«Συνομιλίες» για τη διχοτόμηση

Παράλληλη τροχιά διανύουν οι διαδικασίες ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών και επανέναρξης συνομιλιών για το Κυπριακό. Κοινός στόχος των ιμπεριαλιστών-«συμμάχων μας» η επαναπροσέγγιση Τουρκίας-ΕΕ ή (με αμερικανική διατύπωση) η αγκίστρωση της Τουρκίας στη Δύση. Κύριο εργαλείο τους τα ανταλλάγματα, που παρέχονται στην Άγκυρα από τα ιμάτια των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

«Οι προσπάθειες που κάνουμε αφορούν τη διαμόρφωση εποικοδομητικών και βιώσιμων δεσμών μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ» ομολογεί από την Άγκυρα, ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Μάας και εντοπίζοντας «μηνύματα αποκλιμάκωσης από την Τουρκία από τις αρχές του έτους» ξεχώρισε σαν «θετικό μήνυμα» την πρόσφατη αποχώρηση του «Μπαρμπαρός» από την κυπριακή ΑΟΖ, όπου συνέχιζε παράνομες έρευνες, μιλώντας για «πρόωρο τερματισμό των σεισμικών ερευνών στα ανοικτά της Κύπρου…». Έτσι ο Γερμανός υπουργός, για να μη κακοκαρδίσει τους οικοδεσπότες του, αποχαρακτήρισε την καταπάτηση της εν δυνάμει κυπριακής ΑΟΖ με την ουδέτερη διατύπωση «ανοικτά της Κύπρου».

Και ενώ αναμένεται η πιο ενεργή ανάμειξη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, μετά την ορκωμοσία Μπάιντεν, Βρυξέλλες και Μόσχα ακροβολίζονται για να ενισχύσουν τις θέσεις τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας, Κόστα (που τώρα προεδρεύει στην ΕΕ), ο οποίος παρουσία του Μητσοτάκη διαβεβαίωσε ότι «θα προσπαθήσουμε να υπάρξει μια εξομάλυνση των σχέσεων όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ώστε να φτάσουμε στο Συμβούλιο το Μάρτιο όχι με τις προτάσεις που εγκρίθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά να έχουμε μια νέα ατζέντα, μια νέα σχέση με την Τουρκία, χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τα δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου».

Αντίστοιχα ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Λαβρόφ, στην ετήσια συνέντευξη Τύπου, ζήτησε όλα τα προβλήματα, που σχετίζονται με τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου να επιλυθούν μέσω διαλόγου και δήλωσε την ετοιμότητα της Μόσχας «να φανεί χρήσιμη σε οτιδήποτε», αξιοποιώντας τις καλές σχέσεις της με τις εμπλεκόμενες χώρες.
Επίσης αναφερόμενος στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα και στην τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κύπριο ομόλογό του, Χριστοδουλίδη, επισήμανε ότι «Οι Αμερικανοί προσπαθούν να τους πείσουν, αλλά οι λογικοί πολιτικοί βλέπουν όλο το υπόβαθρο, δηλαδή ότι ο στόχος είναι να καλλιεργηθεί η εικόνα της Ρωσίας ως εχθρού. Δεν υπάρχει διπλωματία σ’ αυτό, αλλά ο ωμός δημόσιος εξαναγκασμός. Αμερικανοί διπλωμάτες σε όποια χώρα υπηρετούν, σε αντίθεση με όλους τους κανόνες, δεν διστάζουν να ζητούν ανοιχτά τον τερματισμό της συνεργασίας με τη Ρωσία».

Την ίδια ώρα εντείνονται οι μεθοδεύσεις για νέο χαντάκωμα της Κύπρου, που οδηγεί στην τελική ευθεία της διχοτόμησης. «Είμαστε πάντα έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε κάθε πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για την επίλυση του Κυπριακού», δηλώνει ο Δένδιας, σιγοντάροντας τον Αναστασιάδη που δικαιολογείται με το πρόσχημα ότι «εκείνος που θα αρνηθεί την πρόσκληση θα του αποδοθούν ευθύνες». Έτσι η Λευκωσία οδηγείται εσπευσμένα -πιθανά το Φλεβάρη- στην άτυπη πενταμερή με ανοιχτή ατζέντα, αποδεχόμενη την ανατροπή όλων των μέχρι σήμερα διπλωματικών σταθερών της.
Με την «εποικοδομητική ασάφεια», βρετανικής έμπνευσης, η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία μπαίνει στο τραπέζι των συνομιλιών δίπλα στην «κυριαρχική ισότητα» δύο κρατών («εάν το θέλουν οι δύο πλευρές» λέει η Λουτ στη Λευκωσία) και η «ισχυρή βούληση (της Λευκωσίας) για την επανέναρξη ενός γόνιμου διαλόγου από το σημείο που διακόπηκε στη Διάσκεψη του Κρανς Μοντανά» μετατρέπεται σε ευχολόγιο του Αναστασιάδη για εσωτερική κατανάλωση και επικίνδυνο εφησυχασμό του κυπριακού λαού.

Αυτή την κατεύθυνση ενισχύουν τα Ηνωμένα Έθνη, που με τις δύο τελευταίες εκθέσεις του Γενικού Γραμματέα (για την ετήσια ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και την αποστολή των λεγόμενων καλών υπηρεσιών τους), έστειλαν στα αζήτητα την Κυπριακή Δημοκρατία και επιστράτευσαν την ισοπεδωτική ορολογία των «ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών αρχών», υποβαθμίζοντας εκ των προτέρων την Κυπριακή Δημοκρατία σε κοινότητα. Ταυτόχρονα οι εκθέσεις παραγράφουν κάθε αναφορά στα όποια θετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Μ’ αυτόν τον τρόπο εξαφανίζεται το πρόβλημα της στρατιωτικής κατοχής και κατάλυσης της κυριαρχίας ενός ανεξάρτητου κράτους, αλλά και οι νωπές ακόμα επεκτατικές δραστηριότητες του κατοχικού καθεστώτος στην Αμμόχωστο.

Στο μεταξύ αντιπαράθεση για το «περιτύλιγμα» έχει ξεσπάσει και στα κατεχόμενα. Η «αντιπολίτευση» συμβουλεύει τον Τατάρ ότι δεν πρέπει να μεταβεί στην άτυπη πενταμερή διάσκεψη με τη θέση για μια «λύση δύο κρατών», αλλά με πρόταση για «λύση συνομοσπονδίας» ή κατ’ όνομα ομοσπονδίας, η οποία όμως θα κινείται στη βάση των δύο ίσων κυρίαρχων κρατών!
Σε κάθε περίπτωση οι διεργασίες στα κατεχόμενα θα καθοριστούν από τις επιλογές της Άγκυρας.