Τον θάνατο τουλάχιστον 32 ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 159 προκάλεσαν νέες μάχες που σημειώθηκαν στη Λιβύη και για τις οποίες οι δύο κυβερνήσεις αλληλοκατηγορούνται. Αυτή του Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, που εδρεύει στην Τρίπολη, κατηγόρησε την πλευρά του Φάτι Μπασάγα, που εδρεύει στην ανατολική πλευρά της χώρας, ότι «έθεσε σε εφαρμογή τις απειλές του» να καταλάβει την πρωτεύουσα. Από την άλλη, η πλευρά του Μπασάγα επέκρινε ξανά την κυβέρνηση της Τρίπολης ως «παράνομη» και ότι προσπαθεί «να γαντζωθεί στην εξουσία». Σύμφωνα με το «Αλ Τζαζίρα», πάντως, υποστήριξε ότι ποτέ δεν απέρριψε συνομιλίες και ότι είναι η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά που απέρριψε σχετικές πρωτοβουλίες, χωρίς παράλληλα να διαψεύσει την ανάμειξή της με τις νέες μάχες.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ οι δύο αντίπαλες κυβερνήσεις διεκδικούν από τον Μάρτιο την εξουσία στη Λιβύη. Η μία, με έδρα την Τρίπολη, με επικεφαλής τον Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, και η άλλη, υπό τον Φάτι Μπασάγα, στηρίζεται από το Κοινοβούλιο του Τομπρούκ και τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης. Οι προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, που ήταν προγραμματισμένες αρχικά για τον Δεκέμβριο του 2021, έχουν αναβληθεί επ’ αόριστον.
Ένοπλες δυνάμεις που υποστηρίζουν την κάθε πλευρά στην πολιτική αντιπαράθεση στη Λιβύη έχουν κινητοποιηθεί κατ΄επανάληψη γύρω από την Τρίπολη τις τελευταίες εβδομάδες, με φάλαγγες στρατιωτικών οχημάτων να κινούνται γύρω από την πόλη και να απειλούν με άσκηση βίας προκειμένου να επιτύχουν τους σκοπούς τους, με τον κίνδυνο η χώρα να βουλιάξει ξανά στον εμφύλιο. Τόσο ο Ντμεϊμπά όσο και ο Μπασάγα έχουν προσπαθήσει να κερδίσουν την εύνοια της διεθνούς κοινής γνώμης, δίνοντας υποσχέσεις για τη διατήρηση της ειρήνης και κατηγορώντας ο ένας τον άλλο ότι χρησιμοποιεί βία στην επιδίωξη της εξουσίας.
Είναι η δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια του Μπασάγα, πρώην υπουργού Εσωτερικών, να εκτοπίσει τον αντίπαλό του από την εξουσία. Οι νέες συγκρούσεις ήρθαν μετά την αποτυχία, τον Ιούνιο του 2020, της εκστρατείας του στρατάρχη Χάφταρ να καταλάβει στρατιωτικά την πρωτεύουσα, στο απόγειο της εμφύλιας σύρραξης που ακολούθησε την ιμπεριαλιστική επέμβαση και την πτώση του καθεστώτος του Καντάφι το 2011.
Το βασικότερο πρόβλημα στο λιβυκό, με τις δύο παράλληλες κυβερνήσεις και την διασπορά ισχύος, είναι ότι η χώρα μοιάζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η διενέργεια εκλογών συνεχώς απομακρύνεται, ενώ ο κίνδυνος να μετατραπούν οι εκρήξεις βίας σε έναν εμφύλιο μακράς διαρκείας είναι μεγάλος. Θα ενοποιηθούν οι δύο παράλληλες κυβερνήσεις; Θα παραιτηθούν και θα σχηματιστεί μια νέα, μεταβατική, που θα διενεργήσει την εκλογική διαδικασία; Οπωσδήποτε, η λιβυκή εξίσωση καθίσταται όλο και πιο περίπλοκη με την πάροδο του χρόνου και όσο οι ξένες εμπλεκόμενες δυνάμεις ενισχύουν τα προγεφυρώματά τους.
