Κλείνει το μάτι στη νέα, δεξιάς κοπής, αντιλαϊκή πολιτική η «Έκθεση ενισχυμένης εποπτείας» της Κομισιόν, προκαταλαμβάνοντας όχι μόνο τις αποφάσεις του Eurogroup της 4ης Δεκέμβρη για τη θετική εξέλιξη της τέταρτης «αξιολόγησης», αλλά και την έγκριση του Προϋπολογισμού 2020 που κατατέθηκε την περασμένη εβδομάδα για συζήτηση στη Βουλή! Ταυτόχρονα, εκτοξεύει και έμμεσες απειλές προς τη Δικαιοσύνη, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο εκτροχιασμού από τυχόν αποφάσεις Δικαστηρίων ή άλλων παρεκκλίσεων σε ό,τι αφορά στη «διατήρηση των συμφωνημένων».

Η Κομισιόν στάζει μέλι για την κυβερνητική πολιτική, που αύξησε το θηριώδες «πρωτογενές» πλεόνασμα στο 3,8% του ΑΕΠ (περ. 7 δις €), που διεύρυνε τη «φορολογική βάση» (επέκταση ΕΝΦΙΑ με νέες αντικειμενικές τιμές, φόροι σε γονικές παροχές, κληρονομιές, μεταβιβάσεις ακινήτων, Τέλος Ακίνητης Περιουσίας, κ.α.), που εκτίναξε τους φόρους και την εισπραξιμότητά τους, που μείωσε τις δαπάνες του Δημοσίου (περικοπές σε δαπάνες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας) κατά 0,6% του ΑΕΠ (1,2 δις €), που κράτησε το δημοσιονομικό μαξιλάρι ανέγγιχτο στα 15,7 δις € και που αύξησε τα κονδύλια για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Επιβραβεύεται επίσης η κυβερνητική απόφαση τόσο για την παροχή πάνω από 9 δις € στις τράπεζες υπό μορφή κρατικών εγγυήσεων, όσο και για τον ανυποχώρητο στόχο της μείωσης στα 26 δις € (από 94,5 σήμερα) στα τέλη του 2021 των «κόκκινων» δανείων, με όλες τις αρνητικές συνέπειες για το ξεσπίτωμα των λαϊκών οικογενειών που χρωστούν στις τράπεζες. (Ήδη, η Αlpha Bank ανακοίνωσε την «τιτλοποίηση» «κόκκινων» δανείων μεταβιβάζοντας σε αρπακτικό fund πακέτο με μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους 12 δις €, για το οποίο θα υποβάλει αίτηση παροχής κρατικών εγγυήσεων ύψους 3,7 δις €).

Σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, η Κομισιόν χαιρετίζει τη «δυναμική της νέας κυβέρνησης» και καταγράφει την πρόοδο, σε Ελληνικό, Μαρίνα Αλίμου, ΕΛΠΕ, Αεροδρόμιο, ΔΕΠΑ, περιφερειακά αεροδρόμια και Εγνατία, αλλά επισημαίνει και τα σχετικά εμπόδια που πρέπει ακόμη να ξεπεραστούν.

Εύσημα δίνονται επίσης και σε άλλες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» περιλαμβανομένων των χρήσεων γης, ενώ καλωσορίζονται οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες για τη νομοθέτηση της «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας, του «εκσυγχρονισμού» της ΔΕΗ, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και τη στήριξη των ΑΠΕ, που καταργεί τη μονιμότητα των εργαζομένων και ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για το οριστικό ξεπούλημα της επιχείρησης.

Στο θέμα του Ασφαλιστικού, και ανεξάρτητα από τις επικοινωνιακές αντιπαραθέσεις, η Κομισιόν θεωρεί τον αντιδραστικό ν.4387/2016 (Κατρούγκαλου) σαν τη «συνταγματικά εγκεκριμένη βάση» πάνω στην οποία α) δημιουργήθηκε ο ΕΦΚΑ και η ενσωμάτωση σε αυτόν όλων των Ταμείων, β) πραγματοποιήθηκε ο σφαγιασμός των κύριων και επικουρικών συντάξεων, γ) θα ακολουθήσει το πετσόκομμα των μελλοντικών συντάξεων των σημερινών ασφαλισμένων.

