Το γαϊτανάκι των μαζικών αποχωρήσεων από το ΚΙΝΑΛ, την επαύριο της διαγραφής Θεοχαρόπουλου από την ηγεσία Γεννηματά, αλλά και “η στρατηγική συγκρότησης του ευρύτερου προοδευτικού πόλου” που αποτελεί το νέο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις επερχόμενες εκλογές, αποτελούν για την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ “αιτία πολέμου με τον Τσίπρα”.
Η Φ. Γεννηματά κάνει λόγο “για καταληψίες του προοδευτικού και δημοκρατικού χώρου, που πολέμησαν με φανατισμό τον Α. Παπανδρέου και τώρα όψιμα προσπαθούν να τον μιμηθούν ή να τον αντιγράψουν”.
Με αφορμή εξάλλου τη διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος με τους Τόλκα και Μωραΐτη, στελέχη της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου του πρώτου μνημονίου, και την επίθεση φιλίας προς τον τελευταίο, “με δεδομένο ότι το Κίνημα Αλλαγής έχει πάρει πολιτικές αποφάσεις που το οδηγούν σε μια πολιτική ταύτιση με τη Δεξιά στη χώρα μας” (Τζανακόπουλος), η ηγεσία του “νέου φορέα” ξιφούλκησε κατά των “εξαγορασθέντων υφυπουργών γνωστών κυνηγών καρέκλας”.
Πέρα ωστόσο από τις δημαγωγίες Γεννηματά περί “λεηλασίας του ΚΙΝΑΛ από έναν πρωθυπουργό σε απόγνωση”, η τελευταία είχε ήδη φροντίσει να συναντηθεί με τον αρχηγό του ΚΙΔΗΣΟ, δίνοντάς του όπως φαίνεται το χρίσμα για την υποψηφιότητα στην Αχαΐα.
Ως αντάλλαγμα η αρχηγός του ΠΑΣΟΚ φέρεται να εξασφάλισε τη “δέσμευση” ότι δε θα παραστεί στην εκδήλωση με κεντρικό ομιλητή τον πρόεδρο των Ευρωπαίων σοσιαλιστών Μπούλμαν που “επιχειρεί να εργαλειοποιήσει ο Τσίπρας”.
Με την πρόσφατη παρέμβασή του επίσης ο Γ. Παπανδρέου ήρθε προς το παρόν να διαψεύσει τα σενάρια που τον έφερναν όλο και πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως “δεν τον αφορά καμιά άθλια φιλολογία”.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κλιμάκωσε τις πιέσεις προς το ΚΙΝΑΛ με πρόδηλο στόχο τη λαφυραγώγηση του ευρύτερου ακροατηρίου της λεγόμενης κεντροαριστεράς με μοχλό και τις διαδικασίες της συνταγματικής αναθεώρησης.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζανακόπουλος δήλωσε με νόημα πως η ηγεσία Γεννηματά “έχει τάξει αλλού τη θέση του προέδρου της δημοκρατίας”, βγάζοντας στη σέντρα ΝΔ και Κίνημα Αλλαγής που “τα έχουν βρει” για τη στήριξη κοινού υποψηφίου.
Τα ονόματα των Σημίτη και Βενιζέλου ήρθαν αμέσως στο προσκήνιο και η εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ διέψευσε ότι το κόμμα της θα προτείνει κάποιον από τους δύο για το υπέρτατο αξίωμα.
Απέφυγε ωστόσο να ξεκαθαρίσει τη στάση της Δεξιάς στην περίπτωση που Σημίτης ή Βενιζέλος προταθούν ως “προοδευτική υποψηφιότητα” από την ηγεσία Γεννηματά.
Ο Χρηστίδης, εκ μέρους του ΚΙΝΑΛ, απάντησε αμήχανα πως “με τη στήριξη Παυλόπουλου, ο Τσίπρας στηρίζει τη δεξιά συνιστώσα που τον έφερε στην εξουσία”, χαρακτηρίζοντας κατά τα άλλα “απαράδεκτη την εμπλοκή του προέδρου της Δημοκρατίας στην πολιτική αντιπαράθεση”.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί πως οι πρόσφατες αποκαλύψεις Τσουκάτου, που ζήτησε “συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, όχι όμως από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ”, αποτελούν κόλαφο για την ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική εκστρατεία εξαγνισμού των αλήστου μνήμης πράσινων διεφθαρμένων αντιλαϊκών διακυβερνήσεων (και) του Σημίτη.
Η ίδια η Φ. Γεννηματά που έχει αναλάβει εργολαβικά την εν λόγω επιχείρηση, είχε σε ανύποπτο χρόνο δηλώσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως “τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ δεν αφορούν τον ελληνικό λαό”.
Όσον αφορά τον Σ. Θεοδωράκη, που αν και …στρατηγός χωρίς στρατό εξακολουθεί να παρεμβαίνει στη Βουλή ως εκπρόσωπος κόμματος, κατηγορεί πλέον τον Τσίπρα πως κυβερνά “με έξι πληρεξούσια”, διαβεβαιώνοντας πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ “γιατί δεν υπάρχει σπονδυλική στήλη στην πολιτική του”.
Ο συνεπής στους χαμαιλεοντισμούς αρχηγός του Ποταμιού κομπορρημονεί με θράσος πως “όλοι άλλαξαν άποψη πιεζόμενοι από στενά κομματικά συμφέροντα, εκτός από εμένα”.
Επικαλέστηκε δε “ενάντια σε αυτούς που τον εγκαλούν, τα δύο ζωντανά σύμβολα του ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπανδρέου και Σημίτη) που είναι υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών…και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το ίδιο πίστευε. Εγώ είμαι με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και όχι με τον Α. Σαμαρά”.
Ο αρχηγός του Ποταμιού που ανακάλυψε όψιμα πως η ΝΔ θέλει να επιστρέψει στις καρέκλες, μας αποκάλυψε πως είχε κάνει πρόταση στις ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ να μη γίνονται μεταγραφές από το ένα κόμμα στο άλλο μέσα στην ίδια κοινοβουλευτική περίοδο, διαβλέποντας ασφαλώς τον κίνδυνο για την κοινοβουλευτική επιβίωση του ετερόκλητου αναχώματός του από τους ρυθμούς με τους οποίους αποστατούσαν οι “εθελοντές του”.
Στη συγκυρία, ο Σ. Θεοδωράκης δημαγωγεί πως “χωρίς το Ποτάμι η Βουλή θα γείρει σε μια λιγότερο ευρωπαϊκή μεριά”. Σε μια διαστροφή της κοινής λογικής βλέπει πως στο κόμμα του επιστρέφει κόσμος γιατί ψάχνει αποκούμπι σταθερότητας στην πολιτική…