Στην Ελλάδα η πολυμέτωπη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης
οδηγεί σε μια εκρηκτική κοινωνική κατάσταση

Όλος ο πλανήτης συνταράσσεται! Πυκνές και κρίσιμες εξελίξεις σημειώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην ευρωπαϊκή ήπειρο επικρατεί μια πρωτόγνωρη, μεταπολεμικά, γεωπολιτική ένταση και πολλαπλή κρίση. Οι αντιθέσεις, οι ανταγωνισμοί, τα διλήμματα, οι διχασμοί και οι συγκρούσεις -στο εσωτερικό της κάθε χώρας, μέσα στην ήπειρο, και με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις- είναι σε πρώτο πλάνο. Η ΕΕ βρίσκεται σε μια παραλυτική κατάσταση, εγκλωβισμένη σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Αδιέξοδα ορθώνονται μπροστά της και η οδός διαφυγής, που αναζητείται εναγωνίως, δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Η περίφημη «αρραγής ενότητα» της Δύσης -για την οποία τόσο επαίρονταν όλοι τους- δοκιμάζεται ήδη σοβαρά. Η εκβιαστική στοίχιση της ΕΕ με τις ΗΠΑ στο αντιρωσικό μέτωπο της Δύσης και η επίσης εκβιαστική αυξομείωση των ροών του φυσικού αερίου από τη Ρωσία -με το ενδεχόμενο της πλήρους διακοπής του να γίνεται όλο και πιο πιθανό- δημιουργούν εφιαλτικά γεωπολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα και συνθήκες. Η σφοδρή ενεργειακή κρίση και ο ασυγκράτητος πληθωρισμός προοιωνίζονται ένα δραματικό χειμώνα για τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Η «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής οικονομίας, η Γερμανία, που στήριξε -εν πολλοίς- το οικονομικό της «θαύμα» στο φτηνό ρωσικό αέριο, βαδίζει κυριολεκτικά σε αχαρτογράφητα νερά. Οι ευρωπαίοι ηγέτες τρέχουν, σε διάφορες κατευθύνσεις, να εξασφαλίσουν εναλλακτικές λύσεις και να κλείσουν ενεργειακές συμφωνίες με άλλες χώρες, με αποτελέσματα αναντίστοιχα με τις πραγματικές ανάγκες. Αναβρασμός και πανικός επικρατούν. Σχέδια έκτακτης ανάγκης συζητούνται και καταστρώνονται για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Ο λιγνίτης και η πυρηνική ενέργεια επιστρέφουν και ενεργειακοί κολοσσοί κρατικοποιούνται στέλνοντας στα αζήτητα τις «άκαμπτες» εντολές των Βρυξελλών για τις «πράσινες» πολιτικές και το περιβόητο μοντέλο των ιδιωτικοποιήσεων και της «απελευθέρωσης» των αγορών ενέργειας… Οι ανάγκες του καπιταλισμού άλλα επιτάσσουν τώρα!

Η πτωτική τάση του ευρώ επιταχύνεται. Βρίσκεται σε χαμηλά εικοσαετίας, στο ίδιο επίπεδο με το δολάριο. Οι ανησυχίες, τα διλήμματα και οι αντιθέσεις στους κόλπους της ΕΕ για την αντιμετώπιση της κατάστασης ενισχύονται. Νέα μνημόνια ετοιμάζονται για τις ευάλωτες χώρες. Η Ελλάδα ήδη αναφέρεται ρητά. Η υπερχρεωμένη Ιταλία, η τρίτη οικονομία της ΕΕ, βρίσκεται σε έντονη πολιτική και οικονομική περιδίνηση. Και ακόμη είμαστε στην αρχή. Οι εκτιμήσεις των ευρωπαϊκών και των παγκόσμιων οικονομικών και πολιτικών οργανισμών για τις προοπτικές της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας αναθεωρούνται συνεχώς προς το χειρότερο και καταλήγουν στην ίδια ανησυχητική διαπίστωση. «Έρχεται σοκ»! Η «τέλεια καταιγίδα» είναι μπροστά μας! Και η πιο φαιδρή, «αλκοόλ ή ψυχοφάρμακα»!

Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός ξεσπούν με μανία πάνω στις εξουθενωμένες κοινωνίες, σε όλο τον κόσμο. Από τη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, μέχρι τη φτωχότερη χώρα. Η ακραία φτώχεια και εξαθλίωση εξαπλώνονται ραγδαία στη μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Η διεθνής οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008, αφού σημείωσε κατά τα ενδιάμεσα χρόνια υφέσεις και εξάρσεις, εμφανίζεται τώρα με ένα νέο ισχυρό κύμα. Η πανδημία πριν και τώρα ο πόλεμος στην Ουκρανία -με τις αλυσιδωτές αντιδράσεις και τις γεωπολιτικές ανατροπές και ανακατατάξεις- την τροφοδοτούν και την εκτινάσσουν.