Σε σχέση με την αγορά εργασίας, η Έκθεση προβλέπει αύξηση της απασχόλησης κατά 2% το 2019, μείωση της ανεργίας από το 19,3% το 2018 στο 17% το 2019 και 15% το 2020. Το ποσοστό της επίσημης ανεργίας προβλέπεται στο 15,6% (από 17,4% φέτος). Όλες αυτές οι προβλέψεις κινούνται στο πλαίσιο των ευέλικτων σχέσεων εργασίας, σαν μία βρύση την οποία ο εργοδότης ανοίγει και πληρώνει όταν, όποτε και όσο θέλει!

Ο ορισμός των «ανέργων» ατόμων, που εξειδικεύεται στον Καν. Ε.Ε. 1897/2000 (L228/18/8.9.2000) είναι: «Άτομα ηλικίας 15 έως 74 ετών τα οποία: α) δεν έχουν εργασία κατά την εβδομάδα αναφοράς, δηλαδή δεν είχαν μισθωτή εργασία ούτε μη μισθωτή εργασία (για μια ώρα τουλάχιστον), β) ήταν διαθέσιμα για εργασία, δηλαδή για έναρξη δραστηριότητας ως μισθωτοί ή μη μισθωτοί εντός δύο εβδομάδων από την εβδομάδα αναφοράς, γ) αναζητούσαν ενεργά απασχόληση, δηλαδή είχαν πραγματοποιήσει συγκεκριμένες ενέργειες με σκοπό την εξεύρεση μισθωτής ή μη μισθωτής απασχόλησης για περίοδο τεσσάρων εβδομάδων που λήγει στο τέλος της εβδομάδας αναφοράς, ή τα οποία είχαν βρει εργασία και θα την άρχιζαν εντός τριών μηνών το πολύ». (Άρθρο 1, Παράρτημα Ι του Κανονισμού).

Για τα Εργασιακό πάλι, η Κομισιόν κόπτεται τάχα για τις Συλλογικές Συμβάσεις, οι οποίες βέβαια θα πρέπει να προσαρμόζονται στην «πορεία της οικονομίας και τους κανόνες της αγοράς εργασίας». Για την υπογραφή δε κάθε Σ.Σ. απαραίτητη είναι η εξακρίβωση της «αντιπροσωπευτικότητας» της συνδικαλιστικής οργάνωσης, με βάση το ήδη θεσμοθετημένο «Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων» και τις σχετικές αποφάσεις του υπουργού εργασίας! Για την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού, η Έκθεση κινείται στη λογική του «έχει ο Θεός!», δηλ. από τον Ιούνη του 2020, εάν και εφ’ όσον…

Όλα τα παραπάνω, για τα οποία επαίρονται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και επισύρουν τα εύσημα των ξένων δυναστών, φέρουν ανάγλυφα τα σημάδια από τον κόπο, τον ιδρώτα, το αίμα, τις αγωνίες, τα βάσανα και τις απάνθρωπες στερήσεις του λαού μας.

★★★

Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τις πολιτικές επιλογές της, η Κομισιόν πανηγυρίζει για το γεγονός ότι μετά τις εκλογές του Ιούλη και την πλήρη άρση των κεφαλαιακών περιορισμών, «…η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε ταχέως και επιβεβαίωσε, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, την πρόθεσή της να τηρήσει τη μεταρρυθμιστική πορεία που συμφωνήθηκε στο πλαίσιο του ενισχυμένου πλαισίου εποπτείας (…) ο δείκτης οικονομικού κλίματος βελτιώθηκε σημαντικά, η Ελλάδα είναι πλήρως ενεργή στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου…».

Φυσικά η Κομισιόν κάνει ότι ξεχνά πως η συμφωνία και η ανελέητη εφαρμογή των δεκάδων «προαπαιτούμενων» του τρίτου και φαρμακερού Μνημονίου ήταν έργο της κυβέρνησης της «πρώτη φορά Αριστεράς» και πως ο ΣΥΡΙΖΑ έστρωσε το χαλί που πατάει τώρα η ΝΔ.

