Με μάσκα βγαίνει πλέον ο Χαρδαλιάς αραδιάζοντας φοβικές μαρτυρίες κι όλα τα καιρικά γεγονότα ονομάζονται ακραία, για να τρομάζουν οι νοικοκυραίοι κι ο καθένας που βλέπει ότι η κυβέρνηση απουσιάζει να μπαίνει στο καβούκι του και να πρυτανεύει η ατομική ευθύνη. Πρόσφατα, νεαρή μασκοφόρος ανταποκρίτρια της τηλεόρασης έλεγε ότι όλα είναι ατομική ευθύνη, δηλαδή ό,τι άκουσε από τους κυβερνητικούς παπαγάλους, για να τραμπαλίζει το κεφάλι μας και να ζητάμε ομπρέλες στη συνωμοσία του σύμπαντος. Με τούτα και με τ’ άλλα μπαίνει ένας κακός χειμώνας και, αν δεν αγρυπνούμε και δεν αγωνιζόμαστε, θα καεί το πελεκούδι.

▲▼▲

Μοίρασαν αποκριάτικες μουτσούνες στα νήπια και στα σχολεία και μοιάζουν τα παιδιά με μεταμφιεσμένα ζωάκια. Παραδέχτηκε η κυβέρνηση ένα λάθος, ο ένας το πλασάρει στον άλλο για να χαθεί η μπάλα της ευθύνης. Στο μεταξύ άνοιξαν -τρόπος του λέγειν- τα σχολεία, λείπουν δάσκαλοι, καθηγητές και λοιπό προσωπικό, αλλά η φιλιππινέζα των ιδιωτικών Ν. Κεραμέως δηλώνει ευχαριστημένη απ’ το χάος. Ούτε αναρχική να ήταν! Θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να μάθουμε τι τσέπωσαν οι εταιρείες του ευρύτερου μητσοτακικού περιβάλλοντος, όπως έγινε με τον περίπατο του Μπακογιάννη στην Αθήνα.

▲▼▲

Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας. Γιατί άλλο είναι να έχεις γεωργία, ελαφριά και βαριά βιομηχανία, κτηνοτροφία και αλιεία κι άλλο να περιμένεις σαν ζήτουλας πότε θα σου στείλουν οι εταιρείες τους τουρίστες. Λίγο ο ιός, λίγο η κυβέρνηση της Τουρκίας που ζωγραφίζει και ξαναζωγραφίζει γαλάζιους χάρτες και η οικονομική ύφεση βαράει κόκκινο. Οι ετικέτες στα προϊόντα του σούπερ μάρκετ γράφουν… Παταγονία και οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται. Περιμένουν με αγωνία κάποια μπούρδα του Σημίτη για την ισχυρή Ελλάδα και κάποια αγωνιστική κουταμάρα των τροτσκιστών για την ιμπεριαλιστική μας χώρα.

▲▼▲

Πίσω από τα γεγονότα υπάρχουν αιτίες. Οι αφορμές είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Στη Μόρια στοιβάχτηκαν πέντε φορές παραπάνω άνθρωποι, σε αυτό που εμείς λέμε στρατόπεδο συγκέντρωσης και οι κυβερνητικοί παπαγάλοι το ονομάζουν “δομή”. Ύστερα οι Αγιάννηδες έβαλαν φωτιά για να κάψουν τις συνθήκες εγκλεισμού τους και έμμεσα να υποδείξουν τις ευθύνες του πολιτισμένου κόσμου. Μετά ξαμοληθήκαν τα σκυλιά του Χρυσοχοΐδη για να βρουν τους πεινασμένους και να κρύψουν τις ανομίες τους. Αναγνώστη, όταν το δάχτυλο δείχνει το φεγγάρι, μην κοιτάς το δάχτυλο.