Καθησυχαστικός εμφανίζεται ο πρωθυπουργός στα αλλεπάλληλα τηλεοπτικά μηνύματά του προς το λαό, ενώ ταυτόχρονα γευματίζει στο πατρικό του σπίτι στα Χανιά με το γεράκι της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο.
Πουλώντας με το καντάρι ιατρικό ενδιαφέρον έναντι του κορονοϊού, πατρική προστασία προς την εξεγερμένη νεολαία, πατριδοκαπηλία στα ελληνοτουρκικά και εφησυχασμό για την αναμφισβήτητη οικονομική κατάρρευση της χώρας, δηλώνει ψευδέστατα πως: «…το 60-70% των πολιτών στηρίζει τα μέτρα και είναι διατεθειμένο να συστρατευτεί στην κοινή προσπάθεια για τη σωτηρία της χώρας μας …». Οι δηλώσεις αυτές απεικονίζουν την κυνικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται από την ολιγαρχία και τα αστικά κόμματα τα σκληρά δοκιμαζόμενα εργατολαϊκά στρώματα που οδηγούνται άρον – άρον στην ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, θυσία στο βωμό της καπιταλιστικής και υγειονομικής κρίσης και της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας.
Από την άλλη πλευρά, ο υπουργός Οικονομικών, εν αναμονή της περιλάλητης συνδρομής του «Ταμείου Ανάκαμψης», δεν κρύβει τις κάλπικες εξαγγελίες του πως το «μαξιλάρι» των 37,8 δισ. € θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους αν εμφανιστεί νέα ύφεση!
Ο ελληνικός λαός δεν χρωστά τίποτα και σε κανέναν. Δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη για τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Όλα τα μεταπολιτευτικά κόμματα που ανέλαβαν την κυβερνητική εξουσία και υπέκλεψαν την ψήφο του λαού, χάρη στους καλπονοθευτικούς εκλογικούς νόμους, φέρουν και την ευθύνη για την πορεία των δημόσιων οικονομικών και την κατάρρευση της οικονομίας.
Η καπιταλιστική κρίση είναι σύμφυτη με τη λειτουργία του συστήματος και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις εργατικές ή λαϊκές διεκδικήσεις. Σε ό,τι αφορά την υγειονομική κρίση, η ανυπαρξία του κυβερνητικού ενδιαφέροντος φάνηκε στην κραυγαλέα εγκατάλειψη του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στην ανυπαρξία σχολικών αιθουσών και διδακτικού προσωπικού για την ασφαλή παρακολούθηση των σχολικών μαθημάτων, στα εμφανώς περιορισμένα μέσα μεταφοράς για τη μετακίνηση των εργαζόμενων, στο αλαλούμ των δρομολογίων των πλοίων κ.α.
★★★
Στον οικονομικό τομέα, η πτώση του ΑΕΠ κατά 15,2% κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2020 σηματοδοτεί μία ακόμα πιο βαθιά ύφεση για το επόμενο εξάμηνο. Κι αυτό γιατί έχουν μετατεθεί πληρωμές υποχρεώσεων επιχειρήσεων για το τέλος του χρόνου, ενώ στο μεταξύ οι επιχειρήσεις βάζουν λουκέτα κατά χιλιάδες. Η ανεργία στον τουρισμό και τον επισιτισμό καλπάζει, ενώ απαιτούνται νέες και συνεχείς επιδοτήσεις για κάλυψη των άμεσων αναγκών τους. Η αγροκτηνοτροφική παραγωγή στο σιτοβολώνα της χώρας, τη Θεσσαλία, καταστράφηκε ολοσχερώς, και την ίδια στιγμή μέτρα που εισηγούνται οι διάφοροι φωστήρες της ΕΚΤ, της Κομισιόν και των ντόπιων αστικών κομμάτων στρέφονται μονομερώς κατά του λαού, ενώ ευνοούν κραυγαλέα την ντόπια ολιγαρχία και τα μονοπώλια.
