Κι όμως, παρά τις απίστευτες καταγγελίες του Δήμου Ικαρίας στην Κ. Πετράκη, η οποία δημοσίευσε για πολλοστή φορά κείμενο, στα 11 χρόνια που βρίσκεται σε εκκρεμότητα η λειτουργία του κοινωνικού ιδρύματος από το Δήμο (κι όχι μόνο κείμενα αλλά μαζί με μέλη της επιτροπής στήριξης και παραστάσεις και διαμαρτυρίες στις δημοτικές αρχές, στη Μητρόπολη, στα αρμόδια υπουργεία, στα δικαστήρια, στα τοπικά ΜΜΕ). Παρά τις αχαρακτήριστες καταγγελίες που σόκαραν μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας, με τις οποίες φαίνεται να συμφωνούν όλες οι δημοτικές παρατάξεις, αφού κυκλοφόρησαν ως Δήμος Ικαρίας κι όχι ως δημοτική αρχή, χωρίς καμία ένσταση (βέβαια να μην αδικήσουμε μέλη της Λ.Σ. που επιβράβευσαν αυτή την επαίσχυντη καταγγελία). Παρόλα αυτά τα κωμικοτραγικά, που τελικά λειτούργησαν ως μπούμερανγκ στον Δήμο Ικαρίας, το Γηροκομείο ακόμα είναι σε εκκρεμότητα.
Το αίτημα του Νομικού Προσώπου προς τον ΟΑΕΔ, το οποίο το διάβασε ο διευθυντής του ΟΑΕΔ μετά από ένα μήνα, λόγω φόρτου εργασίας όπως είπε, αναφερόταν σε 5 καθαρίστριες. Οι μόνιμες προσλήψεις πλήρους στελέχωσης της λειτουργίας του Γηροκομείου μέσω ΑΣΕΠ, που προβλέπει 13 υπαλλήλους, θα… γίνουν στο μέλλον.
Είναι βέβαιο πως οι δημοτικές αρχές, 11 χρόνια τώρα, δεν ήθελαν να αναλάβουν το Γηροκομείο. Αναγκάστηκαν να σέρνουν τις διαδικασίες επί 11 χρόνια ακριβώς, επειδή ο αγώνας για να μην κλείσει από το μεγαλύτερο μέρος των ικαριωτών αλλά και η επιμονή και υπομονή των εθελοντών άντεξαν πολύ περισσότερο.
Επιμένουμε, το Γηροκομείο πρέπει να λειτουργήσει με τους όρους που προβλέπει το οργανόγραμμά του, με πλήρη σεβασμό απέναντι στους ηλικιωμένους και το έργο των εργαζομένων σʼ αυτό.
Απέναντι σʼ αυτό το πρόβλημα, όπως σε κάθε πρόβλημα που απασχολεί την τοπική και όχι μόνο κοινωνία, κανένας Δήμος, καμιά δημοτική αρχή, καμιά Κυβέρνηση, κανένας τρομοκρατικός νόμος, όπως αυτός που επιδιώκει να σταματήσει τη συλλογική δράση και τους αγώνες των πολιτών, ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ.
Οδικό δίκτυο
Το έχουμε ξαναπεί, έχουμε, αν όχι το χειρότερο, από τα χειρότερα οδικά δίκτυα στη χώρα. Ο κεντρικός άξονας που ενώνει τη νότια με τη βόρεια Ικαρία, που είναι στην ευθύνη της Περιφέρειας, εδώ και πάνω από 60 χρόνια, τις μόνες διορθωτικές παρεμβάσεις που δέχεται, είναι το κλείσιμο των λακκουβών που κι αυτές δεν λένε να κλείσουν, όλο και… κακοφορμίζουν.
Τεράστιοι όγκοι βράχων όλο και επισημαίνουν την επικίνδυνη παρουσία τους, αφήνοντας κάθε τόσο μεγάλα κομμάτια να πέφτουν. Το ατσαλόσυρμα που κάτι θα προλάβαινε και χρησιμοποιείται αλλού, εδώ δεν έχει φτάσει ακόμα. Στα πρανή υπάρχουν σημεία που είναι θέμα χρόνου να υποχωρήσουν. Οι μπάρες σχεδόν ανύπαρκτες. Το εσωτερικό δίκτυο, που είναι στην ευθύνη του Δήμου, κοντεύει να αφεθεί εξ ολοκλήρου στους τοπικούς συλλόγους. Παλιά μονοπάτια, με το πιο βαρύ φορτίο τα γαϊδουράκια, με ένα πέρασμα της μπουλντόζας τώρα σηκώνουν φορτηγά και οι ευθύνες περιφέρονται από την περιφέρεια στο δήμο κι από κει σιγά σιγά μάλλον στο… άτομο.
