που βομβαρδίστηκε από ινδικές δυνάμεις, τη μέρα μάλι­στα που ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επισκέ­πτονταν τις δύο χώρες για να διασώσει τη συμμαχία τους.

Σ’ αυτές τις κρίσιμες συνθήκες έχει μεγάλη σημα­σία να καθορίσουμε τα καθήκοντα της νέας περιόδου, να χαράξουμε ένα σαφή προσανατολισμό για την ανάπτυξη του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, να ξεκαθαρίσουμε με σαφήνεια τη θέση μας απέναντι σε ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα και δυνάμεις που βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο των παγκόσμιων εξελίξεων.

Επικίνδυνο για τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα των λαών το ρεύμα των Ταλιμπάν και του Μπιν Λάντεν

Σήμερα στον αντίποδα της ιμπεριαλιστικής επίθε­σης στο Αφγανιστάν και σε διάφορες αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, εμφανίζονται να βρίσκο­νται οι δυνάμεις των Ταλιμπάν και φονταμενταλιστικές οργανώσεις τύπου «Αλ Καΐντα», με ξεχωριστή περίπτωση το φερόμενο ηγέτη της Μπιν Λάντεν.

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από την πραγ­ματική επιρροή που διαθέτουν οι δυνάμεις αυτές στα εκατοντάδες εκατομμύρια των μουσουλμανι­κών πληθυσμών και αν διογκώνεται σκόπιμα ο ρό­λος τους από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, γιατί εί­ναι ένας «βολικός» στόχος γι’ αυτά, η πραγματικότητ­α είναι πως αντιπροσωπεύουν και εκφράζουν έ­να ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα σε ανάπτυξη, απένα­ντι στο οποίο οφείλουμε να τοποθετηθούμε με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο.

Να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας σαν κομμουνι­στές, όχι μόνο σε ό,τι αφορά το παρελθόν τους και το ρόλο που διαδραμάτισαν τα προηγούμενα χρό­νια, αλλά σ’ ό,τι αφορά το σήμερα, το ιδεολογικοπολιτικό τους «όραμα», την πρακτική τους και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν.

Κανείς δεν αμφισβητεί πως οι δυνάμεις αυτές ενισχύθηκαν αποφασιστικά, στηρίχθηκαν και συγκροτήθηκαν σαν πολιτική δύναμη με τα χαρακτη­ριστικά που διαθέτουν από τους ιμπεριαλιστές, ιδι­αίτερα τους Αμερικάνους. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως οι Ταλιμπάν και δυνάμεις τύπου Μπιν Λάντεν είναι δημιούργημα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Οι λόγοι ήταν προφανείς. Δεν ήταν μόνο η προσπάθεια ανάσχεσης της σοβιετικής ε­πέμβασης και επέκτασης στο Αφγανιστάν που έκα­νε τους Αμερικανούς να ενισχύουν με δις δολάρια, στρατιωτικό εξοπλισμό, με μυστικοσυμβούλους και πράκτορες το κίνημα των Μουτζαχεντίν και Ταλιμπάν. Η ενίσχυση αντίστοιχων ρευμάτων και κινη­μάτων εκείνη την περίοδο στον ισλαμικό κόσμο από την πλευρά του αμερικάνικου ιμπερια­λισμού είχε σκοπό να ελέγξει και να προλάβει, να ορθώσει α­νάχωμα σε μια ριζοσπαστικοποίηση των αραβικών λαών προς μια πραγματική αντιιμπεριαλιστική, εθνικοαπελευθερωτική κατεύθυνση.

Η ανοιχτή καπιταλιστική παλινόρθωση και διάλυ­ση της Σ. Ένωσης, μείωσε το βάρος αυτών των δυ­νάμεων στους σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπε­ριαλισμού, δυνάμεων που σταδιακά αυτονομούνται από τους πάτρωνές τους και από σύμμαχοι εμφανί­ζονται σήμερα αντίπαλοι.

Είναι όμως πραγματικός αντίπαλος του ιμπερια­λισμού αυτό το ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα που εκφράζουν οι Ταλιμπάν και ο Μπιν Λάντεν, οι κάθε λογής Μουλάδες στις Μουσουλμανικές χώρες ή α­ποτελούν ένα ρεύμα επικίνδυνο, που χαλκεύει θεο­κρατικά δεσμά και με τον κοινωνικό σκοταδισμό του φράζει το δρόμο στην ιστορική εξέλιξη, στην ε­θνική και κοινωνική απελευθέρωση του αραβικού έθνους;

Πιστεύουμε πως συμβαίνει το δεύτερο. Η επίκλη­ση του αγώνα των «πιστών» ενάντια στους «άπιστους» και πολύ χειρότερα η εφαρμογή μιας τέτοι­ας θεωρίας στην πράξη, με τις ευλογίες του Μπιν Λάντεν στο χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη, δεν κά­νουν τίποτα άλλο παρά να αναπαράγουν στο ιδεο­λογικό επίπεδο τις αντιδραστικές θεωρίες του ιμπε­ριαλισμού περί «σύγκρουσης των πολιτισμών» και στο πολιτικό επίπεδο να προβοκάρουν τον αγώνα των λαών σε Δύση και Ανατολή, διευκολύνο­ντας και ενισχύοντας την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και τους επιθετικούς κατακτητικούς σκοπούς των Αμερικάνων.