Όλα αυτά τα οικονομικά και υγειονομικά μέτρα έχουν μοναδικό σκοπό τη μείωση του μισθού εργασίας των εργαζομένων, με παράλληλο ξεθεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων, την περιχαράκωση των πολιτών πίσω από τη μάσκα, λόγω της ανυπαρξίας κρατικής δαπάνης για νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, την ίδια στιγμή που τα εξαγγελλόμενα μέτρα κατά της πανδημίας διαλύουν οικονομικά τους μικρομεσαίους επαγγελματίες. Και να γιατί:
Τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που ανακοίνωσε πτώση του ΑΕΠ κατά 15,2% (περ. 28,5 δισ. €) για το 2ο τρίμηνο του 2020, συνοδευόμενη από πτώση της κατανάλωσης κατά 10,2%, των επενδύσεων κατά 10,3% και των εξαγωγών κατά 32,1%, αποτελούν στοιχεία που δείχνουν την κατρακύλα που έχει πάρει η ελληνική οικονομία παρά τους κυβερνητικούς λεονταρισμούς. Και γίνεται αντιληπτό πως το διαβόητο «μαξιλάρι» δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο επερχόμενο κύμα ληξιπροθέσμων οφειλών, λόγω αδυναμίας πληρωμών, σε φόρους, δάνεια, εισφορές ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ κλπ, από τον λεηλατημένο λαό. Άρα τα προβλεπόμενα έσοδα του Προϋπολογισμού του 2020 (συνολικά 54,129 δισ. €) αποδεικνύονται απολύτως ανεπαρκή, ιδίως αν η πτώση του ΑΕΠ αγγίξει το 18% (περ. 34,2 δισ. €). Με λίγα λόγια, ό,τι αποκτήθηκε με ματωμένες θυσίες του λαού, μπορεί να χαθεί σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Οι περικοπές των μισθών, ημερομισθίων κλπ, σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης, τα καύσιμα, τη φορολογία, στο κόστος των υπηρεσιών κλπ, οδηγεί με βεβαιότητα στη συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων, την περικοπή δαπανών για διατροφή, ένδυση, υπόδηση, θέρμανση, συσκευές, επισκευές, διασκέδαση, αναψυχή, διακοπές κ.α. καταναλωτικών αναγκών, με συνέπεια την επέκταση της ύφεσης, το κλείσιμο των χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τη μείωση των κρατικών εσόδων, την εκτίναξη των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Γιατί τα οικονομικά των λαϊκών νοικοκυριών έχουν πλέον στυφτεί σε τέτοιο βαθμό ώστε ο κόσμος δεν μπορεί πια να αγοράζει ούτε τα στοιχειώδη! Απομένει ωστόσο στην κυβέρνηση, η γλυκιά προσμονή των 32 δισ. € του «Ταμείου Ανάκαμψης», για τα οποία η ΕΕ προς το παρόν σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στις δυσκολίες να ξεπεραστούν οι σκόπελοι των αντιτιθέμενων στο «Ταμείο» κρατών-μελών (Ολλανδία, Αυστρία, Σουηδία, Δανία).
Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα, από την τραγική κατάσταση στην οποία οδηγείται ο λαός μας, είναι πως η αναγωγή του τομέα των υπηρεσιών σε κυρίαρχο παράγοντα της οικονομίας αποτελεί καθοριστικό λάθος, το οποίο πληρώθηκε πολύ ακριβά. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, η ζημιά στον τουρισμό θα αφήσει αξεπέραστα σημάδια και τις επόμενες χρονιές, αφού ήδη τα μονοπώλια του κλάδου (TUI Cruises, MSC Cruisew, COSTA Co κ.α.), επιφυλάσσονται προς το παρόν να συνάψουν συμβόλαια με το ΣΕΤΕ.
★★★
Τέλος, με το νομοθετικό τερατούργημα που παρουσίασε η κυβέρνηση της ΝΔ για το νέο «πτωχευτικό κώδικα», με ισχύ από 1ης Γενάρη 2021, ενταφιάζει οριστικά και τα ελάχιστα μέτρα προστασίας που είχαν απομείνει για την πρώτη κατοικία, ενώ παράλληλα δίνει σήμα «επέλασης» σε τράπεζες, κράτος και επιχειρηματικούς ομίλους για να σφίξουν κι άλλο τη θηλιά των πλειστηριασμών και εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια. Το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, που βαραίνουν τα χειμαζόμενα λαϊκά νοικοκυριά, και η προσπάθεια του κράτους να απαλλάξει τις τράπεζες από τα ληξιπρόθεσμα χρέη, προκειμένου να «εξυγιανθούν» και να τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, αποτελούν εδώ και μια δεκαετία κεντρικό στόχο όλων των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Στη μια άκρη αυτής της ληστρικής πολιτικής βρίσκεται η κλιμάκωση των εκβιασμών στα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώσουν με χρήματα που αδυνατούν να βρουν και στην άλλη οι αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών από τα λεφτά του λαού και οι παχυλές επιδοτήσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους που συμμετέχουν με τα κεφάλαιά τους.
