Σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις βρίσκονται το τελευταίο διάστημα 200 εργάτες της «Ευρωπαϊκής Νηματουργίας Βαρβαρέσος ΑΕ» με έδρα τη Νάουσα, έχοντας προγραμματίσει απεργιακή κινητοποίηση στις 30 Σεπτέμβρη.
Οι 200 εργάτες της βιομηχανίας, όπως καταγγέλλει το σωματείο εργαζομένων, βρίσκονται σε τραγική θέση καθώς παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 5 μήνες! Η θέση τους επιδεινώνεται από την αντιλαϊκή, αντεργατική επίθεση των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών στη χώρα, που πήρε καταιγιστική μορφή στα χρόνια της διακυβέρνησης από τη ΝΔ. Είναι αυτή η πολιτική που αναγκάζει τους εργαζόμενους να βρίσκονται σε κινητοποιήσεις για δύο χρόνια.

Η εργοδοτική αδιαλλαξία πατάει στους αντεργατικούς νόμους των τελευταίων ετών και έχει φτάσει στο ζενίθ της. Όπως οι ίδιοι οι εργάτες αναφέρουν έχουν «εξαντλήσει κάθε διαδικασία με το ΣΕΠΕ Ημαθίας, το υπουργείο Εργασίας, την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας» και έχουν «ενημερώσει στη Βουλή τις κοινοβουλευτικές ομάδες». Αποτέλεσμα μηδέν.

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα ασφαλώς για τη μη επίλυση των τραγικών προβλημάτων των εργαζόμενων και των οικογενειών τους. Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τις προθέσεις, το ρόλο και τις αντιλήψεις όλων των παραπάνω. Πιστεύουμε πως κι οι ίδιοι οι εργάτες πρέπει να αποκτούν τη δική τους εμπειρία και να εξάγουν πολλαπλά συμπεράσματα. Είναι οι ίδιοι που καταγγέλλουν ότι η επιχείρηση, αυτή που τους αφήνει απλήρωτους να πεινάνε, αποκόμισε τεράστια κέρδη την ίδια περίοδο! Χρηματοδοτήθηκε αδρά, δανειοδοτήθηκε αφειδώς και με εγγυήσεις από το αστικό κράτος, επιδοτήθηκε πλουσιοπάροχα από τον δήθεν ΟΑΕΔ για «προσλήψεις» με δήθεν «προγράμματα εκπαίδευσης»! Την ίδια ακριβώς περίοδο των παχιών αγελάδων για τους ιδιοκτήτες της συγκεκριμένης βιομηχανίας οι εκατοντάδες εργάτες λοιδορήθηκαν με ψίχουλα, μήνες απλήρωτης εργασίας και καθημερινής αγωνίας, μείωση στους μισθούς τους κατά 16%, εκ περιτροπής εργασία, ενοικιάσεις σκλάβων-εργατών, κι εργασία με ατομικές συμβάσεις. Τους περιμένουν, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, διακοπές ρεύματος και ύδρευσης, πλειστηριασμοί σπιτιών ως «κακοπληρωτές» δανείων που έχουν πάρει.

Δικαιολογημένος ο αγώνας των δεκάδων εργατών και πρέπει αυτός να δυναμώσει, να αγκαλιάσει κι άλλους εργάτες που βιώνουν την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Το συμπέρασμα που πρέπει, άφοβα, να βγει είναι πως την πολιτική που πριμοδοτεί προκλητικά την ολιγαρχία και «πληρώνει» με φτώχεια και βούρδουλα τον λαό και την εργατική τάξη, μπορούν και πρέπει να την ανατρέψουν οι αγώνες των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων της χώρας.