Το ρεύμα αυτό που φαίνεται να εξαπλώνεται σε μια σειρά μουσουλμανικές χώρες είναι επικίνδυνο και αντιδραστικό γιατί συσκοτίζει την πραγματικό­τητα, συγκαλύπτει τις πραγματικές αντιθέσεις, κρα­τά δέσμιους τους λαούς σε θεοκρατικά δόγματα, ε­ξοβελίζοντας το ουσιαστικό περιεχόμενο και τους στόχους της γενικής επαναστατικής, εθνικοαπελευθερωτικής πάλης των εκατοντάδων εκατομμυρίων λαού αυτών των περιοχών.

Οι λαοί αυτοί για πάρα πολλά χρόνια είναι θύμα­τα της ιμπεριαλιστικής, αποικιακής και νεοαποικιακής πολιτικής, της στυγνής εκμετάλλευσης και κα­ταπίεσης, θύματα της επίθεσης, της επέμβασης και του πολέμου.

Κι έχουν χιλιάδες λόγους να εξεγείρονται ενά­ντια στους καταπιεστές και εκμεταλλευτές τους, ε­νάντια σε μια χούφτα ιμπεριαλιστικά κράτη-δυνάστες και στους ντόπιους λακέδες τους.

Αν όμως στη θέση ενός τέτοιου εθνικού και ταξι­κού αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, την κατάκτηση της εθνικής Ανεξαρτη­σίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης, προβάλλει ο «ιερός πόλεμος», ο αγώνας για μια «παγκό­σμια κυβέρνηση του Ισλάμ», ο αγώνας των «πι­στών» ενάντια στους «άπιστους», αυτό θα οδηγού­σε σε μια τραγική οπισθοδρόμηση, στο αδιέξοδο και την ήττα, αυτό σε τελευταία ανάλυση θα οδη­γούσε όχι στην εξασθένιση αλλά στην ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Η υιοθέτηση από την πλευρά αυτών των δυνάμε­ων τυφλών δολοφονικών χτυπημάτων σε βάρος α­θώων πολιτών, δεν είναι μόνο ενέργεια ασυμβίβα­στη με κάθε έννοια μαζικής επαναστατικής πάλης των καταπιεζόμενων λαών για την απελευθέρωσή τους, είναι ταυτόχρονα προβοκάτσια πρώτου μεγέθους για τον αγώνα των λαών, αφού δίνει τη δυνα­τότητα στους ιμπεριαλιστές και τα φερέφωνά τους να δικαιολογούν στη συνείδηση ενός κόσμου την ε­πιθετική κατακτητική πολιτική τους σε βάρος χω­ρών και λαών και την εσωτερική καταστολή, με πρόσχημα την πάταξη της «διεθνούς τρομοκρατίας».

Κανένας λαός και κανένα κίνημα, ανατρέχοντας σε όλη την ιστορία των εθνικών και κοινωνικών α­γώνων δεν πέτυχε τους σκοπούς του υιοθετώντας τέτοιες μεθόδους και. πρακτικές.

Αρκετά κινήματα και οργανώσεις στη Δ. Ευρώπη που έφθασαν να δολοφονούν έως και προέδρους χωρών στο όνομα της αντικαπιταλιστικής πάλης, ό­χι μόνο δεν κλόνισαν την κυριαρχία του καπιταλιστικού συστήματος, αντίθετα την εδραίωσαν περισ­σότερο, ενώ οι οργανώσεις αυτές είχαν θλιβε­ρό τέ­λος κι ακόμη θλιβερότερο οι ηγέτες τους, με πολ­λούς από αυτούς σήμερα να δηλώνουν πίστη στο κα­πιταλιστικό σύστημα.

Αλληλεγγύη και στήριξη στον αγώνα του αφγανικού λαού θύμα της επέμβασης και του πολέμου

Οι κομμουνιστές πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ανάπτυξη ενός παλλαϊκού κινήματος καταγγελίας του ιμπεριαλιστικού κατακτητικού πολέμου που εξαπέλυσαν οι Αμε­ρικάνοι ενάντια στο λαό του Αφγανιστάν, ενάντια σε όλους τους λαούς. Στην πρώτη γραμμή της πάλης, για να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη, τη συ­μπαράσταση, τη στήριξή τους στον αγώνα του αφγανικού λαού, στον αγώνα όλων των λαών που γίνονται θύματα της επέμβασης και του πολέμου των ιμπεριαλιστών.

Γιατί πιστεύουμε πως είναι ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε καταπιεζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού που υφίσταται την ιμπεριαλιστική επί­θεση, τη σκλαβιά και την υποδούλωση, να υπερα­σπίζει τη λευτεριά και την κυριαρχία της πατρίδας του.

Μέσα στην πορεία του αγώνα αντίστασης ενάντια στους κατακτητές, μέσα από την πλατιά κινητοποίηση των μαζών, οι προοδευτικές, αντιιμπεριαλιστικές, επαναστατικές δυνάμεις πρέπει να ανα­δείχνονται σε ηγέτιδα δύναμη, διεξάγοντας αδιάλλακτη ι­δεολογικοπολιτική πάλη ενάντια σε λαθεμένα και επικίνδυνα ρεύματα, προσδιορίζοντας το πραγμα­τικό περιεχόμενο και τους σκοπούς του αγώνα, που δεν είναι άλλοι από την ανατροπή της ιμπεριαλιστι­κής κυριαρχίας και την πραγμάτωση της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.

«ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» 20 Οκτώβρη 2001, σελίδες 10-11