Σκοπός της Δεξιάς είναι η «νόμιμη» αρπαγή των ληξιπρόθεσμων οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών -μέσω της κήρυξής τους σε πτώχευση- και άρα η ρευστοποίηση και το άρπαγμα των περιουσιακών στοιχείων τους.
Παρά τις αναφορές περί δήθεν «προστασίας των αδύναμων δανειοληπτών» και της «κυβερνητικής κοινωνικής ευαισθησίας», η απώτερη σκέψη του νέου Ν/σχ (όπως άλλωστε και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) είναι το να μπει ταφόπλακα στις χιλιάδες (περίπου 70.000) αιτήσεις ρύθμισης οφειλών του Ν 3869/2010 (νόμος Κατσέλη), για τη δήθεν «προστασία της πρώτης κατοικίας», οι οποίες εκκρεμούν ενώπιον των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων και η εκδίκασή τους καθυστερεί. Προβλέπεται ο επαναπροσδιορισμός 37.000 τουλάχιστον εκκρεμών υποθέσεων, οι οποίες και έχουν λάβει δικάσιμο μέχρι το 2032. Πρόκειται προφανώς για επίσπευση με δίκες εξπρές των υπερχρεωμένων νοικοκυριών που συνοδεύονται με άμεσους πλειστηριασμούς και κατασχέσεις κατ’ εφαρμογή των απαιτήσεων των τραπεζών. Τα κατασχεμένα ακίνητα θα μεταβιβάζονται σε έναν ιδιωτικό ειδικό φορέα (εταιρεία, τράπεζα ή ξένο fund), ο οποίος θα εκποιεί στη συνέχεια το ακίνητο. Ο φορέας θα απολαμβάνει ευεργετικές φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές, απαλλαγές από φόρους μεταβίβασης, ΕΝΦΙΑ, και άλλα πλεονεκτήματα. Η κυβερνητική «ευαισθησία» έγκειται στο γεγονός ότι δίνεται τάχα η δυνατότητα στον (πρώην) ιδιοκτήτη να μπορεί να διαμένει επί 12ετία στο κατασχεμένο του σπίτι, πληρώνοντας ένα επιδοτούμενο ενοίκιο, σύμφωνα με τους αυστηρότατους όρους και τις προϋποθέσεις (εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, παραιτούμενου του δανειολήπτη από το τραπεζικό και εισοδηματικό απόρρητο) του προγράμματος «Γέφυρα». Εάν ο πρώην ιδιοκτήτης και σημερινός νοικάρης δεν καταβάλει έγκαιρα τρία συνεχόμενα νοίκια, ο φορέας έχει το δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση και να προχωρήσει άμεσα σε πλειστηριασμό. Σε περίπτωση άγονων πλειστηριασμών, προβλέπεται η αυτοδίκαιη διαδοχική πτώση της τιμής πρώτης προσφοράς που οδηγεί στο ξεπούλημα του ακινήτου. Σύμφωνα με τον «Κώδικα»: «…εάν δεν επιτευχθεί η εκποίηση του πράγματος έστω και έναντι συμβολικού ανταλλάγματος, συνάγεται ότι κανείς στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να αξιοποιήσει το πράγμα επωφελώς. Στην περίπτωση αυτή η κυριότητα του πράγματος περιέρχεται στο Δημόσιο».
Η Δεξιά προχωρά ακάθεκτη στο σάρωμα της λαϊκής περιουσίας, προκειμένου να βάλει χέρι στα περίπου 80 δισ. ευρώ του ιδιωτικού χρέους των λαϊκών οικογενειών που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα μετά τις αλλεπάλληλες κρίσεις. Με το νέο «Κώδικα», που αποτελεί επέκταση τόσο της ευρωπαϊκής οδηγίας, όσο και του σχετικού νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρείται ο περιορισμός των κρατικών απωλειών από το χρέος των νοικοκυριών, βάζοντας στο κάδρο και το σάρωμα των περίπου 155 δισ. ευρώ των επιχειρηματικών χρεών.
Σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για μία αθλιότητα που σκοπό έχει να λεηλατήσει ό,τι έχει απομείνει από τα φορτωμένα με ληξιπρόθεσμες οφειλές λαϊκά νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προκειμένου να στηρίξει το μεγάλο ντόπιο και ξένο μονοπωλιακό κεφάλαιο και τις φιλόδοξες κυβερνητικές προτάσεις για επανεκκίνηση της οικονομίας με το νέο «Εθνικό Πρόγραμμα Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας 2021-23».