Για να μη λησμονούμε, θυμίζουμε ότι μέσα στα «προαπαιτούμενα» μέτρα του τρίτου Μνημονίου που υπέγραψε, ψήφισε με την έγκριση έξι κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ένωση Κεντρώων και Ποτάμι) και έφερε σε πέρας η κυβέρνηση των Τσίπρα-Καμμένου, περιλαμβάνονταν:

  • η άμεση αύξηση του ΦΠΑ,
  • η «αναπροσαρμογή» του ΕΝΦΙΑ,
  • η αύξηση της «εισφοράς αλληλεγγύης»,
  • η μείωση των συντάξεων,
  • η αύξηση των εισφορών υγείας στις κύριες συντάξεις από το 4% στο 6% και η επιβολή εισφοράς υγείας -που δεν υπήρχε- στις επικουρικές συντάξεις ύψους 6%,
  • η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι το 2019,
  • η κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων,
  • η συνταξιοδότηση για όλους στα 67 χρόνια,
  • η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος για τις επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ,
  • η αύξηση των εισφορών στους αυτοπασχολούμενους,
  • το πάγωμα των κατώτερων συντάξεων μέχρι το 2021,
  • ο νέος Ασφαλιστικός νόμος,
  • ο διπλασιασμός του φόρου εισοδήματος στο 26% από το πρώτο ευρώ για τους αγρότες,
  • η άρση κάθε παρεχόμενης προστασίας των λαϊκών οικογενειών από τις τράπεζες,
  • η μείωση του ακατάσχετου ορίου για τους μισθωτούς και συνταξιούχους με ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία,
  • οι αυξήσεις στην κλίμακα φορολόγησης μισθωτών και συνταξιούχων,
  • οι περικοπές στο επίδομα θέρμανσης,
  • η ιδιωτικοποίηση όλων των περιουσιακών στοιχείων του ΤΑΙΠΕΔ,
  • η κατάργηση του νόμου για τη μετενέργεια στις συμβάσεις εργασίας,
  • η εφαρμογή όλων των συστάσεων του ΟΟΣΑ που προβλέπονταν από την Εργαλειοθήκη Ι και ΙΙ,
  • το άνοιγμα των επαγγελμάτων,
  • η μείωση της γραφειοκρατίας και η επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων για τις «επενδύσεις»,
  • η «μεταρρύθμιση» στην αγορά ενέργειας,
  • η έγκριση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ,
  • η μείωση των καθυστερήσεων στις δικαστικές αποφάσεις, κλπ., κλπ.).

Συνολικά, επί Μνημονίων, δηλαδή από το 2010, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου έβαζε τη χώρα στην αντιλαϊκή πορεία της μνημονιακής πολιτικής, έχουν ψηφιστεί 714 μνημονιακοί νόμοι, 60.000 μνημονιακές διατάξεις και έχουν εκδοθεί 300.000 υπουργικές αποφάσεις προς υλοποίηση των ψηφισμένων νόμων, χωρίς να υπολογίζουμε τα της «μεταμνημονιακής εποπτείας» εποχής, δηλ. από τον Αύγουστο του 2018!

★★★

Η Έκθεση παρεμβαίνει και στο θέμα του Προϋπολογισμού, εκτιμώντας πως ο Προϋπολογισμός του 2020 θα πετύχει και πάλι το στόχο του «πρωτογενούς» πλεονάσματος 3,5%, καθώς και ένα κανονικό πλεόνασμα 1,0% του ΑΕΠ, με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξουν αποφάσεις του ΣτΕ σε σχέση με τις συντάξεις, αλλά και ούτε και αύξηση του κονδυλίου για τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων, με τυχόν υψηλό αριθμό προσλήψεων, ή από διεύρυνση των εξαιρέσεων στο ενιαίο μισθολόγιο. Σε ό,τι αφορά την κυβερνητική απόφαση για τριετή αναστολή του ΦΠΑ στον κατασκευαστικό τομέα, η Κομισιόν κρατά σοβαρές επιφυλάξεις για το αν κάτι τέτοιο συνάδει με το κοινοτικό δίκαιο. Φυσικά, θεωρείται αυτονόητο πως για κάθε παρέκκλιση από τα συμφωνημένα που δημιουργεί «δημοσιονομικό κενό», θα εισάγονται αυτομάτως αντιλαϊκά «ισοδύναμα» μέτρα.

