«Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων φύλων». Έτσι μαρτυράει η εβραϊκή μυθολογία πως είπε ο Σαμψών ρίχνοντας τους κίονες του ναού όπου τον αλυσόδεναν. Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι «κομάντος» του ΠΑΜΕ όταν διέλυαν το συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα. Στάχτη και μπούρμπερη, να πάει το παλιάμπελο, γαία πυρί μιχθήτω και άλλα συναφή. Ήταν σύναξη εργατοπατέρων, νόθων αντιπροσώπων, συνδικαλιστική κόλαση; Όχι. Ήταν κάτι πολύ χειρότερο. Συνάχθηκαν αυτοί που νταραβερίζονται με την εργοδοσία, άνθρωποι που έβαλαν πλάτη για να χάσει η εργατική τάξη την ταξική φωνή της, παλιοί και νέοι εργατοπατέρες, τσιράκια του κράτους και της κυβέρνησης. Ώσπου ήλθαν τα… ΕΑΑΚ του ΠΑΜΕ, σέρτικοι και από τις γύρω πόλεις για να διαλύσουν τη φιέστα, να πάνε στους δικαστές, να ζητήσουν αναγνώριση από τους εισαγγελείς, όπως γράφουμε αλλού. Από κοντά οι χειροκροτητές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και από μακρυά η εργατική τάξη, απούσα και αποσβολωμένη. Άβυσσος.