Μια περίεργη για Ισραηλινό αξιωματούχο ομιλία έκανε από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο πρωθυπουργός Γιάιρ Λαπίντ, ο οποίος μίλησε για συμφωνία με τους Παλαιστίνιους στη βάση δύο κρατών για δύο λαούς. Αν και δεν διευκρίνισε πώς ακριβώς εννοεί αυτή τη λύση, είπε ότι αυτή είναι η σωστή λύση «για την ασφάλεια του Ισραήλ, για την οικονομία του Ισραήλ και για το μέλλον των παιδιών μας». Και πρόσθεσε ότι «παρά όλα τα εμπόδια, ακόμα σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των Ισραηλινών υποστηρίζει το όραμα αυτής της λύσης δύο κρατών. Είμαι ένας από αυτούς». Σύμφωνα με τον Γιάιρ Λαπίντ, μόνη προϋπόθεση από την πλευρά του Ισραήλ, είναι ότι «ένα μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος θα είναι ειρηνικό».
Κάνοντας άνοιγμα προς τον μουσουλμανικό κόσμο είπε ότι «το Ισραήλ επιδιώκει την ειρήνη με τους γείτονές μας – όλους τους γείτονές μας. Δεν πηγαίνουμε πουθενά, η Μέση Ανατολή είναι το σπίτι μας, είμαστε εδώ για να μείνουμε για πάντα. Και καλούμε κάθε μουσουλμανική χώρα – από τη Σαουδική Αραβία έως την Ινδονησία – να έρθει να μας μιλήσει. Απλώνουμε το χέρι μας υπέρ της ειρήνης».
Αντιδρώντας στην ομιλία του Ισραηλινού πρωθυπουργού, ανώτεροι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι επισήμαναν ότι αν ο Γιάιρ Λαπίντ θέλει να μιλήσει για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, τότε πρέπει να ορίσει ποια θεωρεί ότι θα είναι τα σύνορά του. «Ο όρος κράτος θα παραμείνει χωρίς νόημα, εφόσον τα σύνορά του παραμένουν απροσδιόριστα και η επιχείρηση διακανονισμού τους συνεχίζεται. Ελπίζουμε να αναφέρει τα σύνορα του 1967», τόνισαν. Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ μίλησε ο Παλαιστίνιος πρόεδρος, Μαχμούντ Αμπάς, και απάντησε στον Ισραηλινό πρωθυπουργό. Υπενθύμισε ότι η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών έχει ήδη αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος, αλλά στην πράξη ο παλαιστινιακός λαός υποφέρει από την ισραηλινή κατοχή και τις συνέπειές της.
Οι δηλώσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού πάντως δεν έγιναν δεκτές με μεγάλο ενθουσιασμό στην πατρίδα του, εν όψει και των εκλογών του Νοεμβρίου. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γκίντεον Σάαρ, δήλωσε ότι η ίδρυση ενός «τρομοκρατικού κράτους στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια» (το βιβλικό όνομα για τη Δυτική Όχθη), θα θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ και ότι οι περισσότεροι Ισραηλινοί και οι εκπρόσωποί τους δεν θα επιτρέψουν να συμβεί αυτό».
Το εθνικιστικό κόμμα Likud, του Μπενιαμίν Νετανιάχου, δήλωσε ότι ο Λαπίντ, αφού «σχημάτισε την πρώτη ισραηλινή-παλαιστινιακή κυβέρνηση, τώρα θέλει να δημιουργήσει ένα παλαιστινιακό κράτος και να παραδώσει τα εδάφη της πατρίδας μας στους εχθρούς μας. Και ενώ ο Νετανιάχου κατάφερε να αφαιρέσει το παλαιστινιακό ζήτημα από την παγκόσμια ατζέντα, ο Λαπίντ επανέφερε τον Μαχμούντ Αμπάς στο προσκήνιο σε λιγότερο από ένα χρόνο».
Εν τω μεταξύ, τη σημαντική επιδείνωση της ανθρωπιστικής κατάστασης στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη και τις «αμυδρές» πιθανότητες για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στη βάση των δύο ανεξάρτητων κρατών μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών διαπίστωσαν μεταξύ άλλων οι υπουργοί Εξωτερικών και ανώτεροι διπλωμάτες αραβικών χωρών, που ανταποκρίθηκαν σε πρωτοβουλία που ανέλαβαν ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών και ο γενικός γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
Στο επίκεντρο της συνάντησης τέθηκε η σαουδαραβική διπλωματική πρωτοβουλία για την «εξεύρεση λύσης» στο Παλαιστινιακό, όπως είχε διαμορφωθεί και ανακοινωθεί σε σύνοδο αραβικών χωρών στη Βηρυτό πριν μία 20ετία. Από τη συνάντηση προτάθηκε η άμεση ενεργοποίηση της διπλωματικής διαδικασίας με ανάπτυξη «απτών βημάτων που θα υποστηρίξουν την επανάληψη του διαλόγου» μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων στη βάση της πρωτοβουλίας του 2002.
Στην Επιτροπή της Αραβικής Ειρηνευτικής Πρωτοβουλίας συμμετέχουν εκπρόσωποι από την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, το Μπαχρέιν, την Τυνησία, την Αλγερία, το Σουδάν, το Ιράκ, την Παλαιστινιακή Αρχή, το Κατάρ, τον Λίβανο, το Μαρόκο και την Υεμένη.
Οι δηλώσεις αυτές του Ισραηλινού πρωθυπουργού δεν σημαίνουν τίποτε στην πράξη. Επιδιώκουν να “ρίξουν γέφυρες” με κάποιες αραβικές και μουσουλμανικές χώρες στα πλαίσια ευρύτερων αναδιατάξεων και συνεργασιών στη Μέση Ανατολή. Εξωραΐζουν στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης το πρόσωπο ενός κράτους δολοφόνου που εντείνει και διευρύνει την παλαιστινιακή κατοχή με βία και αίμα, ενώ βομβαρδίζει τη Συρία και απειλεί με πόλεμο το Ιράν σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ.