Παράλληλα, εκδηλώνεται μια βαθιά πολιτική και κυβερνητική κρίση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Βουλγαρία, την Εσθονία, για να αναφερθούμε στις κυριότερες -αυτή τη στιγμή- με τα σοβαρότερα προβλήματα. Κυβερνήσεις καταρρέουν, τα αστικά πολιτικά συστήματα δοκιμάζονται και κλονίζονται. Και ακόμη είμαστε στην αρχή. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες των τελευταίων εξελίξεων είναι δραματικές. Οι πολίτες οδηγούνται σε απόγνωση. Η λαϊκή οργή κυριαρχεί παντού. Το μόνο ελπιδοφόρο γεγονός είναι ότι απέναντι στα μαύρα αυτά σύννεφα, που γίνονται όλο και πιο βαριά και απειλητικά, εκδηλώνονται οι πρώτες μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις και απεργίες, σε όλο τον κόσμο. Ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να φρενάρει την καπιταλιστική βαρβαρότητα που εκδηλώνεται στην πιο άγρια μορφή κατά τα μεταπολεμικά χρόνια. Ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να διαλύσει τη σκοτεινιά που απλώνεται παντού.

Και η Ελλάδα;

Και η Ελλάδα; Η Ελλάδα έχει παραδοθεί στις φλόγες, για άλλη μια φορά. Μια νέα καταστροφική πυρκαγιά στην Πεντέλη έκαψε ό,τι είχε απομείνει από τις προηγούμενες πυρκαγιές. Σπίτια κάηκαν, κάποια για δεύτερη και τρίτη φορά, περιουσίες και κόποι μιας ζωής καταστράφηκαν. Και η κυβέρνηση ΝΔ και ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός που βυθίζουν το λαό σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια, ανασφάλεια και πόνο, κομπάζουν για το «συντονισμό» και την «αποτελεσματικότητα» του κρατικού μηχανισμού!

Μια προκλητική προπαγάνδα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ πασχίζει να συγκαλύψει τις βαρύτατες ευθύνες του περιβόητου «επιτελικού κράτους» για τις τραγικές καταστάσεις που βίωσε και βιώνει ο λαός μας, να σκεπάσει με ψεύδη την ανικανότητα και την προκλητική αδιαφορία τους για πραγματικά μέτρα προστασίας της ζωής και της περιουσίας των λαϊκών στρωμάτων και του περιβάλλοντος. Γιατί, για τα τραγικά μεγέθη αυτών των καταστροφών, δεν ευθύνεται κανένα «ακραίο» καιρικό φαινόμενο, καμιά «κλιματική κρίση», καμιά «ιδιαίτερη συνθήκη»! Και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, όπου εκδηλώνονται ανάλογες καταστάσεις, φταίχτες είναι οι κρατούντες. Αυτοί αφήνουν τους λαούς έκθετους σε φωτιές, πλημμύρες, χιονιάδες, σεισμούς, πανδημίες, στερημένους από κοινωνικές παροχές, δομές και υποδομές. Αυτοί είναι που αδιαφορούν σκανδαλωδώς να διαμορφώσουν τους κατάλληλους μηχανισμούς και να πάρουν τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, για την προστασία της ζωής, της περιουσίας, της υγείας και της εργασίας των εργατολαϊκών στρωμάτων.

Οι φωτιές -αν και αναμενόμενες- ήρθαν, και αυτές με τη σειρά τους, να επιβεβαιώσουν πως το καλοκαίρι που διανύουμε είναι εξαιρετικά απρόβλεπτο. Δεν είναι μόνο το ευρύτερο ασταθές διεθνές γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον που επηρεάζει τις εσωτερικές εξελίξεις και η κλιμακούμενη ελληνοτουρκική κρίση. Μια χώρα, σαν την Ελλάδα, λεηλατημένη από τα μνημόνια, τους δανειστές και την ολιγαρχία της, μια χώρα εξαιρετικά αποδυναμωμένη, είναι ευάλωτη σε κάθε αναποδιά, είναι κυριολεκτικά φτερό στον άνεμο.

Είναι βέβαιο πως το μείγμα της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας και των φυσικών καταστροφών και της εξοντωτικής πολυμέτωπης αντιλαϊκής πολιτικής της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης οδηγεί σε μια εκρηκτική κοινωνική κατάσταση. Η σκηνοθεσία μιας παραπλανητικής πραγματικότητας που αναφέρεται στην «επιτυχή διαχείριση» των «μεγάλων κρίσεων» έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με όσα έχουν βιώσει και συνεχίζουν να βιώνουν τα πλατιά εργατολαϊκά στρώματα. Είναι, επίσης βέβαιο, πως τους επόμενους μήνες θα υπάρξει δραματική επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Τα χειρότερα για το λαό είναι μπροστά.

Αυτή η κατάσταση αναπόφευκτα θα δημιουργήσει συνθήκες εντεινόμενης πολιτικής αστάθειας και κρίσης. Τα μπρος-πίσω με τους κυβερνητικούς εκλογικούς σχεδιασμούς αυτό επιβεβαιώνουν. Το αφήγημα της σταθερότητας είναι διάτρητο. Η κυβέρνηση ΝΔ θα υποστεί τις συνέπειες της ακραία αντιλαϊκής πολιτικής της. Τα μέτρα δήθεν «ανακούφισης» των λαϊκών νοικοκυριών, τα ψευτοεπιδόματα και οι ψευτοπαροχές δεν μπορούν να την εξω­ραΐσουν, δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τις απώλειες, τη μεγάλη ληστεία σε βάρος των εργατολαϊκών στρωμάτων, που συνεχίζεται με ακραίο τρόπο. Το κυβερνητικό σλόγκαν «δίπλα στον πολίτη» αποτελεί πρόκληση και εμπαιγμό. Τα χειρότερα και για τη ΝΔ είναι, επίσης, μπροστά.