Παράλληλα με την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία, η νέα όξυνση, σε άλλο ένα μέτωπο, γύρω από το ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ στη Βαλτική, μπορεί να αποτελέσει το «φιτίλι» για γενίκευση της αντιπαράθεσης.
Το Καλίνινγκραντ, παλαιότερα γνωστό ως Κένιγκσμπεργκ ή Καινιξβέργη, είναι πόλη-λιμάνι και διοικητικό κέντρο της Περιφέρειας Καλίνινγκραντ, του ρωσικού θύλακα που βρίσκεται μεταξύ της Πολωνίας και της Λιθουανίας στην Βαλτική Θάλασσα. Η περιοχή αυτή συνορεύει με εδάφη μελών του NATO και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ είναι γεωγραφικά αποκομμένη από την υπόλοιπη Ρωσία. Η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε τον έλεγχο της πόλης κατά τη διάρκεια της Μάχης του Καλίνινγκραντ, το 1945.
Η περιοχή του Καλίνινγκραντ είναι στρατηγικά πολύ σημαντική. Είναι η πλέον στρατιωτικοποιημένη περιοχή της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έδρα του ρωσικού Βαλτικού Στόλου, ενώ η πυκνότητα των στρατιωτικών εγκαταστάσεων ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη. Είναι το δυτικό φυλάκιο της Μόσχας, όπου σταθμεύουν οι ρωσικές δυνάμεις με κινητά συστήματα βαλλιστικών πυραύλων τύπου Ισκαντέρ.
Η Λιθουανία, μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, προκειμένου να επιβάλει τις κυρώσεις της ΕΕ προς τη Ρωσία, προφανώς καθ’ υπαγόρευση των Δυτικών εντολέων της, απαγόρευσε το τελευταίο δεκαπενθήμερο τη διέλευση ρωσικών τρένων προς το Καλίνινγκραντ με εμπορεύματα (άνθρακα, μέταλλα, τσιμέντο, ξύλο και άλλα οικοδομικά υλικά), που απαγορεύεται να εισάγονται στη Ρωσία, κλείνοντας την μοναδική σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ της Ρωσίας και του Καλίνινγκραντ, μέσω της οποίας γίνεται ο βασικός εφοδιασμός του.
Άμεση ήταν η απάντηση της Ρωσίας. Ο επικεφαλής του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Νικολάι Πατρούσεφ, που έσπευσε στον ρωσικό θύλακα από τη Μόσχα, δήλωσε σε αυστηρό τόνο ότι η Ρωσία θα αντιδράσει σε «τέτοιες εχθρικές ενέργειες». Το Κρεμλίνο και το Ρωσικό ΥΠΕΞ ξεκαθάρισαν ότι η απάντηση της Μόσχας δεν θα είναι μόνο «διπλωματική», αλλά «θα περιλαμβάνει πρακτικά αντίμετρα που θα επηρεάσουν τον πληθυσμό της Λιθουανίας». Για τους Ρώσους η ενέργεια αυτή «παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες όσον αφορά το εμπόριο αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα», τη στιγμή που η ίδια τα έχει καταρρακώσει όλα αυτά, με την εισβολή της και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η κατάσταση ήταν ήδη οξυμένη, αφού πριν από λίγες εβδομάδες το ρωσικό κοινοβούλιο αμφισβήτησε ανοιχτά την ανεξαρτησία της Λιθουανίας, η οποία είχε αποφασιστεί το 1991, με τη διάλυση της ΕΣΣΔ… Μάλιστα στη Δούμα κατατέθηκε σχετικό νομοσχέδιο «για την κατάργηση της απόφασης του Κρατικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Λιθουανίας».
Με τη σειρά του, το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας, σχολιάζοντας τις εξελίξεις γύρω από την αντιπαράθεση Ρωσίας – Λιθουανίας, επανέλαβε την «αδιάσειστη» δέσμευσή του στο άρθρο 5 της ιδρυτικής Συνθήκης του ΝΑΤΟ «που προβλέπει ότι μια επίθεση εναντίον ενός μέλους της συμμαχίας είναι επίθεση εναντίον όλων». Υπενθύμισε δε τη μεγάλη ενίσχυση των αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη.
Η εξέλιξη αυτή δυναμιτίζει περαιτέρω την τεταμένη ήδη κατάσταση, πυροδοτεί γεωπολιτικές διεργασίες και ανταγωνισμούς σε όλη την περιοχή, ανοίγει και άλλες εστίες και μέτωπα -που θα εντείνουν κι άλλο τον πολεμικό παροξυσμό- και καθιστά ορατό τον κίνδυνο για μια γενίκευση της αντιπαράθεσης Δύσης – Ρωσίας, που θα προκαλέσει κι άλλη σφαγή κι άλλα βάσανα και δυστυχία στους λαούς της περιοχής.
Ο αντιπολεμικός-αντιιμπεριαλιστικός αγώνας των λαών για ειρήνη και φιλία, που είναι η μοναδική απάντηση σε αυτή όλη την τραγική, εκρηκτική και επικίνδυνη κατάσταση, θα πρέπει να βάλει σαν βασικό στόχο του να φύγουν από την περιοχή οι κάθε λογής προστάτες ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ρωσία.
