Πάνω από 2 χρόνια πανδημίας, το δημόσιο νοσοκομείο σήκωσε και σηκώνει ακόμα το σύνολο των νοσούντων από covid. Ταυτόχρονα το δημόσιο νοσοκομείο είναι εκείνο που υποδέχεται καθημερινά την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και καλύπτει τις ανάγκες της περίθαλψής του.

Σε αυτό το δημόσιο νοσοκομείο η κυβέρνηση της ΝΔ δύο χρόνια τώρα κάνει όλο και μεγαλύτερες περικοπές από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ενίσχυσή του, απολύει τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς και αρνείται να προχωρήσει στη μονιμοποίηση ή ανανέωση των συμβασιούχων. Ενώ ταυτόχρονα το έχει μετατρέψει και σε νοσοκομείο μιας νόσου, αναγκάζοντας τον ελληνικό λαό είτε να περιμένει σε ατελείωτες λίστες για να βρει γιατρούς ή εξωθώντας όσους έχουν την όποια, ακόμα, οικονομική δυνατότητα να στραφούν στις ιδιωτικές κλινικές.

Και ακριβώς αυτή τη στροφή προς τις ιδιωτικές κλινικές, θέλει η κυβέρνηση να πετύχει με τον νόμο για το “νέο ΕΣΥ”, όπως θέλει να το λέει. Μάλιστα για να γίνουν ακόμα πιο ξεκάθαρες οι θέσεις της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός με δηλώσεις του υποστήριξε με σθένος ότι ήρθε η ώρα για να γίνουν μεταρρυθμίσεις στο ΕΣΥ. Οι μεταρρυθμίσεις θα επιτευχθούν με τη σύμπραξη και τη συνέργεια και του ιδιωτικού τομέα όπως έγινε με τις κλίνες ΜΕΘ, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «Το ΕΣΥ δεν είναι υποχρεωτικά κρατικό. Πρέπει να βρει τρόπους συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα».

Κάτω από αυτό το πρίσμα ο νόμος για το νέο ΕΣΥ έρχεται να βάλει τον ιδιωτικό τομέα στα δημόσια νοσοκομεία από την κεντρική είσοδό τους. Έτσι την ώρα που ο λαός δεν έχει πρόσβαση ή η πρόσβαση απαιτεί τεράστιες αναμονές τόσο σε χειρουργεία, όσο και σε θεραπείες, θεσμοθέτησε τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι όποιος έχει λεφτά θα χειρουργείται άμεσα, όποιος δεν έχει θα περιμένει στις λίστες αναμονής, που όλο και θα μεγαλώνουν.

Ταυτόχρονα καθιερώνει τον θεσμό του «προσωπικού γιατρού» στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Ο θεσμός αυτός δεν έρχεται να ενισχύσει τις μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας αλλά να βάλει φραγμό στην πρόσβαση του λαού στα δημόσια νοσοκομεία και τις αναγκαίες εξετάσεις και θεραπείες.

Έρχεται με άλλα λόγια να επιτελέσει τον ρόλο του «θυρωρού» που θα κλείνει ή ανοίγει την πόρτα εισόδου σε δημόσιο νοσοκομείο, εφόσον ο ασθενής δεν θα μπορεί να πηγαίνει κατευθείαν σε δημόσιο νοσοκομείο εάν προηγουμένως δεν έχει λάβει παραπεμπτικό από τον «προσωπικό γιατρό». Μάλιστα και σε αυτή την περίπτωση, θα εφαρμοστεί από την κυβέρνηση, η πολύ πετυχημένη φόρμουλα των προστίμων. Έτσι, αν ο πολίτης δεν είναι εγγεγραμμένος σε προσωπικό γιατρό θα αναγκάζεται να πληρώσει 10%, επιπλέον του καθορισμένου ποσοστού συμμετοχής. Ποσοστό που θα αυξάνεται όσο ο πολίτης δεν θα επιλέγει «τον προσωπικό του ιατρό».

Το Δημόσιο Νοσοκομείο, το Δημόσιο Σύστημα Υγείας γενικά είναι ακρογωνιαίος λίθος μιας κοινωνίας που μεριμνά για τον λαό της. Είναι ζήτημα πάλης του λαού μας η υπεράσπισή του. Γιατί διαφορετικά ο λαός μας θα αργοπεθαίνει χωρίς στοιχειώδη περίθαλψη σε ατελείωτες ουρές και λίστες αναμονής.