Δύο εβδομάδες από την έναρξη των σχολείων μετά την ανάπαυλα των διακοπών των Χριστουγέννων, η πραγ­ματική κατάσταση στα σχολεία απέχει πολύ από αυτήν για την οποία προσπαθεί να πείσει η κυβέρνηση συνεπικουρούμενη από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι η μέχρι τώρα πολιτική που εφάρμοσε από την έναρξη της σχολικής χρονιάς κρίνεται επιτυχημένη διότι έκλεισαν ελάχιστα τμήματα, οι τραγικές ελλείψεις με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπα τα σχολεία δεν μπορούν να κρυφτούν. Κι αυτό διότι τα υποτιθέμενα υγειονομικά πρωτόκολλα που εφαρμόζονται έχουν αφήσει τα σχολεία τις πρώτες δύο εβδομάδες λειτουργίας τους εντελώς ανοχύρωτα απέναντι στην πανδημία με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για την υγεία μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών. Το τραγελαφικό επιχείρημα του υποτιθέμενου αυστηρού υγειονομικού ελέγχου που γίνεται στα πλαίσια της σχολικής μονάδας, με το οποίο η κυβέρνηση προσπάθησε να πείσει για τα μέτρα που πήρε για το άνοιγμά των σχολείων, διαψεύδεται από τα δεκάδες χιλιάδες κρούσματα μαθητών και εκπαιδευτικών που έχουν συσσωρευτεί από το άνοιγμά μέχρι σήμερα. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετική η κατάσταση καθώς στην πραγματικότητα το μόνο επιπλέον μέτρο που πάρθηκε σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο ήταν ένα επιπλέον self-test και αυτό μόνο για την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας.

Παράλληλα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να εφαρμόζει τη διχαστική και εκδικητική πολιτική της, αναγκάζοντας όσους εκπαιδευτικούς δεν έχουν εμβολιαστεί να σηκώσουν όλο το οικονομικό βάρος διενέργειας των τεστ που απαιτούνται. Αντί δηλαδή η κυβέρνηση να δώσει δωρεάν τεστ σε όλους, εφαρμόζει για μια ακόμα φορά μια πολιτική κοινωνικού κανιβαλισμού που αναπαράγει ξανά και ξανά το αντιδραστικό ιδεολόγημα της ατομικής ευθύνης, για να μετακυλήσει στις πλάτες των εργαζομένων τις βαρύτατες δικές της ευθύνες για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας.

Μπροστά στην πολιτική της κυβέρνησης, τα εκπαιδευτικά σωματεία προχώρησαν το προηγούμενο διάστημα σε μια σειρά κινητοποιήσεων, ζητώντας να παρθούν ουσιαστικά υγειονομικά μέτρα για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία. Πρόβαλαν τα δίκαια αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος για 15 και όχι 30 μαθητές στο τμήμα με ταυτόχρονες προσλήψεις εκπαιδευτικών και όχι συγχωνεύσεις τμημάτων εν μέσω πανδημίας και περικοπές θέσεων εργασίας όπως συνέβη φέτος· για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού καθαριστών και καθαριστριών στα σχολεία και εξοπλισμό τους με όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέσα προστασίας· για ένα πλήρως στελεχωμένο και εξοπλισμένο δημόσιο σύστημα υγείας ως το μόνο που μπορεί να αντιμετωπίσει ουσιαστικά την πανδημία.

Στην ίδια κατεύθυνση και οι μαθητές αρκετών σχολείων πήραν αποφάσεις καταλήψεων και κινητοποιήσεων που παλεύουν καταρχήν σε μια σωστή κατεύθυνση, υιοθετώντας και προβάλλοντας τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος. Χρειάζεται ωστόσο εδώ να σημειωθεί ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί σωστό αίτημα αυτό που ζητάει κλείσιμο των σχολείων ως μέσο ανάσχεσης και αντιμετώπισης της πανδημίας. Ένα τέτοιο αίτημα σήμερα, από τη μία δικαιώνει την πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις δύο προηγούμενες σχολικές χρονιές προχωρώντας στο πολύμηνο κλείσιμο των σχολείων για να αντιμετωπίσει έτσι -υποτίθεται- την πανδημία και από την άλλη αποπροσανατολίζει από το πραγματικό περιεχόμενο της πάλης, το οποίο δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στο ψευτοδίλημμα είτε ανοιχτά σχολεία, είτε προστασία από την πανδημία. Αντίθετα, το μαθητικό και το εκπαιδευτικό κίνημα χρειάζεται να δώσουν τη μάχη για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία.

Απέναντι στον αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος, το υπουργείο και η κυβέρνηση απάντησε με τις γνωστές σε όλους πλέον πρακτικές: τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία απέναντι σε όσους αντιστέκονται σε αυτήν την πολιτική. Σε αυτήν την κατεύθυνση το υπουργείο δίνει οδηγίες στους εκπαιδευτικούς των κατειλημμένων σχολείων να προχωρήσουν σε τηλεκπαίδευση, παίρνοντας απουσίες από τους μαθητές που δεν συμμετέχουν στο μάθημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υφυπουργός παιδείας Άγγελος Συρίγος δήλωσε πως όσοι καθηγητές αρνηθούν να συμμορφωθούν προς αυτήν την κατεύθυνση «θα αντιμετωπιστούν από τις περιφερειακές διευθύνσεις και στη συνέχεια από το υπουργείο. Δεν μπορούμε να αφήνουμε τα παιδιά χωρίς μάθημα», ενώ η Κεραμέως στον αέρα τηλεοπτικής εκπομπής ζήτησε από τους γονείς να μετατραπούν σε καταδότες και «να στείλουν τα στοιχεία των εκπαιδευτικών που δεν κάνουν τηλεκπαίδευση». Φυσικά, μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει το επιχείρημα ότι δεν μπορούν να μένουν οι μαθητές χωρίς μάθημα, όταν αυτό λέγεται από κυβερνητικά στελέχη. Πάει πολύ, αυτοί που καταδίκασαν το μαθητικό πληθυσμό της Ελλάδας στο μαρτύριο της πολύμηνης τηλεκπαίδευσης τις δύο προηγούμενες σχολικές χρονιές, που υπέγραψαν τις σκανδαλώδεις συμβάσεις με την cisco για την πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης webex να εμφανίζονται τώρα ότι κόπτονται για την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία.

Αυτός που απειλεί πραγματικά την εκπαιδευτική και μαθησιακή διαδικασία είναι το υπουργείο και η κυβέρνηση με την πολιτική που ακολουθεί καταδικάζοντας τα σχολεία πρώτα σε παρατεταμένο λοκντάουν και τώρα σε μια κατάσταση που στην πραγματικότητα υπολειτουργούν. Από αυτήν την άποψη ο αγώνας εκπαιδευτικών και μαθητών που αντιστέκονται σε αυτήν την πολιτική είναι ένας δίκαιος αγώνας.