Τέλος, σαν επιβράβευση, η Έκθεση της Κομισιόν ανοίγει το δρόμο για την εκταμίευση των κερδών των ομολόγων ANFA και SMP (767 εκατ. €), αλλά και για την επικείμενη θετική Έκθεση του ESM για την DSA (Debt Sustainability Analyses-Ανάλυση Βιωσιμότητας Χρέους) που θα δημοσιευθεί τέλη Νοέμβρη. Σημειώνουμε, πως με τις διάφορες αλχημείες των Βρυξελλών, το ελληνικό κρατικό χρέος θεωρείται μεν «βιώσιμο» από τον Ιούνη του 2018 μέχρι το 2032, αλλά «μη βιώσιμο» από το 2033 μέχρι το 2060, οπότε θα έχει εξοφληθεί (;) το 75% του χρέους. Μέχρι τότε, κι ακόμα παραπέρα, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες για την αποπληρωμή του τεράστιου χρέους των 353,8 δις € (Πηγή: ΟΔΔΧ 30/09/2019), που φθάνουν τα 8-10 δις € το χρόνο, θα φορτώνονται στις πλάτες του λαού μας με την απάνθρωπη υποτίμηση των όρων ζωής του!

Η Έκθεση αυτή της Κομισιόν θα αποτελέσει τη βάση της συζήτησης στη συνεδρίαση του Eurogroup της 4ης Δεκέμβρη, όπου ήδη προεξοφλείται η θετική επικύρωση της τέταρτης «αξιολόγησης».

★★★

Ακολουθώντας την ίδια τακτική των ψεύτικων προσδοκιών και της εξαπάτησης, η κυβέρνηση της ΝΔ, σαν πολιτική έκφραση του μαύρου μετώπου των ιμπεριαλιστών και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, θα κινηθεί σε ακόμη πιο αντιδραστική κατεύθυνση, χωρίς καθυστερήσεις και αναβολές. O λαός που μάτωσε όλ’ αυτά τα χρόνια από τη βάρβαρη πολιτική των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου, και Τσίπρα-Καμμένου, πρέπει να οργανώσει την πάλη του ενάντια σε μία κυβέρνηση που έρχεται να εφαρμόσει πιο επιθετικά την ίδια και χειρότερη πολιτική. Αυτό που προέχει τώρα είναι ο λαϊκός αγώνας να κατευθυνθεί σταθερά και ανυποχώρητα ενάντια στην πολιτική της «μεταμνημονιακής εποχής» των κυρίαρχων κομμάτων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και των εφεδρειών τους, μικρότερων κομμάτων του ΚΙΝΑΛ, του ΜεΡΑ25 και της «Ελληνικής Λύσης» που υπηρετούν τη μεγαλοαστική τάξη, για να μην περάσει η ξενόδουλη επιτροπεία και το νεοαποικιακό «μεταμνημονιακό πρόγραμμα» της κυβέρνησης. Να αντιταχθεί στην πολιτική της τρομοκρατίας και καταστολής του «επιτελικού κράτους» που οδηγούν στον εκφασισμό, να καταγγείλει τις απάνθρωπες συνθήκες των «κλειστών» στρατοπέδων συγκέντρωσης όπου στοιβάζονται πρόσφυγες και μετανάστες, να αποκαλύψουμε και να ξεσκεπάσουμε τις ρεφορμιστικές αυταπάτες που σπέρνουν το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σαν κήρυκες του ρεβιζιονισμού και του νεοτροτσκισμού.

Σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται με τη λήξη της τέταρτης «αξιολόγησης», το πραγματικό διακύβευμα για το λαό και την Αριστερά δεν είναι η πίστη στη σπορά των αναπτυξιακών αυταπατών, αλλά η οργάνωση του αγώνα για να αποκρουστούν οι αχαλίνωτοι εκβιασμοί, οι συνεχείς απειλές και τα τρομοκρατικά διλήμματα που από κοινού βάζουν οι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι λακέδες τους, προκειμένου να γίνει αποδεκτή η υποδουλωτική ξένη επιτροπεία και τα εξοντωτικά αθροιστικά μέτρα των τριών Μνημονίων. Ο λαός και η Αριστερά δεν πρέπει να συρθούν στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι, αλλά να προσανατολιστούν σταθερά στο δρόμο του παλλαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού αγώνα για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης που επιβάλλει το μαύρο μέτωπο ντόπιας ολιγαρχίας, ως αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, για την έξοδο από την Ε.Ε. και το ΝΑΤO, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.