Μετά από μια μακρόχρονη περίοδο δυσβάσταχτων μνημονιακών μέτρων που είχαν αντίκτυπο και στο ΕΣΥ, με συνεχείς περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις στην υγεία φτάσαμε στην εποχή της πανδημίας του covid-19 για να αποδειχθεί περίτρανα ότι όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, και ΣΥΡΙΖΑ άφησαν στην τύχη της την υγεία του Ελληνικού λαού. Έτσι καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες νέων μέτρων περιορισμού από την κυβέρνηση στο όνομα της προφύλαξης και καταπολέμησης της νόσου του κορωνοϊού.
Τελευταία επινόηση βέβαια είναι η ιδέα της ατομικής ευθύνης του καθενός από εμάς για να τηρήσουμε τα ανακοινωθέντα μέτρα και αν όχι, υπάρχουν και τα πρόστιμα ή ακόμα και ποινικέ διώξεις. Στον τομέα της παραγωγής όμως τι γίνεται; Τηρούνται τα μέτρα; Υπάρχει έλεγχος;
Στη βιομηχανική περιοχή της Λαμίας όπου δραστηριοποιούνται αρκετές βιομηχανίες το ύψιστο αγαθό -το κέρδος- είναι το ιερό δισκοπότηρο του κεφαλαίου αδιαφορώντας για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων. Όπως αναφέρουν εργαζόμενοι σε αυτές, η παραγωγή έχει αυξηθεί ειδικά στις εταιρείες γύρω από τον κλάδο της παραγωγής ειδών διατροφής, εργάζονται με πλήρεις βάρδιες και με έλλειψη στοιχειωδών μέτρων προφύλαξης όπως μάσκες, απόσταση μεταξύ των εργαζομένων και με συγκέντρωση ατόμων άνω του επιτρεπτού αριθμού. Έτσι οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να διακινδυνέψουν την υγεία τους αλλά και των δικών τους ανθρώπων στα σπίτια τους. Είναι οι ίδιοι που φεύγοντας από τις δουλείες τους έχουν την ατομική ευθύνη, κατά την κυβέρνηση, να μην συγκεντρώνονται σε μεγάλες ομάδες, να μην συνωστίζονται, να φορούν μάσκες και αν δεν συμμορφώνονται να υπάρχουν και τα μέτρα καταστολής. Είναι οι “ανεύθυνοι’’ όπως τους χαρακτηρίζουν οι “υπεύθυνοι’’ που μας ενημερώνουν.
Αυτή είναι η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους και οι υποκριτικές κραυγές των κυβερνητικών εκπροσώπων που παρελαύνουν στα ΜΜΕ δεν πρέπει να μας βρίσκουν άβουλους και απαθείς, αλλά να αποτελούν αφορμή συζητήσεων και κριτικής, κόντρα στο πνεύμα της συναίνεσης και ομοψυχίας που καλλιεργούν όλα τα μέσα επικοινωνίας.
